Είναι η μόρφωση αρκετή για να σε κάνει σωστό πολίτη;

[Xenios]

Παίρνω αφορμή από μια κουβέντα της Σοφίας στο Θεολογικό Club.

Αρχική Δημοσίευση από Κομνηνού Σοφία Όλα εξαρτιώνται από εμάς τι θέλουμε. Χρειάζεται να εξαληφθεί ο φανατισμός οποιασδήποτε μορφής και μόνο η παιδεία θα το κάνει αυτό! ΜΟΡΦΩΣΗ(Διαύγεια Πνεύματος)

Θα μπορούσα να απαντήσω με λίγο Μένανδρο :

Ως χαρίεν άνθρωπος, όταν άνθρωπος ή!

Δηλαδή, πόσο ευτυχισμένος και σπουδαίος είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος!

Θα διαφωνήσω με την Σοφία εν μέρει. Φοβάμαι ότι η μόρφωση από μόνη της δεν κάνει και τόσο σπουδαία πράγματα, δεν σε μεταλλάσσει από μόνη της, να σε κάνει από ζώο, άνθρωπο.

Ποιο πολύ θα το έριχνα στην συνείδηση σαν πολίτες, στην εσωτερική μας κουλτούρα, στις καταβολές μας.

Ας δούμε πρώτα τα απλά πράγματα, πως συμπεριφερόμαστε στην καθημερινότητα μας, πως γεμίζουμε τα πεζοδρόμια με σκουπίδια, ενώ δίπλα υπάρχουν καλάθια, πως φερόμαστε στον άλλον, για να φανούμε εμείς, πόσο σε πατάνε για να ανέβουν οι ανάξιοι, σαν φελλοί στην επιφάνεια.

Φοβάμαι Σοφία ότι καμιά μόρφωση δεν στα μαθαίνει αυτά, αν δεν τα κουβαλάς σαν παιδικά βιώματα, η διαφορά από ένα αμόρφωτο ζώο σε ένα μορφωμένο ζώο είναι μικρή.

Έχω γνωρίσει ανθρώπους αγράμματους που μέσα στην ψυχή τους, κράταγαν ζεστή όλη την ανθρωπιά τους και το συναίσθημα του ‘καλώς πράτειν’, που με εντυπωσίαζαν. Γνώρισα και παρα-μορφωμένους με χρόνια εκπαίδευσης και αναρρίχηση σε υψηλά εκπαιδευτικά αξιώματα, που δεν σε αγνοούσαν σαν ανθρώπινη υπόσταση.

Φυσικά η παιδεία βοηθάει μέσω της γνώσης, της διεύρυνσης του γνωστικού ορίζοντα, αλλά δεν είναι ποτέ αρκετό. Η εσωτερική μας παιδεία, οι καταβολές μας φέρουν το μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για τον πάτο που βρισκόμαστε σήμερα.
Δεν ξέρω πόσες γενιές θα πρέπει να περάσουν για να αλλάξει αυτή η κατάσταση. Δυστυχώς δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι αυτή η κακή ποιότητα πολιτών, θα μπορέσει σε λίγες γενιές να προσαρμοστεί.

Όταν η ρεμούλα, το μέσον το φακελάκι, οι κουμπαριές και τα λαμόγια εξαλειφθούν μόνο τότε θα μάθουν οι άνθρωποι, ότι όσοι δουλεύουν σωστά, μορφώνονται βαθιά, πάνε μπροστά. Μέχρι τότε μέσα τα κεφάλια.

[Kiwi]

Φυσικά και η μόρφωση δεν είναι το μοναδικό στοιχείο για να σε κάνει σωστό άνθρωπο. Πιστεύω μάλιστα ότι είναι το μικρότερο στοιχείο.

Η βασική συμπεριφορά ενός ανθρώπου διαμορφώνεται στην ηλικία 0-5. Από εκεί και πέρα αρχίζει και διαμορφώνεται το μεγαλύτερο μέρος της. Άρα ένας σημαντικός παράγοντας είναι η οικογένεια που μεγαλώνει ένα παιδί.

Άλλο ένα σημαντικό στοιχείο είναι η γνώση. Όχι η μόρφωση καθεαυτώ αλλά ο εμπλουτισμός διαφορετικών γενικότερων γνώσεων προκειμένου το άτομο να αποκτά σφαιρικότερη αντίληψη για τα πράγματα. Θεωρώ για παράδειγμα ότι είναι πολύ χρήσιμο για έναν νέο άνθρωπο να ταξιδεύει σε άλλες χωρές και αν μπορεί να μένει εκεί για λίγο καιρό, ή τουλάχιστον να έχει την περιέργεια να βλέπει τί νοοτροπίες κουβαλάνε άνθρωποι σε άλλα μέρη.

