Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
||||
Αυτοί που αγνοούν τα πάντα και απλά ακολουθούν αυτό που τους έμαθαν, σχεδόν τυφλά, δηλαδή κυρίως αδαείς περί των γραμμάτων άνθρωποι, χωρίς να έχουν τον τρόπο να ερευνήσουν για να μάθουν, που είναι η μεγάλη πλειοψηφία. Και αυτοί που έγιναν πιστοί κατόπιν εντατικής έρευνας και αναζήτησης, αυτοί που αρνιούνται να θεωρούν δεδομένο ότι τους λένε και φέρνουν συνεχώς ερωτήσεις προς απάντηση. Θα μπορούσαμε να τους ταξινομήσουμε πιο απλά, σε αμόρφωτους από την μία πλευρά και σε μορφωμένους από την άλλη. Στην μέση οι ημιμαθείς αλλά και μορφωμένοι επίσης, που όλα τα θεωρούν σαν μαθηματική εξίσωση ή σαν φυσικά φαινόμενα. Απαντώντας στο ερώτημα σου Σπύρο, το θέμα είναι αν πραγματικά θέλει να κατευθύνει την σκέψη του κάποιος, σε κάτι που τώρα του φαίνεται απίστευτο, ακατανόητο, ασύλληπτο, αδιανόητο, ανυπέρβλητο, υπερφυσικό. Αν δεν βάλει ταμπού και δεν περιχαρακωθεί ‘Ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει’.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#3
|
|
||||
...Ο άγιος Νεκτάριος αναφέρει πως μέσα στον κήπο της καρδιάς μας, έχουμε δύο δέντρα, ένα της πίστεως και ένα της μόρφωσης. Αν αναπτυχθούν ανισόρροπα (και αυτό γίνεται όταν μεριμνούμε υπέρμετρα για την ανάπτυξη μόνο του ενός, υποτιμώντας το άλλο), τότε, το ένα καταδυναστεύει το άλλο και δεν θα αποκτήσουμε πληρότητα καρπών. Όλοι γνωρίζουμε τι ζημιά παθαίνουν οι ίδιοι και μπορεί να κάνουν και στους άλλους, οι άθεοι διανοούμενοι, αλλά και από την άλλη, τι παθαίνει κάποιος αν δεν συμφωνεί με τον πιστό, που όμως είναι αμόρφωτος. Ας προετοιμάζεται να του βγάλει σπαθί.
Στην προτεινόμενη από τον άγιο ισορροπία, η πίστη και η μόρφωση, είναι ομόρροπες δυνάμεις, που βοηθούν τον άνθρωπο στην μεταμόρφωσή του. Η μόρφωση, είναι φυσικό, πως δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην εξωτερική, (γιατί πως να επιβραβευτούν τα διπλώματα, οι δυνάμεις και οι γνώσεις που κατακτά κάποιος αν χρησιμοποιούνται από αυτόν χωρίς αγάπη). Ιδιαίτερη μέριμνα πρέπει να δίνουμε στην εσωτερική μόρφωση, την ευγένεια, την λεπτότητα, την πνευματική γλυκύτητα και ωρίμανση... Ο αββάς Ισαάκ Σύρος, αναφέρει πως η φυσική γνώση γεννά την πίστη και αυτή με την σειρά της, γεννά την πνευματική γνώση. Αντικείμενο της επιστήμης του κόσμου, οπότε κατ’ επέκταση και η αλήθεια της, είναι εξωτερική. Ο άνθρωπος που προσεγγίζει αυτήν την αλήθεια, αντίκειται σε αυτήν (την βάζει απέναντι) και την μελετά. Όταν όμως κάποιος θέλει να προσεγγίσει την Αλήθεια, επειδή η Βασιλεία του Θεού, είναι μέσα μας, ο εξωστρεφής προσανατολισμός προς αναζήτησή της, είναι δυσλειτουργικός με όχι άμεσα και ευκρινή αποτελέσματα. Η ανακαλυπτόμενη αλήθεια είναι κεκαλυμμένη. Παραμένει κεκαλυμμένη όσο η καρδιά καλύπτεται από πάθη. Η