Οι βόλο και τα γκαζάκια, εκείνες οι υπέροχες γυάλινες μπίλιες με τα πανέμορφα χρώματα.
Θα πρέπει να ήμουν 4-5 χρονών, ο αδελφός μου, μου είχε χαρίσει κάτι βόλους και 3-4 γκαζάκια όπως τα λέγαμε. Δεν γινόταν παιγνίδι μ' αυτά.
Μια μέρα πήγα στον πατέρα μου, με κατεβασμένο κεφαλάκι, σουφρωμένα χείλη και αφήνοντας και ένα δάκρυ να κυλήσει (το ήξερα ότι μ΄αυτή την φάτσα ότι και να ζητούσα θα το έπαιρνα) και του λέω, όλοι οι φίλοι μου έχουν γκαζάκια, μόνο εγώ δεν έχω.
Που να αντέξει ο άνθρωπος ;;;
Την άλλη μέρα μου έφερε δύο διχτάκια με 200 αστραφτερές γυάλινες μπίλιες, με όλα τα χρώματα τις ίριδας.
Θα πρέπει να σας πω, ότι όπως τα περισσότερα παιδικά μου παιγνίδια, τις έχω κρατήσει μέχρι σήμερα.
