Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#61
|
#62
|
|
||||
Το ενδιαφέρον των καμερών στις πορείες εστιάζετε σε αυτούς που πρωτοστατούν και όχι στις χιλιάδες κόσμου που βρίσκεται στην ουρά. Αυτό που θέλουν να πετύχουν με τις κάμερες δεν είναι τόσο η καταγραφή αλλά ο φόβος που θα σου προκαλέσουν από το γεγονός ότι καταγράφεσαι. Στην δουλειά μου (κάτι σαν ΔΕΚΟ) κάθε φορά που έχει απεργία, η διοίκηση ενημερώνει τις διευθύνσεις (με κοινοποίηση σε όλο το προσωπικό με mail) να τις αποσταλούν οι λίστες με τους υπαλλήλους που απήργησαν. Σας πληροφορώ λοιπόν ότι οι περισσότεροι νέοι συνάδελφοι αν και θέλουν δεν κάνει κανείς απεργία για να μην έχει 'επιπτώσεις' στην καριέρα τους. Ο φόβος φυλάει τα έρημα.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#63
|
|
||||
Προφανώς, χρειάζεται τα ονόματα, για να τακτοποιήσει τις κρατήσεις από το μισθό τους... Η ημέρα απεργίας, αν δε κάνω λάθος, δεν πληρώνεται.
__________________
VmF Skisters of Mercy © An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi |
#64
|
|
||||
Αυτό γίνεται αυτόματα για από το καθημερινό απουσιολόγιο, δεν χρειάζεται να το κοινοποιεί και στους εργαζόμενους όπως πολύ χαρακτηριστικά κάνει.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#65
|
|
||||
Μάτια μου αυτοί που πρωτοστατούν είναι σε όλα τα δελτία ειδήσεων πρώτη μούρη, συνήθως οργανωμένοι οπαδοί ενός κόμματος και βασικά στελέχη των κλαδικών. Συνήθως θα τους δείς να τρέχουν από γραφείο σε γραφείο και να φωνάζουν στον κόσμο να τα μαζέψει και να έρθει μαζί τους στην πορεία.
Είναι τόσο οργανωμένοι που αν πάει κάποιος να τους ακουμπήσει θα τον φάει μαύρο φίδι! Από τις κάμερες στους δρόμους περιμένουν να τους μάθουν; Κατά τα άλλα οι κάμερες μου θυμίζουν ένα ενέκδοτο... Off topic; Μπα... Η Ελληνική πραγματικότητα. Πεθαίνει ένας τύπος και πάει στην κόλαση. Εκεί του λέει ο διάολος να διαλέξει σε ποιανής χώρας την κόλαση να πάει. Παραξενεμένος αρχίζει και προχωράει... Βλέπει μία μαύρη πόρτα που έγραφε με κόκκινα γράμματα "ΚΟΛΑΣΗ" στα Ελβετικά. Κραυγές από μέσα, φωτιές να πετάγονται, αγριεύεται και φεύγει. Παρακάτω μία καγκελόπορτα με την επιγραφή στα Γερμανικά. Η κατάσταση μία από τα ίδια. Λίγο πιό κάτω συναντά μία μισάνοιχτη πόρτα με την επιγραφή στα Ελληνικά να αναβοσβήνει και από μέσα να ακούγονται τσιφτετέλια. Πλησιάζει και βλέπει κόσμο στα τραπέζια να χορεύει, να σπάει πιάτα, να πίνει κρασί... Πλησιάζει έναν τύπο και τον ρωτάει "Καλά ρε φίλε, τι είδους κόλαση είναι αυτή;" "Α! Μας ρίχνουν σε βραστό λάδι, μας μαστιγώνουν, άσε!" "Μα ρε παλικάρι βλέπω και γλεντάτε εδώ!" "Ε, ντάξ! Πότε δεν έχουμε πετρέλαιο να ζεστάνουμε το λάδι, πότε σπάνε τα μαστίγια και περιμένουμε να εγκεκριθούν τα κονδήλια για τα καινούργια... " Ε, πότε περιμένουμε να επισκευάσουμε τις κάμερες, πότε περιμένουμε τα κονδήλια για να τους βάλουμε φίλμ...
