Dante Gabriel Rossetti

[Endelva]

Λατρεύω πολλούς ζωγράφους, αλλά αποφάσισα να μην σας μιλήσω για κάποιον της αναγέννησης ή του μπαρόκ, καθ' ότι μπαροκού, [αφού πρώτα αποφάσισα να κάνω μερικές παρουσιάσεις ζωγράφων με τον δικό μου τρόπο - θα καταλάβετε τι εννοώ με αυτό], ίσως επειδή είναι σαφώς πιο γνωστοί, ή ίσως επειδή ο Rossetti και η μούσα του, η Jane Morris, με στοιχειώνουν. Θα μου πείτε, ο Rembrandt και το φως του που σκίζει τα σκοτάδια δεν σε στοιχειώνει; Με στοιχειώνει. To πρόσωπο του St. Francis στο 'St. Francis in Ecstasy' του Caravaggio δεν σε στοιχειώνει; Με τσακίζει, χρόνια τώρα. Γι αυτό και το 'ίσως' στην προηγούμενη διατύπωση. Δεν έχει σημασία γιατί, λοιπόν.

Dante Gabriel Rossetti. Ζωγράφος, ποιητής, μεταφραστής.



Ήταν ίσως ο σημαντικότερος καλλιτέχνης στην Αγγλία του δευτέρου μισού του 19ου αιώνα. Όπως βλέπετε από το αυτοπορτραίτο του ήταν κι όμορφος ο άτιμος! Ολόκληρο το όνομά του ήταν Gabriel Charles Dante Rossetti, κι οι φίλοι του τον έλεγαν 'Gabriel', αλλά το συγγραφικό του όνομα το ήθελε 'Dante Gabriel Rossetti' λόγω του καμπανακίου που χτυπά το 'Dante'... Φυσικά εμένα μου χτυπά καμπανάκια [άλλα] και το 'Gabriel', αλλά ας μην το κάνουμε θέμα. :-P
Ήταν ένας από τους ιδρυτές της αδελφότητας των Pre-Raphaelites. Μ' αρέσουν οι Pre-Raphaelites, αλλά ίσως ο Rossetti πιο πολύ απ' όλους. Μ' αρέσει ο τρόπος που έβλεπε τους ανθρώπους, ίσως επειδή κι εγώ τείνω να εξιδανικεύω μορφές και να επιδιώκω να δουν κι οι άλλοι άνθρωποι τους ανθρώπους που εξιδανικεύω όπως τους βλέπω εγώ μέσω της φωτογραφίας, της επεξεργασίας φωτογραφίας, της ζωγραφικής... Ίσως απλά επειδή θα ήθελα όλοι να βλέπουμε έτσι. Θα ήταν όμορφο να περπατούν στο δρόμο νεράιδες και νύμφες, βασίλισσες και αγίες. Και ιππότες. Και μυθικοί ήρωες - και να τους βλέπουμε όλοι. Ίσως επειδή γνώρισα τη Jane του σήμερα, το σύγχρονο κλώνο της, αν θέλετε, και μπόρεσα να τη δω όπως είδε την τότε Jane o Rossetti. Ίσως επειδή καμμιά φορά καταφέρνω να με δω όπως θα με ζωγράφιζε ο Rossetti. Επειδή όλους μπορεί να τους χαϊδέψει το φως κι οι σκιές τριγύρω του... ελπίζω. Κάπου εδώ βάζω ένα φρένο στα ίσως, κι αρχίζω να σας δείχνω πράγματα.



[The Damsel of the Sanct Grael, 1857.]

Δεν θέλω να κάτσω να σας πω την ιστορία της ζωής του. Θέλω να σας πω τα δικά μου, κι αν σας κάνω να νοιώσετε κάτι γι αυτόν είμαι σίγουρη πως θα ψάξετε μόνοι σας, θα παραθέσω εξ άλλου links με περισσότερες πληροφορίες γι αυτόν. Nemo nisi per amicitiam cognoscitur, εξ άλλου. Ποτέ δεν έμαθα τίποτε χωρίς να το αγαπήσω. Όσοι μου έμαθαν κάτι το κατάφεραν γιατί κατάφεραν μέσω της χαρισματικής τους προσωπικότητας να με κάνουν να αγαπήσω το αντικείμενο, ή επειδή έτυχε το αντικείμενο να κάνει βόλτες στις πίσω γωνίες του μυαλού μου ήδη, κι έτσι να τ' αγαπήσω αμέσως, χωρίς μεσολάβηση δασκάλου.
Το θηλυκό στα έργα του Rossetti έχει και γλύκα και δύναμη συνάμα. Δεν έχει ένα από τα δυο μόνο. Δεν είναι η Jane οι πάγγλυκες κοπελίτσες του Waterhouse. H Jane είναι τα πάντα. Είναι πόρνη και αγία. Απαλή και σκληρή. Φαίνεται στις γραμμές του προσώπου της, ακόμα και στα γυρίσματα απ' τα βαρειά μαλλιά της, ό,τι χρώμα και να έχουν αυτά... Είναι αυτή η αντίθεση που μ' αγγίζει. Και το μπαρόκ γι αυτό μ' αγγίζει, γιατί αγκαλιάζει αυτή την αντίθεση, φως, σκοτάδι, φως, σκοτάδι. Την αγκαλιάζει, την αποδέχεται. Έχω κουραστεί να βλέπω γύρω μου φόβο για τις αντιθέσεις. Φόβο, φόβο. Όλοι θέλουν να βάζουν τους ανθρώπους στα κουτάκια τους. Γιατί; Εγώ λέω, είμαστε τα πάντα γιατί μπορούμε να γίνουμε τα πάντα... Λέω να μη φοβόμαστε να ξυπνάμε με διαφορετικό όνομα κάθε μέρα. Λέω πως κανείς δεν οφείλει να είναι ένα μόνο πράγμα. Να, τέτοια βλέπω στον Rossetti, και μ' αυτόν τον Rossetti πιάνω ψιλοκουβέντα.

