Γηράσκω αεί εργαζόμενος!

[Chressida]

Ένα δημοφιλές βίντεο που κυκλοφόρησε πριν από μήνες στα ηλεκτρονικά ταχυδρομεία αποτύπωνε, έστω και υπερβολικά, μια πραγματικότητα που ενδέχεται να βιώσουν οι εργαζόμενοι στο άμεσο ή απώτερο μέλλον: ένας 70χρονος εργαζόμενος προσέρχεται στη δουλειά του με το μπαστούνι στο οποίο στηρίζεται, αφήνει επάνω στο γραφείο τα απαραίτητα για την υγεία του χάπια και προσπαθεί να καταλάβει τη λειτουργία του ηλεκτρονικού υπολογιστή που έχει μπροστά στα μάτια του. Ήταν μια ιαπωνικής εμπνεύσεως διαφήμιση. Ωστόσο το Ασφαλιστικό, τα όρια ηλικίας, οι συνθήκες υπό τις οποίες θα βγαίνουν στη σύνταξη οι σημερινοί εργαζόμενοι είναι θέματα που απασχολούν πλέον καθημερινά όλους μας και στην Ελλάδα. Ειδικά εκείνους που απέχουν χρόνια από την κατοχύρωση των περίφημων ώριμων δικαιωμάτων. Και τούτο ασχέτως εάν οι ειδικοί αποφαίνονται ότι όλα σχεδόν εξαρτώνται όχι μόνο από τον χρόνο, αλλά και από το είδος της εργασίας.

Το άγχος μειώνει την απόδοση

«Μπορεί να έχει αυξηθεί ο μέσος όρος ζωής, το προσδόκιμο ζωής, αλλά αυτό δεν βαίνει παράλληλα με την εργασιακή απόδοση, είτε σωματική είτε πνευματική» τονίζει ο κ. Ανάργυρος Πλακιώτης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Επαγγελματικής Ενωσης Βιοπαθολόγων. Άρα ως πότε μπορούμε να δουλεύουμε; «Θα “τελειώσω” όπως ο ηθοποιός στο σανίδι;» αναρωτιέται ο μέσος Έλληνας ακούγοντας τη λαίλαπα των αλλαγών και την ανά τακτά χρονικά διαστήματα αύξηση των ορίων ηλικίας.

«Παρατηρούμε στη συμπεριφορά των ατόμων έντονες εκδηλώσεις άγχους και φόβου για ενδεχόμενη απώλεια εισοδήματος και υποχρεωτική παράταση του χρόνου εργασίας σε μεγαλύτερη ηλικία» σημειώνει η κυρία Βάσω Μπουκουβάλα, κλινική ψυχολόγος. «Η αντίδραση του ψυχισμού μας στο γεγονός ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι σε κρίση εκφράζεται συνήθως με έντονα συναισθήματα ανασφάλειας, άγχους, θυμού, ματαίωσης, απογοήτευσης και θλίψης» λέει. Τονίζει ότι αυτό το άγχος μπορεί να μειώσει ακόμη περισσότερο την απόδοσή μας στη δουλειά: «Είναι πιθανόν να παρατηρηθούν μείωση της απόδοσης στην εργασία και δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις. Μόνο άτομα που έχουν ισχυρή προσωπικότητα, καλές κοινωνικές σχέσεις, στενούς δεσμούς και απολαμβάνουν στήριξη από το περιβάλλον τους μπορούν να διαχειριστούν τέτοιες καταστάσεις». Το πνεύμα μεν πρόθυμο, η σαρξ...

«Δεν μπορούμε να εργαζόμαστε ως την ηλικία των 80 ετών» αναφέρει ο κ. Πλακιώτης. «Σε όλες τις εργασίες, εκτός από το σώμα, συμμετέχει και το πνεύμα. Οι πνευματικές λειτουργίες του ανθρώπου δεν μπορούν να διατηρηθούν ως τα 80 έτη λόγω της φυσιολογικής εκφύλισης του εγκεφάλου, ενώ παράλληλα καταρρέει και η σωματική φύση του ανθρώπου με τα πρόσθετα προβλήματα υγείας τα οποία αναμένονται προϊόντος του χρόνου». Διαφορετικά εξετάζει το ερώτημα η κυρία Μαρία Βακόλα, επίκουρη καθηγήτρια Διοίκησης Ανθρωπίνου Δυναμικού στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. «Εξαρτάται από το είδος της εργασίας. Η χειρωνακτική απασχόληση έχει όρια ηλικίας. Στη δουλειά γραφείου όμως, εάν έχει αποκτήσει εμπειρία, εάν έχει επενδύσει στα προσόντα και στην εξέλιξή του, αλλά και αν διοικείται καλά, μπορεί να αποδίδει σε κάθε ηλικία». Υπέρ της άποψης ότι ο έμπειρος είναι συχνά και καλός, σημειώνει: «Η εμπειρία βοηθάει στην απόδοση. Ο εργαζόμενος γνωρίζει τη διαδικασία, έχει δοκιμάσει ακόμα και το λάθος».

Ούτε όμως η πιο πνευματική εργασία γίνεται εύκολα από έναν ηλικιωμένο, σύμφωνα με τον κ. Νικήτα Γκίκα, συνταξιούχο και πρόεδρο της Ανωτάτης Γενικής Συνομοσπονδίας Συνταξιούχων Ελλάδας. «Δεν είναι μόνο οι χειρωνακτικές εργασίες που σχεδόν απαγορεύονται σε μεγάλες ηλικίες. Είναι και οι πνευματικές, εκείνες της ρουτίνας. Σκεφθείτε έναν τραπεζικό υπάλληλο, ο οποίος θα είναι υποχρεωμένος, παρ΄ ότι σε μεγάλη ηλικία, να τηρεί καθημερινά στον γκισέ τους λογαριασμούς, να μη χάνει χρήματα κτλ.». Σε όσους πάντως βλέπουν... κατάμαυρο το μέλλον και τον εαυτό τους πρωταγωνιστή της ιαπωνικής διαφήμισης απαντά ψυχραιμότερα ο κ. Σάββας Ρομπόλης, καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και επιστημονικός διευθυντής στο Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ: «Θα προλάβουν να βγουν στη σύνταξη οι σημερινοί εργαζόμενοι. Μετά το 2030 το σύστημα θα δέχεται λιγότερες οικονομικές πιέσεις από αυτές που δέχεται σήμερα, επειδή εκείνη την περίοδο θα βγουν στη σύνταξη όσοι μπήκαν στην αγορά εργασίας το 1993». Ωραιότατα...

Πηγή : TO BHMA