κατεύθυνση του νου προς την φιλο-σοφία και όχι στην φιλο-καλία, στην κεφαλή και όχι στην καρδιά, στην γνώση και όχι στην επίγνωση, μπορεί να μας χαρακτηρίσει ενημερωμένους περί αληθείας, αλλά όχι βιωματικά αληθινούς. Αυτήν την μεταφορά την ενεργεί το Άγιο Πνεύμα. Ο άγιος Μάξιμος Ομολογητής, αναφερόμενος στους προφήτες Μωυσή και προφήτη Ηλία (τους παραστάτες της Μεταμορφώσεως Του Κυρίου, που οδοδεικτεί και την δική μας μεταμόρφωση) παρατηρεί: ''...οι προφήτες, μεταφέρθηκαν από τη σάρκα στο πνεύμα πριν αποθέσουν τη σαρκική ζωή, με την αλλαγή των λειτουργιών των αισθήσεων που προκάλεσε σ’αυτούς το Πνεύμα, αφαιρώντας από την εσωτερική νοερή δύναμή τους τα καλύμματα των παθών''. Πάντως, όσο ο άνθρωπος αντί-κειται (επιστημονικά) του θείου, το χάνει, ιδιαίτερα όταν υψηλοφρονεί για τις κατεχόμενες γνώσεις και δυνάμεις. Ο Κύριος ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΑΝΤΙ-ΚΕΙΜΕΝΟΣ, αλλά, μόνο οι καθαροί την καρδίαν τον Θεόν όψονται, καθώς σύγ-κειται, συμ-πλέει, συν-οδοιπορεί, θεραπεύει. Καθαρίζει, φωτίζει, τελειοποιεί. Ο Θεός, είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Από την ελεύθερή μας επιλογή ως τρόπο ζωής και προσέγγισης του θείου, εξαρτάται αν αντι-κείμενοι θα Τον χάσουμε (ή θα ανακαλύψουμε κεκαλυμμένη και μέρος της αλήθειας) ή συγ-κείμενοι θα Τον βρούμε (αποκαλύπτοντας ο Ίδιος Τον εαυτό Του, κατά τάξη και ετοιμότητά μας, κατά το πάνσοφο θέλημά Του). |
#4
|
|
||||
Δεν μπορώ να συμφωνήσω εδώ, το θεωρώ δύσκολο να συμβαδίσει σε μια κοινωνία πιεστική, που ο ελεύθερος χρόνος είναι ελάχιστος.
Η περισυλλογή και η αναζήτηση θέλουν ηρεμία, κατευνασμών παθών και εσωτερική αναζήτηση. Ας είμαστε λίγο ρεαλιστές, όσο δούλευα με εντατικούς ρυθμούς και με τον ελεύθερο χρόνο, να είναι είδος εν ανεπαρκεία, τα είχα ξεχάσει όλα, κοιτούσα πώς να επιζήσω ή με πιο απλά λόγια πώς να ζήσω. Δεν μπορούμε να απαιτούμε από παιδιά που σπουδάζουν, να κάνουν την περισυλλογή και την αναζήτηση τους. Θα έρθει ο χρόνος που θα αναζητήσει το καταφύγιο του και γυρνώντας πίσω, θα ξεκινήσει να ψάχνει. Να πάρει την αγωγή από το σπίτι και από το σχολείο, να έχει ακούσματα και να μαθαίνει, αλλά δεν μπορούμε να απαιτούμε να βρίσκει χρόνο στην αναζήτηση. Δεν μπορούν και δεν θέλουμε όλοι να γίνουν μοναχοί και να ξεκινήσουν τόσο νωρίς την ανακάλυψη των σημείων. Ας δώσουμε στα παιδιά μας χρόνο, πρώτα να βρουν τον εαυτό τους και το τι θέλουν να κάνουν και με την βοήθεια του θεού, να ευχόμαστε να βρουν τον δρόμο Του.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#5
|
|
||||
Έχεις δίκαιο ότι πολύς κόσμος, είναι αγχωμένοι, σφιγμένοι και δεν έχουν χρόνο ούτε να ξυθούν. Δεν έχουν χρόνο να ''σκεφτούν'' φιλοσοφίες. Ούτε και έχω αυτήν την απαίτηση. Συγγνώμη, αν έτσι φάνηκε. Απλή συζήτηση κάνουμε στην ενότητα ''φιλοσοφία''.
