Καύση νεκρών... και δικαιωμάτων

[Xenios]

Εκ πρώτης όψεως φαίνεται κωμικό, αλλά τελικά δεν είναι. Είναι περισσότερο από εξοργιστικό: Επί ένα σχεδόν αιώνα η ελληνική Πολιτεία δεν τολμά να ικανοποιήσει το αίτημα για την προαιρετική καύση των νεκρών. Βασιλιάδες, δικτάτορες, μοναρχοφασίστες, φιλελεύθεροι, δεξιοί, κεντρώοι, νεοφιλελεύθεροι, σοσιαλιστές, και όσοι άλλοι παρήλασαν από τις κυβερνήσεις του αιώνα που φεύγει, έχουν εκχωρήσει εν λευκώ το ζήτημα στην Εκκλησία. Αφού η Ιερά Σύνοδος γνωμοδότησε, ήδη από τη δεκαετία του '20 και του '30, ότι "η καύσις των νεκρών αντίκειται εις το πνεύμα της ορθοδόξου Εκκλησίας, δεδομένου ότι η ταφή αποτελεί μακροχρόνιον παράδοσιν", το ελληνικό κράτος νίπτει τας χείρας του. Τα Συντάγματα και οι νόμοι υποτίθεται ότι εξελίσσονται και υπερασπίζονται την ανεξιθρησκεία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά την ύστατη επιλογή του πολίτη την απαγορεύουν.

Δήθεν σοβαρά κόμματα, σοβαροί πολιτικοί, δήμαρχοι και υπουργοί έχουν κρυφτεί πίσω από τις δογματικές καθηλώσεις της Ιεραρχίας, συζητώντας για το αν η αποτέφρωση μας στερεί ή όχι μιά θέση στον παράδεισο, την οποία, ως γνωστόν, μας εγγυώνται τα σκουλήκια των νεκροταφείων. Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης πάει ακόμα πιο πέρα, αν λάβουμε υπόψη τις θέσεις που εκφράζουν κατά καιρούς οι ίδιοι οι παράγοντες της Εκκλησίας.
Παλαιότερα ο Εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου, Ιωάννης Χατζηφώτης, έλεγε ότι η αντίθεση της Ορθοδοξίας "είναι σταθερή πάνω σε αυτό το θέμα, διότι εμείς πιστεύουμε στην Ανάσταση των νεκρών και στη Δευτέρα Παρουσία" (2.12). Το 1992, ωστόσο, ο μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος, άφηνε ένα παραθυράκι: "πιστεύω -έλεγε στην "Ε", 10.11.92- ότι από τη στιγμή που κάποιος φαγωθεί στη θάλασσα από τους καρχαρίες ή αποτεφρωθεί σε μια πυρκαγιά, δεν θα μείνει χωρίς να αναστηθεί". Αργότερα, στις 23.3.1994, πάλι ο Χρυσόστομος δήλωνε ακόμα πιο καθαρά ότι "ο ενταφιασμός δεν αποτελεί δόγμα για τους ορθοδόξους". Και, πράγματι, από το 1937 η Ιεραρχία αντιμετώπιζε το ίδιο θέμα (το είχε θέσει ο καθηγητής της Θεολογικής και ακαδημαϊκός Δημ. Μπαλάνος, οπαδός από τότε της αποτέφρωσης) απλώς ως στοιχείο παράδοσης: "Η καύσις αντίκειται εις το πνεύμα της ορθοδόξου Εκκλησίας, δεδομένου ότι η ταφή αποτελεί μακροχρόνιον παράδοσιν, διά την κατάργησιν της οποίας απαιτείται απόφασις του συνόλου των ορθοδόξων Εκκλησιών".

Δηλαδή, αν αποφάσιζε το σύνολο των ορθοδόξων Εκκλησιών να αποδεχτεί την καύση των νεκρών, τότε και η Ιερά Σύνοδος δεν θα έλεγε όχι. Ενα έθιμο είναι. Ποια ανάσταση και ποιος παράδεισος; Ο,τι πει το πολιτμπιρό. Ακριβώς όπως και το Βατικανό μια μέρα του 1886 άφησε τα στελέχη, τα μέλη και τους φίλους του να αποφασίσουν οι ίδιοι αν θέλουν ταφή ή καύση.

