Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Άνθρωπος και Κοινωνία > Ανθρώπινες Σχέσεις και Συναισθήματα
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Αξιολογήστε το θέμα Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 17-12-06, 12:20
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Η ευχή των Χριστουγέννων

Ο Καπετάν Γιώργος

Δούλευε πιο πολύ απ’ όλους, πρόθυμος να κάνει και τις πιο βαριές δουλειές, δυσανάλογες με τα 75 του χρόνια, αλλά όλοι ήξεραν πόση ανάγκη είχε ο καπετάν Γιώργος αυτά τα λεφτά. Δραχμούλα δραχμούλα τα μάζευε και δεν στεκόταν ούτε για ένα ποτήρι ρακί στο καπηλειό, τι και αν τον καλούσαν τι και αν τον κερνούσαν.

Δύο ψυχούλες περίμεναν απ’ αυτόν τα πάντα, ο εγγονός του ο Γιωργάκης, που είχε πάρει και το όνομα του, έκανε τον παππού του τόσο χαρούμενο και περήφανο, αλλά η Ρηνειώ η εγγονούλα που είχε και το όνομα της μακαρίτισσας της γυναίκας του.
Έχασαν την Μανούλα τους νωρίς πάνω στην γέννα της Ρηνειώς, ειδοποίησαν για γιατρό αλλά μέχρι να φτάσει στο νησί ήταν αργά.

Ο άνδρας της, ο πατέρας των παιδιών, έμεινε απαρηγόρητος, η είδηση τον βρήκε στα καράβια, γύρισε άρον άρον. Δύο άντρες που κάνουν ζάφτι δύο παιδάκια και το ένα να είναι βρέφος. Ο Παππούς ανέλαβε την ευθύνη, ο πατέρας έπρεπε να γυρίσει στην δουλειά του, να στέλνει τα προς το ζην.
Έτσι ο Παππούς ανέλαβε ολοκληρωτικά το μεγάλωμα των παιδιών και να τα τώρα, 12 χρονών ο Γιωργάκης και 10 η Ρηνειώ, να τα καμαρώνει ο Παππούς.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά μαύρα μαντάτα ήρθαν να ρημάξουν την ζωή του Παππού, ο μοναχογιός του, ο πατέρας των εγγονιών του, ήταν ένας από τους αγνοούμενους του πλοίου που βυθίστηκε στον Ινδικό.
Μόνος με μια ψωροσύνταξη τι να πρωτοκάνεις; Έτσι έγινε χαμάλης στο λιμάνι, να συμπληρώσει το εισόδημα μην λείψει τίποτα στα παιδιά.

Έρχονται Χριστούγεννα, τα πρώτα Χριστούγεννα με τον γιο του αγνοούμενο, έτρεχε όλη μέρα στο λιμάνι και στην χώρα, όποια δουλειά και αν υπήρχε. Τον αγάπαγαν τον Καπετάν Γιώργο όλοι, κακό λόγο δεν είχε κανείς να πει, ήξεραν τον αγώνα που έκανε και όσο μπορούσαν του έδιναν δουλειές.

Κανόνιζε ο ΚαπετάνΓιώργος να πάει στην χώρα να πάρει νέα παπουτσάκια στα παιδιά και αν περισσέψει και κανένα ρουχαλάκι, δεν ήθελε να νοιώσουν φέτος άσχημα, θα τους έλεγε ότι ο Πατέρας τους τα στέλνει γιατί είχε πιάσει όλο το νησί και τους είχε μαντατέψει μην πουν τίποτα στα παιδιά.

Ήταν προπαραμονή Χριστουγέννων, την άλλη μέρα τα παιδιά φορώντας τα νέα τους παπουτσάκια θα έβγαιναν μαζί με τους φίλους τους για τα κάλαντα.

Όλα έγιναν καλά, τα παιδιά χαρούμενα αλώνισαν όλο το νησί και είπαν παντού τα κάλαντα και έφεραν πίσω κουραμπιέδες μελομακάρονα δίπλες όλα τα καλά από τις νοικοκυρές που τα φίλεψαν.

Καθόντουσαν γύρω από την ξυλόσομπα με το φως να πλημμυρίζει και να ζεσταίνει το δωμάτιο, Ήταν αργά ο Παππούς είπε εκείνη την ημέρα πολλά παραμύθια στα παιδιά του, τους μίλησε για τους καλικατζαραίους, για τα έθιμα, ιστορίες παλιές.
Τα παιδιά άκουγαν σαν σφουγγαράκια ξερά που ρουφάνε άπληστα το νερό, με το μυαλό τους ζωγράφιζαν τις εικόνες που τους μετέφερε ο Παππούς.

Τώρα όμως είναι ώρα να πάτε να κοιμηθείτε, πρέπει να ξυπνήσουμε στις 5 για να πάμε στην εκκλησία.
Όχι Παππού πες μας κι άλλη ιστορία
Και χατίρι δεν ήθελε να χαλάσει ο Παππούς και ξεκίναγε πάλι μια νέα ιστορία.

Τα μάτια του έκλειναν όμως από την κούραση της ημέρας μέχρι που έμπλεκε τα λόγια του και έκανε τα εγγόνια του να γελάνε, τέλος με ιδιαίτερη δόση αυστηρότητας τους είπε άντε άντε καιρός για ύπνο.

Η Ρηνειώ όμως τον σταμάτησε και του λέει, η δασκάλα μας η κυρά Βασιλική μας λέει ότι πριν κοιμηθούμε την παραμονή των Χριστουγέννων να κάνουμε μια ευχή μέσα μας, ελάτε να την κάνουμε όλοι.