Το να οδηγείται η σκέψη από και προς τις βιολογικές ανάγκες (και μόνο) είναι μια ''αυτιστική'' δέσμευση του νου σε ένα κλειστό κύκλωμα. Το να σκέφτεται και να μεριμνά για τα προς το ''ζειν'', είναι διαφορετικό από την μέριμνα για το ''ευ ζειν'' (με την αντικειμενική πνευματική και όχι κοντόφθαλμη υλιστική της θεώρηση) και εντελώς διάφορο από το ''αεί ζειν'' που είναι ο σπουδαιότερος στόχος και βρίσκεται πίσω από όλα αυτά. Πιο βαθειά στην ύπαρξή μας. Σαν δική μας μέριμνα εμβάθυνσης (αίτηση ανακάλυψης) και ανταποκρινόμενη η Χάρις Του (βιωματική αποκάλυψη), είναι το μόνο που νικά τον χρόνο και την φθορά, ανασταίνοντάς μας. Το να μην έχει κάποιος χρόνο να ''σκεφτεί'' τα θεία, δεν είναι απαγορευτικό και να τα ''αισθάνεται''. Επειδή ο Θεός είναι υπέρχρονος, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, η αίσθηση είναι ανεξάρτητα ηλικίας και δεν πρέπει να θεωρείται (και μάλιστα βέβαιον) ότι θα επιτευχθεί στα γηρατειά. Σαν να λέμε στο ψάρι, αυτοσυγκεντρώσου να καταλάβεις το νερό μέσα στο οποίο ζεις και κινείσαι και είσαι! Και αυτή η ''αίσθηση'' είναι μόνο για τα μεγάλα ψάρια και όχι για τα μικρά… Απευθυνόμενος ο απόστολος Παύλος στους Αθηναίους για την πανταχού παρουσία του Θεού, λέει: …αν και δεν είναι μακράν από ενός εκάστου ημών. Διότι εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και υπάρχομεν, καθώς και τινές των ποιητών σας είπον• Διότι και γένος είμεθα τούτου. (να που είμαστε όλοι ξαδέλφια (κατά Στέλιο) και που πόσο μικρός είναι ο κόσμος… όπως αναγράφτηκε σε άλλο μήνυμα)… Ο άνθρωπος, μπορεί να δουλεύει, να εργάζεται, να ερευνά, να ξεκουράζεται, αλλά καλό θα ήταν να έχει και ένα παραθυράκι (επικοινωνίας) ''διαρκώς'' (αδιαλείπτως προσεύχεσθαι κατά τον Απόστολο Παύλο) ανοικτό με το Θεό. Κι αυτός είναι ο προτεινόμενος τρόπος ζωής, που απεγκλωβίζει το νου, την καρδιά και όλον τον εαυτό, από τα του κόσμου (δημιουργήματα) και τον φέρνει σε μυστική επαφή με τον Θεό (Δημιουργό). Το κατενόησα τα έργα Σου και εδόξασά Σου την θεότητα, είναι ιδιότητα του νου, να διαπερνά την ύλη και να μην εγκλωβίζεται σε αυτήν. Να διακρίνει Τον Δημιουργό, πίσω από τα δημιουργήματα. (Γιαυτήν όμως την κίνηση του νου, καθώς και τις άλλες κινήσεις, παραπέμπω στο τέλος του παρόντος μηνύματος έναν σχετικό δεσμό). Επίσης, παραινούν οι άγιοι πατέρες, ''...