Τέλος για τον Colin McRae

[purple anemone]

Η είδηση έπεσε εχθές σαν κεραυνός εν αιθρία. Ο Colin McRae, ο 5χρονος γιος του Johnny, αλλά και δύο στενοί φίλου του Σκοτσέζου οδηγού, έχασαν τη ζωή τους σε δυστύχημα με ελικόπτερο. Το Squirrel στο οποίο επέβαιναν, έπεσε στο έδαφος στο δάσος Jervis, λίγο έξω από την πόλη Lanark, στην οποία και έμενε ο Σκοτσέζος οδηγός με την οικογένεια του. Το αποτέλεσμα ήταν και οι τέσσερις επιβαίνοντες να χάσουν τη ζωή τους.

Είναι στιγμές που η ζωή και η μοίρα αποφασίζουν να παίξουν περίεργα παιχνίδια. Παιχνίδια που δύσκολα μπορεί να καταλάβει ο άνθρωπος και να χωρέσει ο νους του. Ο πόνος του κόσμου των αγώνων είναι μεγάλος, αλλά αυτός των οικογενειών των αδικοχαμένων ανθρώπων είναι αβάσταχτος. Η σκέψη και οι ευχές όλων, είναι στην σύζυγο του Alison, που μέσα σε μία μέρα έχασε και τους δύο σημαντικότερους άντρες της ζωής της, μένοντας μόνη της με την κόρη τους Hollie.


O David Richards ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε στο ταλέντο του.

Ο Colin McRae αποτέλεσε έναν από τους πλέον αναγνωρίσιμους ανθρώπους του σπορ. Μπορεί να κατέκτησε μόλις έναν παγκόσμιο τίτλο στην πολυετή καριέρα του, αλλά πάντα στην καρδιές όλων των θεατών, και όχι μόνο, ήταν περισσότερες από μία φορές Πρωταθλητής. Η ταχύτητα του στις ειδικές, ο τρόπος με τον οποίο κέρδιζε τις ειδικές, χωρίς να υπολογίζει το κόστος, ήταν μερικά από τα στοιχεία που τον έκαναν να ξεχωρίζει. Το πόδι στο πάτωμα, ακόμα και αν αυτό τον οδηγούσε εκτός δρόμου και σε εγκατάλειψη, ήταν η τακτική που ακολουθούσε. Διακρίθηκε στους αγώνες Ράλλυ, αλλά λάτρης των μηχανοκίνητων σπορ, οδηγούσε οτιδήποτε είχε στη διάθεση του. Από αυτοκίνητα πίστας, Formula 1, στο Ντακάρ, αλλά και με μοτοσικλέτες. Η ταχύτητα έρρεε στις φλέβες του, όπως στους υπόλοιπους κοινούς θνητούς τα ερυθρά και λευκά αιμοσφαίρια. Δεν ήταν εύκολος σαν άνθρωπος και χαρακτήρας. Απαιτητικός, δεν δίσταζε να τα βάζει με όλους και με όλα. Απότομος, ήθελε συγκεκριμένο τρόπο αντιμετώπισης, όντας ευέξαπτος. Ποτέ δεν είχε πρόβλημα να εκφέρει την άποψη του, όποια και αν ήταν αυτή, και ας δυσαρεστούσε τους ανθρώπους γύρω του. Ήταν οδηγός. Πραγματικός οδηγός και όχι ένας σόουμαν. Κέρδισε έναν Παγκόσμιο τίτλο το 1995, κατάφερε να σημειώσει 25 νίκες στον θεσμό, έχει ανέβει 42 φορές στο πόντιουμ, ενώ είναι πολυνίκης του δικού μας Ακρόπολις, έχοντας κερδίσει τον εθνικό μας αγώνα πέντε φορές.


Με την Ford πρόσθεσε 7 νίκες στο ενεργητικό του.