Τέλος, άλλο ένα στοιχείο που μπορώ να δω (και έχει μάλλον άμεση σχέση με την οικογένεια πάλι στην παιδική ηλικία), είναι το πόση διάθεση έχει ο κάθε άνθρωπος να επιλέγει δρόμους πιο δύσκολους αλλά που θα του δώσουν εμπειρίες, αντί για πιο εύκολους που θα τον μάθουν να μήν κινείται ή να σκέφτεται.

[Diamond]

Σαν παιδία, μόρφωση, παίρνουμε την γενικότερη φιλοσοφία που αποκομίζει ο άνθρωπος είτε μέσα από τα βιβλία είτε μέσα από τη ζωή του.
Δεν νομίζω ότι η Σοφία εννοεί τα μαθηματικά, τη φυσική και τη χημεία.
Σοφός είναι και ο γέροντας που έχει στίψει τη ζωή με τα χέρια του και έχει καταλάβει πολλά περισσότερα από έναν ντενεκέ γεμάτο με γνώσεις φροντιστηρίου. Πόσες φορές έχω πιάσει κουβέντα με παπούδες που δεν ξέρουν να γράψουν το όνομά τους σε ένα χαρτί αλλά ξέρουν να χαράζουν βαθυά την καρδιά σου με τις γνώσεις και τη σοφία τους.
Εδώ κολάει κάτι που γράφτηκε σε ένα άλλο forum και ελπίζω να μου επιτρέπει ο φίλος μου που το χειρίζεται να το αναδημοσιεύσω (υποθέτω ότι θα το διαβάσει και από εδώ)

“ Όσο βαθιά κι αν είναι η γνώση σου από τη μελέτη των γραφών, δεν είναι μεγαλύτερη από μία τρίχα μαλλιών.

Στην απεραντοσύνη του διαστήματος, όσο σημαντική κι αν φαίνεται η κοσμική σου εμπειρία, δεν είναι περισσότερη από μία σταγόνα νερού σε μια βαθιά ρεματιά.”


Φιλικά

[kataki]

κυρίως παίζει ρόλο η ανατροφή από το σπίτι σε συνδυασμό, η καλλιέργεια σε συνδυασμό με την απόκτηση της κοινωνιής παιδέις από την οποία δυστυχώς πάσχουν πολλοί σήμερα!

[pazo]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Παίρνω αφορμή από μια κουβέντα της Σοφίας στο Θεολογικό Club.

Αρχική Δημοσίευση από Κομνηνού Σοφία Όλα εξαρτιώνται από εμάς τι θέλουμε. Χρειάζεται να εξαληφθεί ο φανατισμός οποιασδήποτε μορφής και μόνο η παιδεία θα το κάνει αυτό! ΜΟΡΦΩΣΗ(Διαύγεια Πνεύματος)

Αρχική Δημοσίευση από Xenios ....................................... Θα διαφωνήσω με την Σοφία εν μέρει. Φοβάμαι ότι η μόρφωση από μόνη της δεν κάνει και τόσο σπουδαία πράγματα, δεν σε μεταλλάσσει από μόνη της, να σε κάνει από ζώο, άνθρωπο.

Νομίζω ότι αδικούμε την Σοφία με τον τίτλο του θέματος (μόρφωση) και τα σχόλια στη συνέχεια (παιδεία ή μόρφωση).

Η Σοφία μίλησε για παιδεία. Για το αποτέλεσμα της ανατροφής και της εκπαίδευσης, δηλαδή, την πνευματική και ηθική αγωγή και όχι μόνο για την μόρφωση (πνευματική και ηθική καλλιέργεια).

[mystakid]

Νομίζω πως ένα λεπτό σημείο της ζητούμενης αυτής ''μόρφωσης'', που θα κάνει την διαφορά, πέραν της εξωτερικής διανοητικής μορφώσεως, είναι η ''αίσθηση'' ότι δεν είμαστε μόνοι κι αποκομμένοι κι ανεξάρτητοι μεταξύ μας.

Το θέμα της μεταξύ μας ενότητας, με εμφανείς αλλά και αφανείς δεσμούς, είναι η βάση προόδου του ανθρώπου, ατομικά και συλλογικά.

