Του (γεμάτου) φεγγαριού οι μύθοι

[Xenios]

Γράφει ο Σπύρος Σεραφείμ από το protagon.gr

Πολλά ζευγάρια μάτια θα υψωθούν απόψε στον ουρανό για να σμίξουν διαδρομές και όνειρα, επιθυμίες βαθιές, φόβοι για το αύριο, ιστορίες και μύθοι, με πρώτο και αποκλειστικό πλάνο τη μεγαλύτερη πανσέληνο της χρονιάς.

Η σημερινή πανσέληνος, το ολόγιομο (πάμε μια βόλτα στο) φεγγάρι της Κυριακής 23 Ιουνίου, θα είναι το μεγαλύτερο του έτους. Η Σελήνη θα βρίσκεται, λέει, στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη, καθ' όλη τη διάρκεια του 2013, γι’ αυτό και θα φαίνεται τόσο μεγάλη, «σούπερ πανσέληνος», όπως την αποκαλούν οι επιστήμονες.

Μεγάλη, "σούπερ πανσέληνος", τεράστιο φεγγάρι, πολλές οι δοξασίες που συνοδεύουν αυτό το φαινόμενο, ανέκαθεν ο άνθρωπος το παρατηρούσε με δέος. Οι λαϊκές παραδόσεις μπερδεύονταν γλυκά ή αταίριαστα με διαδόσεις του τύπου ότι αυτή «η πανσέληνος φέρνει, Παναγιά μου, φυσικές καταστροφές» -βλέπε Τιτανικός και τη βύθισή του, σεισμός και τσουνάμι στην Ιαπωνία το 2011- ή ότι «μπορεί να οδηγήσει στην τρέλα κάποιους ανθρώπους», αν και οι επιστήμονες δεν πιστεύουν ότι αυτά υπέχουν κάποια σοβαρότητα. Όλοι οι επιστήμονες; Όχι. Υπάρχουν κάποιοι που συσχετίζουν όλες τις ανωμαλίες εδώ κάτω στο γέμισμα του φεγγαριού και στην πρόσθετη βαρυτική επίδραση που ασκεί η προσέγγιση της Σελήνης στη Γη. Δεν μπορώ να ξέρω αν η εν λόγω απόσταση είναι ικανή να αφυπνίσει ισχυρές τεκτονικές και άλλες γεωφυσικές δυνάμεις στη Γη, αλλά και αυτό, από μόνο του, γεννά κάποιους μύθους.

«Και τότε, μόλις το φεγγάρι στρογγύλεψε, βγήκαν οι νεράιδες ή τα ξωτικά ή τα κρυμμένα ζώα της θάλασσας ή τα πουλιά μούλωξαν φοβισμένα ή ένα σύγκρυο γέμισε τους ανθρώπους στη θέα του γεμάτου φεγγαριού και, τελικά, το κόλεϊ του γείτονα έγινε λυκάνθρωπος», ακούστηκε και τα μάτια των ακροατών της ιστορίας έγιναν τεράστια. Από ιστορίες -με πολλές εκδοχές και παραλλαγές- και μύθους άλλο τίποτε, η πανσέληνος γεμίζει και μαζί της ποτίζονται με έμπνευση οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι και γεννούν ιστορίες. Ιστορίες και μύθους που δεν είναι αλήθεια. Για παράδειγμα, έχουν γίνει ένα σωρό εξετάσεις και μελέτες σε ασθενείς σε ψυχιατρεία, που έχουν δείξει ότι δεν τους συμβαίνει κάτι διαφορετικό όταν υπάρχει σούπερ-φεγγάρι. Επίσης, δεν αυξάνεται η εγκληματικότητα.

Αλλά οι μύθοι, κάποιοι από αυτούς, είναι ωραίο να υπάρχουν. Όπως εκείνος που αναφέρει ότι οι Σοβιετικοί είχαν εκπονήσει πρόγραμμα για να βάψουν κόκκινη τη Σελήνη! Το πρότζεκτ σταμάτησε επειδή φοβήθηκαν ότι θα ανέβαιναν οι Αμερικάνοι και θα έγραφαν, με λευκά γράμματα, COCA COLA!

Όταν ο -αείμνηστος, πια- Νιλ Άρμστρονγκ, ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στη Σελήνη, επέστρεφε στη σεληνάκατο, ψέλλισε: «Good luck, Mr Gorsky». Η γνωστή ιστορία με τους γείτονές του, τον κύριο και την κυρία Gorsky, όπου είχε ακουστεί το «Θέλεις σεξ; Ε, θα κάνουμε σεξ όταν το πιτσιρίκι του γείτονα περπατήσει στο φεγγάρι». Αυτό ήταν για πολλά χρόνια ένας μύθος, μέχρι που το επιβεβαίωσε ο ίδιος ο Νιλ, ο οποίος, έτσι κι αλλιώς, κατά την άποψή μου, στοιχειοθετεί, δικαιωματικά, τον μεγαλύτερο μύθο της Σελήνης, την πιο κραταιά ιστορία που θα ζει για πάντα. Ο Νιλ Άρμστρονγκ αποτελεί τον αιώνιο ζωντανό μύθο και κάθε φορά που κοιτάζω εκεί πάνω, (και) εκείνον σκέφτομαι, όπως και το πόσο παλιοτυχεράκιας ήταν που τα κατάφερε να φτάσει μέχρι εκεί. Θα τον θυμάμαι και σε κάθε τραγούδι που έχει ρίμες με το φεγγάρι, μουσικές που σε πάνε εκεί ψηλά για να τον συναντήσεις. Ναι, υπάρχουν πολλές μελωδίες για να φτάσεις κι εσύ τόσο ψηλά, να συναντήσεις για λίγο τον Νιλ, να κόψετε μαζί σουλάτσα εκεί πάνω και να αφήσετε από κοινού τα χνάρια σας στη Θάλασσα της Γαλήνης, σηκώνοντας σεληνιακή σκόνη σε κάθε βήμα σας.

Oι μύθοι φτιάχνονται για να ζουν παράλληλα με τις υπόλοιπες ιστορίες των ανθρώπων και ο Νιλ έγραψε με φεγγαράδα την πιο φωτεινή ιστορία. Έτσι, έγινε για πάντα ο απόλυτος μύθος που σχετίζεται με κάθε γιόμα του φεγγαριού.

Εγώ, πάντως, πιστεύω ότι με επηρεάζει η πανσέληνος, αυξάνεται κατακόρυφα η έντασή μου και ο εκνευρισμός μου, η τεστοστερόνη εκρήγνυται μέσα μου. Αν, βέβαια, ήταν εδώ ο Νιλ, θα μου έλεγε: «Μπούλσιτ, νεαρέ. Όλα αυτά περί αναστάτωσης, μύθος είναι. Φαντάσου, περπάτησα πάνω στο φεγγάρι. Αν επηρεάζονται οι άνθρωποι από αυτό, τόσες χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, εγώ τι θα έπρεπε να πάθω;»...

Σχόλιο : Θυμάμαι την Γιαγιά μου, όταν έβλεπε νέο φεγγάρι, έπιανε τον χρυσό της σταυρό (χρυσάφι δηλαδή) και κάτι μουρμούραγε.
Κάτι σαν ευχή έμοιαζε.