"Απανθρωπιά"

Αλλά ας φύγουμε από τη μεταφυσική. Κανένας στη χώρα μας, από όσους ζήτησαν να επιτραπεί η αποτέφρωση, δεν υπέδειξε στην Ορθοδοξία την ορθότερη μέθοδο, τη μία και μοναδική, για να αναστηθούν οι νεκροί. Ηδη από τη συγκρότηση της πρώτης (εγκεκριμένης από το Πρωτοδικείο, το 1946) σχετικής κίνησης, υπό τον υφηγητή της Ιατρικής Δημ. Θεοδωρίδη, το αίτημα ήταν σαφές: Να επιτρέπεται σε όποιους θέλουν να αποτεφρώνουν τους νεκρούς τους. Βέβαιως, εκείνη την εποχή, η αμφισβήτηση του θρησκευτικού χαρακτήρα του κράτους δεν ήταν και τόσο απλή υπόθεση. Το Πρωτοδικείο Αθηνών εύρισκε απίθανους λόγους για να απαγορεύσει τη λειτουργία "αιρετικών" σωματείων. Στο σκεπτικό μιας απορριπτικής απόφασης, αναφέρεται ότι "η καύσις των νεκρών προσκρούει εις το δόγμα της Αναστάσεως των Νεκρών, είναι αντιχριστιανική, προσκρούει εις το όραμα του Προφήτου Ιεζεκιήλ και την έχει χαρακτηρίσει ο εκκλησιαστικός συγγραφεύς Τερτυλλιανός ως απανθρωπίαν".

Τα χρόνια πέρασαν, αλλά η επιρροή της Εκκλησίας παραμένει ισχυρή. Μπορεί οι κυβερνώντες να αποφεύγουν την ευθεία ταύτιση, αλλά δεν μπορούν να πουν εύκολα όχι. Οταν από τα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας άρχισε να διαπιστώνεται ότι η αττική γη δεν ήταν σε θέση να αναπαύσει τους νεκρούς της (λόγω έλλειψης διαθέσιμων στρεμμάτων), τότε πολλοί δήμαρχοι, όλου του πολιτικού φάσματος, σκέφτηκαν τη λύση της αποτέφρωσης -όχι μόνο για ιδεολογικούς ή θρησκευτικούς λόγους. "Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει τη δυνατότητα επιλογής. Πιστεύω ότι λόγοι υγιεινής και ανθρωπισμού επιβάλλουν τη σοβαρή εξέταση της καύσης των νεκρών. Το καλοκαίρι του 1987 με το μεγάλο καύσωνα, ως δήμαρχος Αθηναίων, έζησα από κοντά το πρόβλημα της έλλειψης χώρου στα νεκροταφεία", έλεγε στα "Νέα" (23.3.1992), ο Μιλτιάδης Εβερτ. Το ίδιο καυτό καλοκαίρι, ο τότε υπουργός Υγείας Γ.Α. Μαγκάκης θεωρούσε ότι "η καύση των νεκρών είναι αναμφισβήτητα μια απόλυτα παραδεκτή λύση" (31.7.1987).

Τις παραμονές των τελευταίων δημοτικών εκλογών, όλες οι παρατάξεις έβλεπαν με περισσότερη ή λιγότερη συμπάθεια μια τέτοια εξέλιξη. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, οι υφυπουργοί Υγείας και Εσωτερικών Μ. Σκουλάκης και Λ. Παπαδήμας, απαντώντας σε ερώτηση της Μαρίας Δαμανάκη αντιμετώπιζαν αισιόδοξα το θέμα, θυμίζοντας, όμως, ότι δεν είναι ακριβώς οι αρμόδιοι για να νομοθετήσουν υπέρ της προαιρετικής καύσης! Και ιδού το κλασικό κυβερνητικό τερτίπι (όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης) σε πλήρη εξέλιξη: Οχι εγώ, ο άλλος πρέπει να τροποποιήσει ένα και μόνο αρθράκι του νόμου (Αρθρο 2 παρ 1 του Α.Ν. 445/68).