Μήπως σαν κοινωνικά όντα, δεν ανήκουμε σε διάφορα κοινωνικά σώματα της επιλογής μας (αλλά και σε άλλα, πέραν της θέλησής μας); με ζωντανούς δεσμούς - αγωγούς; ο γιατρός, ανήκει στο ιατρικό σώμα, ο δικηγόρος, στο δικηγορικό, ο ενεργός φίλαθλος στο σώμα της ομάδας που υποστηρίζει, ο εκλογέας στο εκλογικό σώμα, όταν το εξασκεί κλπ, κι όλοι μαζί, από τα μικρά σύνολα μεγενθυνόμενα σαν ομόκεντροι κύκλοι… της οικογένειας, της περιοχής μας, του έθνους κλπ… έως την όλη ανθρωπότητα.

Κι εκεί παίζονται, όχι μόνο τα ‘’δικαιώματα’’ (που ορίζουν τις ελευθερίες) αλλά και τις ‘’υποχρεώσεις’’ του καθενός μέλους στις διαπροσωπικές του σχέσεις, που για την επίτευξη ειρηνικής και αρμονικής συμβίωσης, απαιτείται η σχετική, κοινωνική μόρφωση.

Σκέφτεστε μέσα στο ίδιο βιολογικό σώμα, ένα κυτταράκι να μην ενδιαφέρεται αν η πράξη ή η σκέψη του, θάχει επιπτώσεις για το διπλανό του με πρόσχημα την ελευθερία; δλδ σαν να λέει (στην καθομιλουμένη) εγώ γουστάρω να βάλω στην ζωή ‘’μου’’, ένα μικρόβιο. Εσένα τι σε κόφτει;

Επειδή, μάλλον με μεγαλύτερο ζήλο μαχόμαστε για τις ελευθερίες, παρά για την εκτέλεση των υποχρεώσεών μας, αυτή η ‘’μόρφωση’’, η ‘’κοινωνική παιδεία’’, περνά σε δεύτερη μοίρα, ΔΕΝ είναι οργανωμένη, (ενώ θα έπρεπε), κι ούτε διδάσκεται σε εκπαιδευτήρια, γιατί σε αυτήν την παιδεία, το τομαριστικό εγώ, πρέπει να κατέβει από τον θρόνο του, για χάριν του εμείς. Κατά κάποιο τρόπο, αυτή η ''παιδεία'' είναι παράλληλη και ομόρροπη μιας θυσίας, που ούτε διδάσκεται, αλλά ούτε είναι και ο καθένας διατεθιμένος να συνενταχθεί μαζί της, όντας θέμα προσωπικής ετοιμότητος, για αυτήν την υπέρβαση... θέμα πνευματικής ηλικίας μέσα στην πληθώρα των ηλικιών... οπότε με επιβαλλόμενη την συγχωρετικότητα και την νουθεσία, που πρέπει να παραδειγματίζουν με την ζωή τους οι μεγάλοι προς τους μικρούς... για να υπάρχει καλή διαδοχή, από το καλό στο καλύτερο και άριστο, του τύπου ''όταν ήμην νήπιος, τα του νηπίου ελογιζόμην, τα του νηπίου εφρόνουν... ότε δε γέγονα ανήρ, απέρριψα τα του νηπίου...''

Πάντως, μια καλή αρχή αυτής της εσωτερικής παιδείας, με αφορμή κάθε τι που (συχνά πυκνά) διαταράσσει την αρμονία και ειρήνη, είναι η δημιουργία προσωπικών και συλλογικών αντισωμάτων για την κατ' αρχάς εξυγίανση και την μετέπειτα διατήρηση ενός υγιούς σώματος, αλλά ιδιαίτερα, η σκέψη πάνω στις προτάσεις, αλλά και θέσπισή τους, στο μέτρο του δυνατού:
- του Αποστόλου Παύλου ότι ενώ… όλα μας επιτρέπονται, δεν μας συμφέρουν τα πάντα και
- του Αγίου Νεκταρίου, που μιλά για την ισόρροπη, νοητική και καρδιακή μόρφωση (που αναπτύχθηκε σε άλλο μήνυμα).

[Gildor]

Ετσι ειναι... εδω και 3000 χρονια καποιοι φωτισμενοι ανθρωποι, εχουν πει 'οπως θες να σου φερονται ετσι να φερεσαι', 'μη προκαλεις πονο', 'πολεμησε το μισος με αγαπη', 'πολεμησε το κακο με καλωσυνη', 'βαλε τον εαυτο σου στη θεση του διπλανου σου'... οσο τους ακουσαν τοσο αλλο τοσο τους ακουμε σημερα

Ευτυχως για τον κοσμο αυτα τα λογια δεν ανηκουν μονο στη θρησκεια μας... σοφοι που τα εχουν πει βρισκονται σε ολα ταμηκη και ταπλατη της γης ανα την ιστορια

αρα το θεμα δεν ειναι να μορφωθουν οι ανθρωποι ως ατομα, αλλα να οριμασει το ιδιο το ανθρωπινο ειδος

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από pazo Η Σοφία μίλησε για παιδεία. Για το αποτέλεσμα της ανατροφής και της εκπαίδευσης, δηλαδή, την πνευματική και ηθική αγωγή και όχι μόνο για την μόρφωση (πνευματική και ηθική καλλιέργεια).