σώμα έργαζε ίνα τραφής, καρδιά νήφου ίνα κληρονομήσεις...'', προτείνοντας η καρδιά να μην χάνει τη νηφαλιότητα της, δια της ελπίδας Θεού. Διάβασα ένα υπέροχο βιβλίο από τον Επίσκοπο Διοκλείας Κάλλιστο Ware περί του θείου Ονόματος (αν θυμάμαι καλά τον τίτλο), όπου διακρίνει την προσευχή σε δύο σκέλη. Τη λεκτική και τη μη λεκτική, οι οποίες αλληλοσυμπληρώνονται. Η λεκτική είναι όλες οι γνωστές τυποποιημένες και αυτοσχέδιες προσευχές και ενεργούνται ''όποτε'' ο άνθρωπος μπορεί. Η μη λεκτική προσευχή, είναι στάση ζωής. Αναρωτιέται λοιπόν κάποιος εργάτης πώς να προσευχηθεί; Πώς να φύγει έστω και για λίγο το μυαλό του από το μηχάνημα που θέλει λεπτούς χειρισμούς, αλλιώς γίνεται επικίνδυνο; πώς να φύγει το μυαλό ενός μαθητή από μια άσκηση μαθηματικών ή αρχαίων που πρέπει να βγει εντός ορισμένου χρόνου (σε εξετάσεις πχ)… Εκεί που ''αδυνατεί'' η σκέψη να κατευθυνθεί στο θείο, αναπληροί αυτήν την αδυναμία η ''αίσθηση'' Αυτού. Μπορεί ο μαθητής να λύνει την άσκηση, ή ο εργάτης να εργάζεται, (ή ο οποιοσδήποτε βιοπαλαιστής, μια που θέτουμε την εργασία ως κώλυμμα) χωρίς να βλέπουν έναν άνθρωπο, χωρίς να τον ακούνε, χωρίς να τον μυρίζουν, να τον γεύονται, ή να τον ακουμπούν. ΚΙ ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ νάναι δίπλα τους, πίσω, πάνω (δεν έχει σχέση η χωροταξιακή διάταξη) και να τους βλέπει, να τους σκέπει και να είναι έτοιμος με πρώτη αίτηση να παράσχει την προστασία του ή ό,τι (ψυχωφελές) του ζητηθεί. Έτσι αναλογικά (για να μην πούμε μάλιστα ακριβώς) είναι η παρουσία Του Ανθρώπου, του Θεού και Λόγου σε σχέση με όλους τους λόγους. Έξω από την άμεση αντίληψη που παρέχουν τα φυσικά αισθητήρια. Από εμάς εξαρτάται αν θα αφήσουμε αυτό το παραθυράκι της ''αίσθησης'' του Θεού, ή θα εγκλωβίσουμε την ''σκέψη'' μας μέσα στους 4 τοίχους του κόσμου, λειτουργούντες μόνο υπό την σκιά της τετράγωνης λογικής, επειδή δεν Τον αντιλαμβάνονται με τα φυσικά τους αισθητήρια οι επιστήνονες; (φυσικά και όχι όλοι). Κι όλα αυτά γιατί; επειδή η επιστημονική σκέψη που βασίζεται στο πείραμα και την παρατήρηση, δεν Τον έβαλε κάτω από το μικροσκόπιο ή το τηλεσκόπιο…; Αυτή όμως η στάση ζωής, καταργεί την έμ-πνευση, την ίδια πνοή και πηγή της ζωής. Κρίμα για αυτήν την εξέλιξη, εκ της δυτικής επιρροής της ελληνικής κοινωνίας. Και μόνο αυτός ο λόγος, (η κατάργηση της έμπνευσης που είναι η αιτία της δημιουργικότητος των Ελλήνων, αλλά και όλου του κοσμου), είναι αιτία προβληματισμού για την κατεύθυνση που οδηγεί την φιλοσοφική σκέψη ο ''διαφωτισμός'', σε αντιδιαμετρική κατεύθυνση από τον πατροπαράδοτο ''ελληνορθόδοξο φωτισμό''. Κι ας μην δογματίζουμε ότι ΔΕΝ έχουμε τη δυνατότητα αίσθησης Του Θεού με τα φυσικά μας αισθητήρια, γιατί ο ίδιος Ο Κύριος, από μόνος Του πρότεινε την