Στο ευρωκοινοβούλιο

Από τον Αννα στον Καϊάφα τρέχουν οι άνθρωποι του Συνδέσμου Φίλων της Αποτέφρωσης, αλλά και ορισμένοι Δήμοι που ήδη έχουν υπερψηφίσει το αίτημα (Περιστερίου, Καλλιθέας, Ζωγράφου, Αγ. Δημητρίου). Ολοι οι συναρμόδιοι το βρίσκουν απολύτως λογικό, ευρωπαϊκό, θαυμάσιο για τη δημόσια υγεία και την εξοικονόμηση ελεύθερων χώρων, και οπωσδήποτε δίκαιο για τους εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες άλλων θρησκευτικών δογμάτων, που ζούν κυρίως ως μετανάστες στη χώρα μας. Οταν όμως έρθει η κρίσιμη στιγμή να συνέλθουν τα συναρμόδια υπουργεία, τότε κάτι γίνεται και το υπουργείο Θρησκευμάτων κωλύεται. Αυτομάτως όλοι κρύβονται πίσω από την ασάφεια και το αντιφατικό νομικό πλαίσιο.
Εν τω μεταξύ, όπως διαβάζουμε στον Τύπο των ημερών, περισσότεροι από 50 Ελληνες έχουν αναγκαστεί, τον τελευταίο καιρό, να πάρουν το πτώμα του αγαπημένου τους προσώπου και να το τρέχουν σε αποτεφρωτήρες του εξωτερικού. Αν πιστέψουμε και τη δημοσκόπηση της ICAP (1992) σύμφωνα με την οποία μόνο το 39,2% των κατοίκων του λεκανοπεδίου της Αττικής δεν συμφωνεί με την αποτέφρωση, τότε δεν μιλάμε μόνο για παραβίαση δικαιώματος, αλλά για καταπάτηση της θέλησης της πλειοψηφίας.
Μετά απ' όλα αυτά τα απίθανα, το μόνο που έμενε ήταν η προσφυγή στην Ευρώπη. Κάποιοι θα ανακαλύψουν ακόμα μια φορά "συνωμοσίες των Δυτικών", αλλά ήδη έχει κατατεθεί αναφορά από τον ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Αλέκο Αλαβάνο στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Σε λίγες βδομάδες θα έρθει και το σχετικό ψήφισμα καταδίκης της Ελλάδας, και θα είναι κομμάτι δύσκολο να εξακολουθεί να κρύβεται ο κ. Αρσένης με τους συναρμοδίους του.

Ενας απαράβατος ηθικός νόμος

Δύο είναι τα κύρια επιχειρήματα που συναντάμε, σαν απάντηση από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, στο αίτημά μας για νομοθετική θεσμοθέτηση του δικαιώματος της μετά θάνατον καύσης: Οτι το αίτημα δεν είναι αρκετά ώριμο στους Ελληνες Ορθοδόξους Χριστιανούς, η πλειοψηφία των οποίων παραμένει στις θρησκευτικές παραδόσεις και δεν θα ήθελε να έρθει σε σύγκρουση με την εκφρασμένη άποψη της Ιεραρχίας της ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, όπως αυτή είχε εκφρασθεί στις δύο ιερές συνόδους για το θέμα της μετά θάνατον καύσης, το 1960 και το 1972.
Εμείς δεν δεχόμαστε ότι ευσταθούν τα ως άνω επιχειρήματα, γιατί γνωρίζουμε πόσες χιλιάδες Ελληνες είναι κοντά στο σύνδεσμό μας και στους άλλους συλλόγους φίλων της αποτέφρωσης στην χώρα μας.
Θα πρέπει να γνωρίζουν καλά στο Υπουργείο Θρησκευμάτων ότι η ανεξιθρησκεία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας. Είναι εξίσου γνωστό ότι στην Ελλάδα κατοικούν μόνιμα ή προσωρινά εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ξένης υπηκοότητας, στις χώρες των οποίων η αποτέφρωση είναι ευρύτατα διαδεδομένη.
Οπότε δεν μπορεί το ελληνικό κράτος, εξ αιτίας της άρνησης της Ιεραρχίας της ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, να στερεί το ανθρώπινο, συνταγματικό και θρησκευτικό δικαίωμα χιλιάδων κατοίκων της χώρας μας, κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών τις οποίες έχει υπογράψει και κατά παράβαση του απαράβατου ηθικού νόμου -που και στα πιο βάρβαρα κράτη του κόσμου γίνεται σεβαστός- της ικανοποίησης της τελευταίας επιθυμίας του ατόμου.

Χαρά Χαλικιά

Πηγή

Σχόλιο : Το άρθρο είναι αρκετά παλαιό, αλλά φυσικά πάντα επίκαιρο.
Το πως θα ταφεί κάθε άνθρωπος, είναι δικαίωμα του να αποφασίζει και καμιά εκκλησία δεν έχει δικαίωμα να επεμβαίνει. Δεν είναι άλλωστε όλοι ορθόδοξοι, υπάρχουν και άλλα δόγματα και θρησκείες, υπάρχουν άθεοι, πρέπει να υπάρχει ελευθερία επιλογής.