Γιος του διάσημου Βρετανού οδηγού Jimmy McRae, από μικρός ζούσε τους αγώνες εκ των έσω, δίπλα στον πατέρα του. Γεννημένος στις 5/8/1968, ξεκίνησε τους αγώνες το 1985. Η πρώτη του συμμετοχή στο WRC, ήρθε το 1987 στο Ράλλυ Σουηδίας με Vauxhall Nova, όπου έδωσε το στίγμα του. Με το λιλιπούτειο Nova, κατάφερε να τερματίσει στην 28η θέση της γενικής, 3ος στην κλάση του, αφού πρώτα βγήκε από το δρόμο περισσότερες από τρεις φορές! Στη συνέχεια, εντυπωσίασε σαν ιδιώτης με την συμμετοχή σε αγώνες της πατρίδας του, αλλά και στο Ράλλυ της Μ. Βρετανίας. Ο άνθρωπος, όμως, που έμελλε να τον πιστέψει περισσότερο από κάθε άλλον και να του δώσει την ευκαιρία να γίνει γνωστός στο Παγκόσμιο στερέωμα, ήταν ο David Richards. Ο Βρετανός τον πήρε στην Subaru και μαζί έχτισαν το όνομα που έχει η ιαπωνική εταιρία σήμερα. Μαζί κατέκτησαν την πρώτη νίκη για λογαριασμό της Subaru το 1993 με το Subaru Legacy. Με την παρουσίαση του Impreza, ο Σκοτσέζος κατέκτησε τον τίτλο των Οδηγών, ενώ μέχρι και το 1999, όπου και μεταγράφηκε στην Ford, σημείωσε 17 νίκες!

Με την ομάδα του Malcolm Wilson, δεν κατάφερε να κατακτήσει ποτέ να κατακτήσει έναν τίτλο, αλλά έγινε ο πλέον ακριβοπληρωμένος αθλητής στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ, με τις απολαβές του να είναι ανάλογες με αυτές οδηγών της Formula 1. Η πρώτη του χρονιά με την ομάδα της Ford, συνδυάστηκε με το ντεμπούτο του Focus στους αγώνες. Η πρώτη νίκη ήρθε στον τρίτο του μόλις αγώνα με το νέο αυτοκίνητο, στο Ράλλυ Σαφάρι. Η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, με τις εγκαταλείψεις να διαδέχονται η μία την άλλη. Παρόλα αυτά, μέχρι το 2003, κατάφερε να σημειώσει ακόμα 7 νίκες στο θεσμό, φτάνοντας και τις 25 συνολικά στο WRC. Τον Ιανουάριο του 2003, η Citroen κάνει το κόλπο γκρόσο και τον παίρνει στις τάξεις, δημιουργώντας μία υπερομάδα με τους Colin McRae, Carlos Sainz και κάποιον πιτσιρικά, ονόματι Sebastien Loeb. Ο νεαρός Γάλλος, βάζει τα γυαλιά και στους δύο μεγάλους του αντιπάλους, και τερματίζει 2ος στο Πρωτάθλημα, χάνοντας τον τίτλο στον τελευταίο γύρο από τον Petter Solberg.


2003, με την υπερομάδα της Citroen, η οποία έμελλε να είναι και η αρχή του τέλους για τον Σκοτσέζο στο WRC...

Κάπου εκεί, ήταν και η αρχή του τέλος για τον σπουδαίο Σκοτσέζο οδηγό, ο οποίος με δεδομένο το υψηλό κασέ του, αλλά και την επιθυμία του να είναι μέλος μία ανταγωνιστικής ομάδας, μένει εκτός νυμφώνος. Το 2005 κάνει δύο εμφανίσεις με την Skoda, ενώ το 2006 αντικαθιστά για έναν αγώνα τον Sebastien Loeb που είχε τραυματιστεί στο χέρι. Αυτή η εμφάνιση του στην Τουρκία, ήταν και η τελευταία του στο WRC. Φέτος, προσπαθούσε να βρει τρόπο να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο προϋπολογισμό, για να βρει μπάκετ. Την ίδια ώρα, φήμες τον ήθελαν –αρχικά- να βρίσκεται σε συζητήσεις με την Suzuki. Κάτι που δεν επαληθεύτηκε ποτέ. Βέβαια, όλο αυτό το διάστημα που δεν βρισκόταν στο WRC, δεν έχανε την ευκαιρία να οδηγεί αγωνιστικά αυτοκίνητα. Είτε πρόκειται για δοκιμές αγωνιστικών, όπως τότε που είχε οδηγήσει το Punto S2000, είτε για κάθε μορφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Συμμετείχε στο Ντακάρ, σε αγώνα Νάσκαρ και σε αγώνες FIA GT, αλλά και στις 24 Ώρες του Λε Μαν. πάντα όμως επιλεκτικά. Παράλληλα, στην Αμερική λάμβανε μέρος με τον άνθρωπο του από το δεξί μπάκετ, τον Nicky Grist, στα Χ-Games, προσπαθώντας να αναπτύξει το κοινό των Ράλλυ στην Αμερική.