Τώρα μπορείτε να μου πείτε πως ο κόσμος καίγεται κι εγώ ασχολούμαι με την ομορφιά και την έννοιά της. Ναι... Φταίει ίσως που νομίζω πως ο κόσμος καίγεται για την ομορφιά και την έννοιά της. Φταίει ίσως που νομίζω πως όλα είναι αλληλένδετα. Ο καθ' ένας με τις εμμονές του. “Oh la – qui va juger la beauté?”, έγραψε πριν μισό χρόνο μια νεαρή ποιήτρια που θαυμάζω.



[Blanzifiore, 1873.]

Δείτε και την Jane, τώρα. Δείτε την σε φωτογραφία, εννοώ. Στ' αλήθεια νομίζω πως είναι πιο αληθινή ζωγραφισμένη από τον Rossetti...



[Jane Burden Morris, τις πόζες τις επέλεξε ο Rossetti, 1863.]

Μερικά links για όσους κατάφερα ν' αγγίξω:

Rossetti Archive
Wikipedia on Dante Gabriel Rossetti
Rossetti in the ARC
Wikipedia on Jane Burden Morris

[Θα βρείτε στο πρώτο link πληροφορίες για τα έργα του, σχεδόν όλη την ποίηση και τις μεταφράσεις του, πολλά πράγματα. Στο δεύτερο link θα βρείτε κάποιες βασικές πληροφορίες για τη ζωή του. Στο τρίτο θα βρείτε πολλά από τα έργα του σε εξαιρετική ανάλυση. Στο τέταρτο θα βρείτε λίγα λόγια για τη μούσα.]

Λέω να κλείσω την ιδιότυπη [;] αυτή παρουσίαση με λίγες απ' τις λέξεις του Dante - ή και Gabriel ακόμα. Ναι, αυτό θα κάνω.

"A little while a little love
May yet be ours who have not said
The word it makes our eyes afraid
To know that each is thinking of.
Not yet the end: be our lips dumb
In smiles a little season yet:
I'll tell thee, when the end is come,
How we may best forget."

[Απόσπασμα από το ποίημα 'A little while'.]

"I shut myself in with my soul,
And the shapes come eddying forth."

~

"Though all the rest go by—
Ditties and dirges of the unanswering sky."

~

"And love and faith, the vehement heart of all."

~

"For this can love, and does love, and loves me.

(or)

For this can love, and does, and loves but me."

~

"And mad revulsion of the tarnished light."


[Μερικά από τα 'Versicles and fragments', είναι αυτοτελείς 'μινιατούρες'.]



Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη από όσους δεν ξέρουν αγγλικά, αλλά δεν έχω το χρόνο αυτή τη στιγμή να μεταφράσω το απόσπασμα και τις μινιατούρες με αξιόλογο τρόπο.

[papa]

εσυ φαινεται δεν εχεις σκοπο να σταματησεις να με εκπλησεις.
μπραβο κοριτσι μου καταπληκτικη παρουσιαση.

[Endelva]

Χαίρομαι που σ' άρεσε. Θα κάνω κι άλλες τέτοιες, με την ίδια ακριβώς υπέροχη δόση... αντικειμενικότητας. ;-P Μην είμαι οργανώτρια club μόνο στα λόγια!
[Μα ναι, αν πάψω να σε εκπλήσσω θα με βαρεθείς. Δεν το ξανακάνω αυτό το λάθος. Θα εκπλήσσω τους πάντες από εδώ και πέρα. Θα επιχειρήσω να κάνω κι εμένα να εκπλαγώ.]

[Xenios]

Εξαιρετική παρουσίαση Αταλάντη!!!

[Endelva]

Να κάνω μία ανά εβδομάδα, τότε. Ή κάτι τέτοιο. :-)

[Platinum]

Καλά είπα χθες ότι θα σε θαυμάσουμε πάλι... Και κάθε μέρα αν ήθελες δεν θα χόρταινα να δέχομαι αυτά που μας δίνεις όπως μας τα δίνεις.

Εδώ συγκεντρωθείτε οι αδαείς όπως εγώ και θαυμάστε και ας ανοίξουμε τα μάτια μας μήπως και μας φωτίσει το φως της.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Endelva Να κάνω μία ανά εβδομάδα, τότε. Ή κάτι τέτοιο. :-)

Μην ρωτάς έναν πονηρό administrator που έχει μια τόσο δουλευταρού moderator :-)

Όσο έχεις διάθεση, θα είναι δικιά μας χαρά να σε διαβάζουμε.