Το θέμα δεν είναι θεολογικό, άπτεται των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Στο θέμα αυτό επιτρέπονται οι απαντήσεις.....

[Gildor]

Προτεινω να μετακινηθει στο θεμα "Σχολια περι..."

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Προτεινω να μετακινηθει στο θεμα "Σχολια περι..."

Μην διανοηθεί να το κάνει αυτό κανείς.
Είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι θεολογικό.

[Easty]

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Προτεινω να μετακινηθει στο θεμα "Σχολια περι..."

χαχαχαχαχαχαχα!!!
Αυτός ο Γίλδωρας έχει χιούμορ!!!

Αδικείσαι!!!!!

[christi]

Νομίζω ο καθένας μπορεί να προσεγγίσει το θέμα όπως θέλει.

Το άλλο θέμα: Ομιλία: "Το σήμερα, το χθες και το για πάντα της ταφής και της καύσεως των νεκρών" είναι θεολογικό.

[Archmage]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Το θέμα δεν είναι θεολογικό, άπτεται των δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Ποιοι είναι οι μη-θεολογικοί λόγοι εναντίον της προαιρετικής καύσης των νεκρών;

δεν είναι μόνο θεολογικοί οι λόγοι για τη καύση των νεκρών ..υπάρχουν και οικολογικοί και περιβαλλοντικοί λόγοι..

είναι γνωστό ότι όλα τα στοιχεία της φύσης όπως άζωτο, θείο, άνθρακας κλπ υπάρχουν σε σταθερή ποσότητα που ανακυκλώνεται στο πλανητικό οικοσύστημα και αυτό που μόνο καταναλώνεται χωρίς να ανακυκλώνεται είναι η ηλιακή (φωτεινή ενέργεια), που μέσω των απλών στοιχείων (βλέπε φωτοσύνθεση) δεσμεύεται και μετατρέπεται σε χημική και από κει μέσω των τροφικών αλυσίδων(ποιός τρώει ποιόν) μεταφέρεται σε όλους τους οργανισμούς (παραγωγούς, καταναλωτές και αποικοδομητές). στο τέλος δε αυτή η ενέργεια η χημική καταλήγει να γίνεται θερμότητα και να διαχέεται στο περιβάλλον

είναι λοιπόν λογικό ότι για να κλείσουν τόσο οι κύκλοι των στοιχείων, αλλά και η πιο ολοκληρωμένη χρήση της χημικής ενέργειας, είναι να ακολουθείται η αρχέγονη φυσική πορεία τόσο των στοιχείων όσο και της ενέργειας μέσω των παραγωγών, καταναλωτών και αποικοδομητών για να στηρίζεται φυσικά το οικοσύστημα.
η καύση των νεκρών δεν επιτρέπει την μεταφορά της συγκεκριμένης και όχι αμελητέας βιομάζας στους αποικοδομητές, αλλά με τη καύση όλη η βιομάζα μετατρέπεται γρήγορα και βίαια σε ανόργανα στοιχεία η δε χρήσιμη χημική ενέργεια σε θερμότητα που άχρηστη μεταφέρεται στην ατμόσφαιρα διαταράσσοντας την ισορροπία του οικοσυστήματος!

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Archmage Ποιοι είναι οι μη-θεολογικοί λόγοι εναντίον της προαιρετικής καύσης των νεκρών;

Τους αναφέρει ο Δημήτρης στο επόμενο μήνυμα

Αρχική Δημοσίευση από mhtsos2007 δεν είναι μόνο θεολογικοί οι λόγοι για τη καύση των νεκρών ..υπάρχουν και οικολογικοί και περιβαλλοντικοί λόγοι.. είναι να ακολουθείται η αρχέγονη φυσική πορεία τόσο των στοιχείων όσο και της ενέργειας μέσω των παραγωγών, καταναλωτών και αποικοδομητών για να στηρίζεται φυσικά το οικοσύστημα.

Όλα αυτά Δημήτρη είναι η ρομαντική άποψη του θέματος και ίσως να έχει βάση εκτός Αθηνών.