Ο Colin McRae ήταν η έννοια του ταλαντούχου οδηγού. Ήταν ο Πρωταθλητής στις καρδιές του κόσμου. Αποτέλεσε πρότυπο, πηγή έμπνευσης για πολλούς ανθρώπους. Πλέον, είναι ένας θρύλος. Μαζί με τον άσπονδο φίλο του, τον Richard Burns. Τα δύο σπουδαιότερα ταλέντα της Μ. Βρετανίας και της Σκωτίας, θα συναντηθούν και πάλι, αυτή τη φορά σε ειδικές του ουρανού. Θα επαναληφθεί άραγε το σενάριο που βλέπαμε στα βρετανικά δάση με τους δυο τους να πρωταγωνιστούν; Τον McRae να πηγαίνει flat out, να βγαίνει από το δρόμο, την ώρα που ο Burns πιο φυλαγμένα έφτανε στον τερματισμό; Ποιος ξέρει. Η ουσία είναι ότι θα μπορούμε να λέμε στις επόμενες γενιές ότι είχαμε την χαρά, την τύχη και την ευτυχία, να θαυμάσουμε ζωντανά τον πιο εντυπωσιακό οδηγό όλων των εποχών

[purple anemone]

http://www.youtube.com/watch?v=i_RXw4fuDfs

http://www.youtube.com/watch?v=CTnQrkXCCZU

http://www.youtube.com/watch?v=p797oSbV3to

http://www.youtube.com/watch?v=T2oBTHscMvY

http://www.youtube.com/watch?v=ZZx_Tpfnfaw

http://www.youtube.com/watch?v=2VLJJ4_49HI

[Fireseaker]

Το σχολίαζα και σε άλλο forum.Μεγάλη απώλεια.Τον έχω παρακολουθήσει στενα στα χωμάτινα ράλλυ και ειδικά στο δικός μας το Ακροπολις...
Ζωγράφιζε στο χώμα και ήταν η έμπνευση για πολλούς οδηγούς..
R.I.P.....

[purple anemone]

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω τα Ακρόπολις για κάποια σειρά ετών, μέσα από την ομάδα της Ford και να γνωρίσω προσωπικά κάποιους από τους οδηγούς τους.
Είναι όλοι τους άνθρωποι γενικά ταπεινοί στην καθημερινότητά τους κι εργάζονται πολύ σκληρά για να απολαμβάνουν αυτό που εμείς λέμε "big money". Μιλώντας κατά καιρούς με τη σύζυγο του αρχηγού της ομάδας, Helen Wilson, αντιλήφθηκα πόσο τα ωράριά τους είναι σκληρά και πώς μετακινούνται από αγώνα σε αγώνα, ολόκληρο team, ζώντας ελάχιστο χρόνο στα σπίτια τους.
Η ζωή τους είναι διαρκώς σε κίνδυνο - όλοι θυμόμαστε κάποιες "ιστορικές" βουτιές του McRae - για να μπορούμε εμείς να απολαμβάνουμε ένα θέαμα που - καλώς ή κακώς, δεν θα το σχολιάσουμε τώρα - έχει γίνει ολόκληρη βιομηχανία.
Οι περισσότεροι από αυτούς, αν είναι να πεθάνουν απότομα, θα προτιμούσαν να πεθάνουν πάνω σ' αυτό που έχουν δώσει όλη τους την αγάπη και τη ζωή. Το τιμόνι ενός WRC.
Δεν είχε ούτε αυτή την τύχη...
Μαζί του έφυγε ένας στενός του φίλος και δυο αθώες ψυχές. Άδικο.

[Platinum]

Τι να πούμε τώρα... τελείως άδικα... κρίμα.