Σεσουαρ για δολοφονους - Ιαν. 2010

[varthol]

Η παρασταση του εργου ξεκινα μεσα σε εκκωφαντικο θορηβο..τα πρωτα λεπτα του εργου ξεκουφαινεσαι..Μεχρι να χαμηλωσουν το ραδιοφωνο...μετα αρχιζης να πιστευης οτι πραγματι παρακολουθης θεατρικη παρασταση και οχι παντομιμα.
Ακους ενα ευρηματικα καταπληκτικο διαλογο...Ο Βουτσινας σαν Αδερφη-Κομμωτρια εινα καταπληκτικος. Ανεπαναληπτος ..λες και ο ρολος γραφτηκε για αυτον..Οι αλλοι ηθοποιοι που συμμετεχουν .. υπαρχουν για να τον συμπληρωνουν..και να του δινουν αττακες.Καποια στιγμη αναβουν τα φωτα και το εργο μετατρεπεται σε INTERACTIVE.Μιλανε οι ηθοποιοι με το κοινο για επιβεβαιωση των ισχιρισμων της πλοκης και καπου καπου τα ακουνε και αυτοι.
Καποτε συνοπτικα συλλαμβανεται ο δολοφονος..και τελειωνη το εργο.

Σας το συνηστω
Σημεια που δεν μ'αρεσαν (Παντα Υπαρχουν και αυτα.)
Α.) ο πολυ θορυβος στην αρχη..σε ξενιζη μεχρι αηδιας.
Β.) το ξαφνικο μεχρι αηδιας τελειωμα.

[Nelly]

Συμφωνώ στο ότι ο ρόλος που φέτος ενσαρκώνεται από το Ν. Μουτσινά είναι αβανταδόρικος αλλά δεν πρόκειται για καμμιά πνευματώδη κωμωδία. Έχει αρκετές πετυχημένες ατάκες (που σατιρίζουν τη σύγχρονη πραγματικότητα) αλλά το "γέλιο" βγαίνει από τον ομοφυλόφιλο κομμωτή που είναι σχεδιασμένος σαν καρικατούρα και συχνά κάνει καραγκιοζιές. Η πολύ δυνατή μουσική στην αρχή είναι όντως ενοχλητική αλλά το τέλος δεν το βρήκα απότομο. Ευρηματικό το τρικ με τη συμμετοχή των θεατών. Περνάς ευχάριστα ένα δίωρο αλλά με τίποτα δεν είναι από τις παραστάσεις που θα θυμάσαι για καιρό. Σου μένει κυρίως ο τρόπος που ο Μουτσινάς κινείται στη σκηνή (σαν την τρελή), και που αν είσαι γκέι αλλά όχι "κραγμένος", μάλλον σε ενοχλεί για τον αφοριστικό χαρακτήρα του μηνύματος που περνάει.

[Gildor]

Εμ... νομιζω οτι περι καρικατουρας, αφορισμου και ενοχλησης αφορα τους ιδιους τους συντελεστες που ανηκουν σε αυτο το "χωρο". Αν οι ιδιοι δεν ενοχλουνται σε μας δε μας πεφτει λογος

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από Gildor Εμ... νομιζω οτι περι καρικατουρας, αφορισμου και ενοχλησης αφορα τους ιδιους τους συντελεστες που ανηκουν σε αυτο το "χωρο". Αν οι ιδιοι δεν ενοχλουνται σε μας δε μας πεφτει λογος

Πόσο μπορεί να γελάσει κάποιος με έναν γκέι που το μόνο που τον νοιάζει είναι να πηδηχτεί, που είναι κουτσομπόλης, ζηλιάρης και ψεύτης και κάνει τα πάντα για να θυμίσει γυναίκα; Ασφαλώς και ο χαρακτήρας αυτός είναι υπαρκτός αλλά γιατί θα πρέπει να γελάσω μαζί του (=εις βάρος του); Ο Μουτσινάς πετάει κατά διαστήματα κάτι καλές ατάκες αλλά ούτε μια στιγμή, απ' αυτές που κάνει "τρελίτσες", δεν μου ήρθε να γελάσω. Ο γελοίος δεν προκαλεί γέλιο. Γέλιο προκαλεί ο αστείος.