Αφού της έκαναν το χατήρι πήγαν να σηκωθούν, μα ακούνε βήματα έξω και φωνές χαρούμενες, Καπετάν Γιώργη τάξε μας, Καπετάν Γιώργηηηηηηηηηηηη

Το καλό μαντάτο είχε φτάσει, με πολλές περιπέτειες ένα Ταυλανδέζικο ψαράδικο περισυνέλεξε τον Γιό του Καπετάν Γιώργη αλλά άργησε 5 βδομαδες να πιάσει λιμάνι και μετά είχε ταλαιπωρίες με χαρτιά και έμεινε 4 μηνες και φυλακή μέχρι να βρει το δίκιο του.

Την άλλη μέρα ένα καΐκι έφερε τον Γιο στο νησί και εκείνα τα Χριστούγεννα ολόκαιρο το νησί γιόρτασε όσο ποτέ άλλοτε.

--
Την ιστοριούλα αυτή την έγραψα Τρίτη Γυμνασίου, σαν εργασία στις διακοπές των Χριστουγέννων. Την βρήκα τυχαία σήμερα σε κάτι γραπτά μου και είπα να κάτσω να σας την γράψω. Φυσικά είναι χαζούλα και πολύ επηρεασμένη από τον Καρκαβίτσα και τον Παπαδιαμάντη που διάβαζα έντονα εκείνον τον καιρό :-)

Σ.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 17-12-06, 18:23
Το avatar του χρήστη Liria
Liria Ο χρήστης Liria δεν είναι συνδεδεμένος
Mέλος
 

Τελευταία φορά Online: 04-06-17 23:47
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
αρκαβίτσας - Χαμόδρακας, σημειώσατε ;;;

Όσο διάβαζα Στέλιο την ιστορία, όντως εκείνο που μου θύμισε, ήταν τα κείμενα των σχολικών αναγνωστικών και το πνεύμα διαπαιδαγώγησης που επικρατούσε μερικές δεκαετίες πίσω. Προφανώς θα πρέπει να είχε συγκεντρώσει πολλούς επαίνους η εργασία σου. Κι από "συγγραφική άποψη" και τώρα, καλογραμμένη θα την χαρακτηρίζαμε.
Εκείνο που με κάνουν όμως να αναρωτιέμαι, παρόμοιες αναφορές, είναι η επικαιρότητά τους, η επίδρασή τους στον σημερινό ψυχισμό, το σε ποιό κοινό απευθύνονται και το αν μας αγγίζουν περισσότερο τις γιορτινές μέρες απ' όσο τις υπόλοιπες.
Κατ΄αρχάς, το οτι με πισωγύρισε στα σχολικά κείμενα δεν με χάλασε καθόλου, δεδομένου οτι πάντα μου αρέσει να κάνω τέτοια ταξίδια. Κατα δεύτερον, καταστάσεις παρόμοιες, με ελλάχιστες παραλλαγές θα τις βρούμε και σήμερα στη διπλανή μας ίσως πόρτα.
Εκείνο που δεν συμβαίνει συχνά όμως είναι το να πιάνουν οι ευχές. Ξέρεις μωρέ Στέλιο πόσες φορές πιάνω κουβέντα με την Λευκορρωσίδα που πουλάει κεντήματα στη λαϊκή, με την γιαγιά που πουλάει λιβάνι και καρβουνάκια εδώ παραπάνω, με τον καθαριστή της πολυκατοικίας μας τον Ρουμάνο, που δίδασκε μουσική σε σχολείο ... κι άλλους, κι άλλους.Όλοι αυτοί κουβαλάνε στις τσέπες τους τα υπολείμματα της προσωπικής τους ιστορίας. Όλοι αυτοί κάνουν κάθε βράδυ και μια ευχή. Είναι - δεν είναι χριστούγεννα. Κι όλοι αυτοί ξέρουν οτι δεν έχουν ελπίδες να τους ακούσει κανείς, αλλά συνεχίζουν να κάνουν ευχές.
Υπάρχουν ακόμα πολλοί μπαρμπαΓιώργηδες που παλεύουν ολόγυρα. Η κοινωνία δεν έχει περάσει στο επίπεδο που θα μπορούσε να τους αναφέρει σαν γραφικές φιγούρες του παρελθόντος και μόνο. Θα μου πεις, τί νόημα έχει που τα γράφω όλα τούτα; Έτσι, επειδή μου έφερες σκέψεις στο νου. Κι επειδή έστω κι αν ακούγονται πλέον γλυκερές τέτοιες ιστορίες, έτσι να σηκώσουμε λίγο το χαλί, τις βρίσκουμε από κάτω. Απλά, είμαστε ευτυχείς που συμβαίνουν σε άλλους. Που εμεις γράφουμε/ διαβάζουμε/ συλλογιζόμαστε πάνω σ΄αυτές αλλά όχι μέσα απ' αυτές.
Κι αναρωτιέμαι αν πρέπει να νοιώθω ενοχές για τα όσα καλά απολαμβάνω ή πανευτυχής για όσα μου δόθηκαν από καθαρή τύχη. Αναρωτιέμαι γιατί να είναι δεδομένο οτι εγώ γεννήθηκα εγώ και για άλλους ορίστηκαν τύχες βαρύτερες.
Αναρωτιέμαι τέλος, αν κι αυτές ακόμα τις σκέψεις μου, έχω το δικαίωμα να τις περιφέρω μέρες που είναι, ή αν οφείλω να χαρώ ό,τι μου χαρίστηκε, δίχως να το κατακρεουργώ πάνω σ' ένα ανατομικό τραπέζι!
__________________
Λέω να βγω για Τζόκερ!
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης Αξιολογήστε αυτό το θέμα
Αξιολογήστε αυτό το θέμα:

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 17:34.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.