Έχεις δίκαιο Βασίλη, είναι δικό μου λάθος και ζητάω συγνώμη.

Ασφαλώς και η παιδεία είναι αυτό που διαμορφώνει συνειδήσεις και όχι μια στείρα μόρφωση.

Συμφωνώ απόλυτα με τον Κωστή σ' αυτό :

Η βασική συμπεριφορά ενός ανθρώπου διαμορφώνεται στην ηλικία 0-5. Από εκεί και πέρα αρχίζει και διαμορφώνεται το μεγαλύτερο μέρος της. Άρα ένας σημαντικός παράγοντας είναι η οικογένεια που μεγαλώνει ένα παιδί.

Είναι απόλυτα σωστό, η κρίσιμη ηλικία που το παιδί θα πάρει τις αρχές του, είναι η προσχολική ηλικία. Αν μέχρι τότε δεν έχει δοθεί η δέουσα προσοχή το παιγνίδι είναι χαμένο από χέρι.

Το ένστικτο της χαζομαμάς του χαζομπαμπά και των χαζοπαππούδων, μικρό είναι ας του κάνουμε τα χατίρια, είναι το κατάντημα που έφερε τον Έλληνα πολίτη στον πάτο.

Τα παιδιά θα πρέπει να αποκτούν συνείδηση ευθύνης από τα πρώτα τους βήματα. Αυτό ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο, όμως σε άλλες χώρες αυτή είναι γενικευμένη αρχή εκπαίδευσης.

[mystakid]

Αυτό που διαμορφώνεται στην αναφερόμενη νηπιακή ηλικία, ακόμη και στην πρώιμη εφηβική, είναι το ένστικτο, με ίχνη λογικής. Ακόμη και σε μεγαλύτερη ηλικία, η διαμόρφωση του χαρακτήρα, συνεχίζει να είναι άκρως συναισθηματική, υποτυπώδης λογική και καθόλου, όπως εμείς θα θέλαμε να την ορίσουμε, για συνειδητούς πολίτες, ως κυρίως πνευματική και παιδεία.

Βάσεις δίνονται, θεμέλια, σε εκείνην την ηλικία, ίχνη λογικών επιλογών, αλλά η παιδειά ΔΕΝ σταματά, ούτε λεπτό, αρκεί να έχει τα πνευματικά αισθητήρια ανοικτά και διάθεση για πρόοδο... που μόνο με το βιολογικό τέλος του ανθρώπου... περατούται.

Όσο λοιπόν ο άνθρωπος επιδέχεται καλυτέρευση, υπάρχει ελπίδα, όταν όμως αρτηριοσκληρυνθεί από τις κακές συνήθειες και την εμμονή του ''εγώ'' αντί του ''εμείς'', χάνει το παιχνίδι, όχι μόνο αυτός ο ίδιος, αλλά και το κοινωνικό σύνολο, μέσα στο οποίο αυτός ανήκει και μυστικά ή φανερά συμμετέχει, είτε το γνωρίζει, είτε όχι, είτε το αισθάνεται, είτε όχι

[Platinum]

Για να επιστρέψω στο αρχικό ερώτημα (γιατί τα νήπια τα καλύψαμε) θα ήθελα να καταθέσω τον προβληματισμό μου σχετικά με τη μόρφωση, που δημιουργήθηκε στα ύστερα φοιτητικά μου χρόνια. Διαπιστώνω ότι πολλά άτομα που δεν διαθέττουν παιδεία αν και τυπικά μορφωμένα εμφανίζουν και πρόβλημα στη μόρφωση αυτή καθεαυτή. Συγκεκριμένα ενώ γνωρίζουν το αντικείμενό τους δεν το κατέχουν. Δηλαδή δεν έχουν ποτέ εμβαθύνει σε αυτό, δεν έχουν προβληματιστεί, δεν έχουν σκεφθεί πάνω σε αυτό. Μήπως αυτά τελικά συνδέονται; Μήπως τελικά η τόση μόρφωση απέβει εις βάρος της ίδιας;