Απλά να σου πω ότι στα μεγάλα δημοτικά κοιμητήρια του Δήμου της Αθήνας (Α Β Γ) υπάρχει πρόβλημα οξύτατο.
Το χώμα από τους υπερβολικούς ρυθμούς ταφής, αργεί τραγικά, πολύ πέραν των τριών ετών, να αποσυνθέσει ένα πτώμα. Δεν θάβουμε τους ανθρώπους μας μέσα σε λιβάδια στο δάσος, σε συγκεκριμένους χώρους τους θάβουμε.
Ο Δήμος Αθηναίων έχει δηλώσει ότι σε λίγα χρόνια, δεν μπορεί να ανταποκριθεί.

Το αρχέγονο Δημήτρη από που εκπορεύεται; Από τα Ομηρικά Έπη και μετά, οι νεκροί πάνε στην πυρά, στον Ελλαδικό χώρο. Το ίσιο συνέβαινε για χιλιετηρίδες πριν, όπως έδειξαν οι τεφροδόχες της νεολιθικής εποχής στο Δισπηλιό στην Καστοριά.
Η επικρατούσα μορφή ταφής στην Ελλάδα, ήταν πάντα η πυρά.

[scorpina]

Νομίζω ότι η καύση των νεκρων, όσο και αν είναι πρακτική λύση, δυσχεραίνει το τελετουργικό της ψυχολογικής επεξεργασίας του γεγονότος του θανάτου, δηλ. δυσκολεύει τους επιζήσαντες απο το να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο νεκρό τους ή να δουλέψουν μέσα τους αυτον τον αποχωρισμό. Ειναι διαφορετικό να έχεις τη μάνα σου σε ένα ...πορσελάνινο δοχείο αντι για ένα μνημείο που λειτουργεί ως μνημείο για τον δικό μας άνθρωπο που έφυγε και όμως ζει κοντα μας όσο τον σκεπτόμαστε.

Ας μην αφαιρούμε κάθε συμβολισμό απο την ζωή μας, την κάνουμε πιο φτωχή και ανιαρή....

[Gildor]

Το θεμα νομιζω δεν ειναι η πρακτικη λυση, αλλα να επιτραπεί ωστε να μπορει να επιλεξει ο καθενας.

Οι υπερ της καυσης ζητουν απλα να νομιμοποιηθει, δεν την επιβαλουν σε ολους

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από scorpina Νομίζω ότι η καύση των νεκρων, όσο και αν είναι πρακτική λύση, δυσχεραίνει το τελετουργικό της ψυχολογικής επεξεργασίας του γεγονότος του θανάτου, δηλ. δυσκολεύει τους επιζήσαντες απο το να αποχαιρετήσουν τον αγαπημένο νεκρό τους ή να δουλέψουν μέσα τους αυτον τον αποχωρισμό.

Μα δεν λέει κανείς να εξαναγκάζει τους πάντες να καίνει τους νεκρούς τους.
Όσοι θέλουν να έχουν δικαίωμα να το κάνουν. Είναι δικαίωμα στην επιλογή.

[Nelly]

"Παλαιότερα ο Εκπρόσωπος της Ιεράς Συνόδου, Ιωάννης Χατζηφώτης, έλεγε ότι η αντίθεση της Ορθοδοξίας "είναι σταθερή πάνω σε αυτό το θέμα, διότι εμείς πιστεύουμε στην Ανάσταση των νεκρών και στη Δευτέρα Παρουσία" (2.12)"
Νομίζω εδώ στηρίζονται οι ιδεολογικοί-θεολογικοί λόγοι της άρνησης της επίσημης Εκκλησίας. Εάν πιστεύεις ότι ο δικός σου άνθρωπος "υπάρχει" και μετά θάνατον, τα οστά του σε οστεοφυλάκιο λειτουργούν ως μέσο σύνδεσης μαζί του και επιβεβαιώνουν ότι τον τιμάς.
Από κει κι έπειτα, εικάζω ότι η Εκκλησία είναι (προς το παρόν τουλάχιστον, μέχρι δλδ να πιεστεί τρομερά) ανένδοτη, για λόγους οικονομικούς και για λόγους εδραίωσης της θρησκευτικής πίστης. Σκεφθείτε πόσοι άνθρωποι 'κονομάνε (έτσι θέλω να το πω, χοντροκομμένα) από την κηδεία στην Εκκλησία ως την ταφή στο νεκροταφείο και τα μνημόσυνα και τα τρισάγια και πόσο ισχυρή διατηρείται στη συνείδηση του πιστού η ανάγκη να τελεστεί ακουλουθία προκειμένου να αποδοθεί ο ύστατος φόρος τιμής στο νεκρό.
Εάν τα σχετικά έξοδα των συγγενών κοπούν, θα περάσουν δύσκολες μέρες, ιερείς, μαρμαράδες, γραφεία τελετών και λοιποί... μιλάμε για ντόμινο εδώ.

