Έτσι ακριβώς! πρακτικά λοιπόν, με το φίλτρο πολώσεως:
- μπορείς να τονίσεις το μπλε χρώμα του ουρανού, ώστε να ξεχωρίσει/ξεκολλήσει απ' τα σύννεφα, δίνοντας περισσότερο «δραματικό» τόνο στη φωτογραφία τοπίου κι όχι μόνο, βέβαια.
- μπορείς να περιορίσεις τις «ενοχλητικές» αντανακλάσεις στις γυάλινες, μεταλλικές κλπ επιφάνειες και στο νερό.
- μπορείς να κάνεις τα πράσινα φυλλώματα των δένδρων, θάμνων κλπ, να ξεχωρίσουν, κόβοντας την αντανάκλαση του ήλιου στα φύλλα των φυτών.
- μπορείς να περιορίσεις μέρος της πρωινής πάχνης ή της ομίχλης, αν δε τη χρειάζεσαι στο κάδρο σου.
- παίρνεις περισσότερο κορεσμένα χρώματα και ελαφρά αυξημένη αντίθεση (contrast), όπως σωστά είπε κι 0-1. Αν πετύχεις ουράνιο τόξο, δοκίμασέ το. Θα δεις τεράστια διαφορά.
- μπορείς να κάνεις χίλια δυο πράγματα, χρησιμοποιώντας δημιουργικά τη φαντασία σου ( λέμε τώρα...
)
Επιπλέον, μπορείς να χρησιμοποιήσεις δυο τέτοια φίλτρα, το ένα πάνω στ' άλλο και να δημιουργήσεις έτσι ένα (νέο) φίλτρο (αυξομοιούμενης) ουδέτερης πυκνότητας (neutral density), που σου δίνει πολλές νέες δυνατότητες.
Υπενθύμιση: στη φωτογραφία, οι τεχνικές αυτές, χρησιμοποιούνται με μέτρο και σύνεση. Διαφορετικά, δίνουν αφύσικα αποτελέσματα που σκοπεύουν απλά, στον εντυπωσιασμό του θεατή.
Αρχική Δημοσίευση από Morgul
Γιατί δε δουλεύουν τα linear polariser σε autofocus φωτογραφικές;
|
Τα γραμμικά φίλτρα πολώσεως, όπως γνωρίζεις, δημιουργούν πρόβλημα στις σύγχρονες dSLR διότι:
- Επηρεάζουν τη φωτομέτριση (μέτρηση της έκθεσης) στις dSLR με ημιδιαφανή καθρέπτη.
- Επηρεάζουν το σύστημα αυτόματης εστίασης με Phase Detection, με αποτέλεσμα λάθη ή ακόμα κι αδυναμία στόχευσης.
- Επηρεάζουν τη συμπεριφορά του Anti-Aliasing φίλτρου και την δημιουργία ψηφιακών τεχνουργημάτων (artifacts).
Τα κυκλικά φίλτρα πολώσεως, εμπεριέχουν ένα επιπλέον στοιχείο ή επίστρωση, που διαχέει κυκλικά ξανά το πολωμένο φως και αντιμετωπίζει μ' αυτό τον τρόπο τα παραπάνω προβλήματα.