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ... |
#66
|
|
||||||
Οι μόνοι εργαζόμενοι που έχουν σήμερα λόγο να φοβούνται είναι αυτοί στις ιδιωτικές εταιρείες και για λόγους που δεν έχουν να κάνουν τίποτα με τις πεποιθήσεις τους. Το πρόβλημα του εργοδότη είναι ότι δε θέλει να φεύγει ο εργαζόμενος σε πορείες ή και απεργίες, επειδή έτσι μειώνονται τα κέρδη της επιχείρησης. Αν πχ πάρει άδεια ο εργαζόμενος την ημέρα της πορείας, κανείς δεν ασχολείται με το θέμα. Θα είχε ενδιαφέρον κάποιος από αυτούς που φοβούνται για την καριέρα τους να μας έγραφε εδώ τι ακριβώς φοβάται, δεδομένου ότι είναι σε ΔΕΚΟ και όχι σε ιδιωτική εταιρεία, όπως επίσης και πώς θα περιμένει να κάνει ομελέτα χωρίς να σπάσει τα αυγά
__________________
may you live in interesting times |
#67
|
|
||||
__________________
|
#68
|
|
||||
Στην εταιρεία μου είχα μια πολύ ψηλή θέση, όσο και αν δεν το φαντάζεσαι, μετείχα ενεργά στα συνδικαλιστικά, ψήφιζα πάντα για εκλογή προεδρείου και μετείχα σε οποιαδήποτε κινητοποίηση γινόταν. Όταν είχαμε απεργίες είχα να αντιμετωπίσω έναν εργοδότη, που ασφαλώς δεν ήθελε ένα υψηλόβαθμο στέλεχος του να δίνει το κακό παράδειγμα. Παρ' όλα αυτά προσπαθούσα ανεπιτυχώς να πείσω τους υφισταμένους μου να μετάσχουν στην απεργία. Τελικά στις απεργίες ο μόνος που συμμετείχε από 20-25 άτομα ήμουν εγώ. Η φορτικότητα της εργοδοσίας ήταν έκδηλη, εμένα απλά δεν τολμούσε να με πειράξει, αλλά τα χαμηλόβαθμα στελέχη, δυστυχώς φοβόντουσταν. Αυτό είναι δεδομένο και σήμερα είναι ακόμα χειρότερα τα πράγματα, σήμερα κανείς δεν αντιδρά, απλά υποχωρεί στο όραμα της ανεργίας. Εγώ δεν είχα να φοβηθώ είναι αλήθεια, η ειδικότητα μου ήταν δυσεύρετη και οι προτάσεις απ' έξω πολλές. Ο ιδιοκτήτης ήξερε ότι θα με πλήρωνε χρυσό αν με έδιωχνε και εγώ ουσιαστικά εκ του ασφαλούς ενεργούσα. Μάλλον ξεφύγαμε αρκετά από το θέμα μας.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#69
|
|
||||
Στο δημόσιο αυτά δεν έχουν καμία σημασία, οπότε δεν υφίσταται εξαρχής λόγος να σε διώξουν. Αν ξεσηκώνεις τους άλλους (πώς; κόρη σοσιαλίστρια κανείς; ) τότε αλλάζει το πράγμα και σηκώνει πολλή συζήτηση. Συνοψίζοντας για το θέμα, είπα ότι ο φόβος του πολιτικού φακελώματος με κάμερες είναι κατάλοιπο του παρελθόντος διότι δε βλέπω πώς αυτό επηρρεάζει το σύγχρονο εργαζόμενο. Στο δημόσιο δεν έχει καμία σημασία. Στον ιδιωτικό δεν απεργείς/κινητοποιήσαι για άλλους λόγους.
__________________
may you live in interesting times |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|