Τέλος, εφόσον το Κράτος προστατεύει την ανεξιθρησκία, οφείλει να αναδιαμορφώσει κατάλληλα τη νομοθεσία.

[Gildor]

Αν ειναι ετσι, η Εκκλησια θυμιζει λιγο Μαρξ που ελεγε οτι τα μηχανηματα θα αντικαταστησουν τους εργατες, αγνοωντας ομως οτι η υπαρξη των μηχανηματων θα ανοιγε αλλες θεσεις εργασιας.

Ετσι κι εδω αν το θεμα ειναι το οικονομικο, τα γραφεια τελετων θα προσαρμοζοταν, θα ανοιγαν αποτεφρωτηρια τα οποια θα τα πληρωνες κλπ κλπ

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από Nelly Από κει κι έπειτα, εικάζω ότι η Εκκλησία είναι (προς το παρόν τουλάχιστον, μέχρι δλδ να πιεστεί τρομερά) ανένδοτη, για λόγους οικονομικούς και για λόγους εδραίωσης της θρησκευτικής πίστης.

Μα έχει ψηφιστεί νόμος το 2007, (αν δεν κάνω μεγάλο λάθος) που επιτρέπει την ίδρυση μονάδων καύσης.
Μάλιστα στο Πρώτο Νεκροταφείο είχαν ξεκινήσει τον σχεδιασμό. Δεν ξέρει που έχει μείνει.

Σκεφθείτε πόσοι άνθρωποι 'κονομάνε (έτσι θέλω να το πω, χοντροκομμένα) από την κηδεία στην Εκκλησία ως την ταφή στο νεκροταφείο και τα μνημόσυνα και τα τρισάγια και πόσο ισχυρή διατηρείται στη συνείδηση του πιστού η ανάγκη να τελεστεί ακουλουθία προκειμένου να αποδοθεί ο ύστατος φόρος τιμής στο νεκρό.

Το θέμα είναι καθαρά πνευματικό, δεν ενδιαφέρει την εκκλησία τα έσοδα των μαρμαράδων και των μερικών ιερέων που είναι εκεί, αφού η δουλειά τους δεν θα σταματήσει.
Πάλι θα γίνονται κηδείες μνημόσυνα τρισάγια, δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει το εθιμικό, για τους πιστούς, ούτε θα αλλάξει. Απλά ο τρόπος ταφής θα είναι δικαίωμα επιλογής.
Αν με ρωτήσεις και μένα; Και εγώ όταν έρθει η ώρα, θέλω να ταφώ στον οικογενειακό μας τάφο, δίπλα στους γονείς μου.
Μην το πάτε παραπέρα, εγώ απλά υπεραμύνομαι το δικαίωμα στην επιλογή.

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Το θέμα είναι καθαρά πνευματικό... Πάλι θα γίνονται κηδείες μνημόσυνα τρισάγια, δεν υπάρχει λόγος να αλλάξει το εθιμικό, για τους πιστούς, ούτε θα αλλάξει. Απλά ο τρόπος ταφής θα είναι δικαίωμα επιλογής.

Υποθέτω πως σταδιακά, θα αλλάξει το εθιμοτυπικό και γι' αυτό, το θέμα είναι, εκτός από πνευματικό και θέμα ισχύος για την Εκκλησία.

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Μην το πάτε παραπέρα, εγώ απλά υπεραμύνομαι το δικαίωμα στην επιλογή.

Δεν θέλω να το πάω παραπέρα, απλά καλό είναι να ακούγονται και οι κακές γλώσσες (η δική μου και οι όμοιές της) για λόγους σφαιρικής προσέγγισης των θεμάτων και όχι για άλλους λόγους.

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Ετσι κι εδω αν το θεμα ειναι το οικονομικο, τα γραφεια τελετων θα προσαρμοζοταν, θα ανοιγαν αποτεφρωτηρια τα οποια θα τα πληρωνες κλπ κλπ

το πιο πιθανό είναι πως θα προσαρμοστούν.