πλευρά Του και τα χέρια Του στον απόστολο Θωμά να τα δει και να Τον ψηλαφίσει!!! Όταν κοινωνούμε, αληθώς Σώμα και Αίμα Χριστού κοινωνούμε! Μέσα στο φυσιολογικό μας τρέξιμο, καλό είναι να αφήνουμε ένα παραθυράκι ανοιχτό στον καλό Θεό, μια χαραμάδα να μπαίνει Φως. Κι αυτό από μόνο Του θα διώξει το σκοτάδι, ή ευστοχότερα θα ''πληρώσει'' το χώρο με χαρά, αντικαθιστώντας την αρά, ή στην κυριολεξία, προσθέτοντας το Χ (Χριστό) στην αρά, γίνεται χ-αρά, όπως όταν μπολιάσουμε την αγριέλαιο (που δίνει πικρούς καρπούς), γίνεται καλλιέλαιος. Έτσι απλά και απαλά κατά την παραίνεση του γέροντα Πορφυρίου: …Προσπαθώντας να κυνηγήσει κάποιος σκιές, θα κουραστεί, θα απογοητευτεί και δεν θα καταφέρει τίποτα. Αν όμως ανοίξει αυτήν την χαραμάδα και μπει Φως, με την αγάπη Του Θεού, στην αρχή φωτίζεται, και τέλος, όταν αυτό πληθυνθεί, λούζεται από Αυτό. Η επιστήμη, ανακαλύπτοντας μέρος της αλήθειας, αυτή καθαυτή, δεν ''κλείνει'' αυτό το παράθυρο. Το κλείνουν αδιάκριτα οι διαφωτιστές και μερικοί επιστήμονες, όσοι θέλουν ηθελημένα ή άθελά τους, να αντικαταστήσουν το ευθές φως, με το φως το σπειροειδές, του οποίου το μεν πρώτο φως οδηγεί απευθείας στην όαση… στον παράδεισο, το δε δεύτερο στον αντικατοπτρισμό της… ακολουθώντας το ευθές Φως βιώνουμε την εξέλιξη, το δε άλλο, την ανέλιξη. Για να μην βαρύνω την βάση, αλλά και να δώσω συνέχεια στη σκέψη, οι κινήσεις του νου, είναι τρεις. Η κυκλική, η ευθεία και ο συνδυασμός των παραπάνω δύο. http://clubs.pathfinder.gr/saints/34...33&forum=40585 Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 01-10-06 στις 16:59 |
#6
|
|
||||
Η φιλοσοφική αναζήτηση δεν είναι απλά μία δραστηριότητα στα "παραθυράκια" ελεύθερου χρόνου. Παρατηρώντας και τις 24 ώρες της ημέρας μας (ναι και αυτή του ύπνου), μπορούμε να αναθεωρούμε, να συμπληρώνουμε και να εξελίσουμε τη φιλοσοφία μας. Έχοντας πλήρη συνείδηση των πράξεών μας (ακόμα και της αναπνοής μας) και του περιβάλλοντός μας, καθημερινά μπορούμε να βρίσκουμε νέα δεδομένα. Διαφορετικά, όπως είπε και ο Στέλιος, γινόμαστε παθητικοί δέκτες της κάθε Χ, Ψ, Ζ άποψης.
Και σχετικά με το αρχικό άρθρο, όντως κατά πάσα πιθανότητα ήταν διάλογος του Einstein με καθηγητή του. Στην ουσία δεν αποδεικνύει κάτι (εκτός από τη λαθασμένη τίμη της ελάχιστης θερμοκρασίας του απόλυτου μηδενός ) καθώς καθηγητής και φοιτητής κατευθύνουν τον συνομιλιτή τους θέτοντας αξιώματα "παγίδες".
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Kiwi : 04-10-06 στις 11:15 |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|