Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
||||
Μια απ' τα ίδια
Δεν έχω χειρότερο από τα απογεύματα της Κυριακής. Μια μελαγχολία, μια μαυρίλα, χάλια μαύρα.
__________________
Vis Imaginativa |
#3
|
|
||||
Να στείλω και στους δυο σας «κάποιον» (το όνομά του αρχίζει από Φ και τελειώνει σε ώτης) να σας κρατήσει απασχολημένους (100%), να δούμε μετά, αν θα ...προλαβαίνετε να μελαγχολείτε;
__________________
VmF Skisters of Mercy © An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi |
#4
|
|
||||
Θα το λέω και θα το φωνάζω...για ΌΛΑ υπάρχει λύση!!
__________________
«Όποιος έχει το πόδι του έξω από τη φωτιά, μπορεί εύκολα να δώσει συμβουλές σ' αυτούς που καίγονται» Αισχύλος |
#5
|
|
||||
Ε όχι και την Φώτη ... Τον Γιώργο τουλάχιστον να παίξουμε μαζί .... ο Φώτης δεν παίζει κατεδαφίζει
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#6
|
|
||||
Διαφωνώ Στέλιο, επειδή γνωρίζω και τα δυο παιδιά έχω να πω ότι είναι τα πιο ήσυχα απ' όσα έχω γνωρίσει (φυσικά όταν κοιμούνται)
|
#7
|
|
||||
Πάντως, το λέει κι ο Βασίλης.
(Ξένιε, εσύ άκου το αύριο ..... δε στο συνιστώ γι' απόψε) Απόγευμα της Κυριακής Στη δύση σε κοιτάζω που ανατέλλεις, Ποτέ μου δε κατάλαβα τι θέλεις Απόγευμα της Κυριακής Ο ήλιος το νερό το κάνει αίμα Ανάγκη έχω το δικό σου βλέμμα Απόγευμα της Κυριακής Καθρέφτες στο δωμάτιο παντού Κι η θλίψη κάνει πρόβα τα φορέματα Η αλήθεια λέει τα δικά της ψέματα Φοράω με μανία τη μανία του τρελού Μου λείπεις και φοβάμαι τ’ απογεύματα Μου λείπεις και φοβάμαι τα’ απογεύματα της Κυριακής Απόγευμα της Κυριακής Καφέδες, μουσική, μελαγχολία Το σώμα σου χαμένη παραλία Απόγευμα της Κυριακής Ποιον έρωτα θα πας να συναντήσεις Στη θάλασσα ζητάω απαντήσεις Απόγευμα της Κυριακής
__________________
Vis Imaginativa |
#8
|
|
||||
Διαφωνώ .
Η Κυριακή για μένα είναι η πιο όμορφη μέρα της εβδομάδας ! ! ! Πάντα ήτανε Είναι το τελευταίο ξεσάλωμα πρίν το " κάτεργο " Είναι η υπόσχεση των φίλων πώς και την άλλη Κυριάκη πάλι μαζί θα τα λέμε και θα γελάμε και θα κάνουμε αστεία . Είναι η υπόσχεση στον εαυτό μου πως την βδομάδα που ξεκινάει θα βάλω τα δυνατά μου σε όλα ! θα γίνω καλύτερη στη δουλειά μου , θα κόψω τα γλυκά , θα γίνω πιο γλυκειά ( το σκληρή παίζει πολύ τελευταία ) . . Γενικά την Κυριακή την αγαπάω ώςςςςςςςςςςςςςς τον ουρανό και πιο ψηλάαααααααααααααααααααα!! !!!!!!
__________________
Άν το σκεφτείς πολύ θα τρελαθείς . . . αν το ζήσεις θα πιάσεις ουρανό ! ! ! |
#9
|
|
||||
Ειδικά αυτό το συναίσθημα το καταλαβαίνω απόλυτα καθώς το έχω νοιώσει! Δεν είναι κ ότι καλύτερο! Μου πήρε κάμποσο μέχρι να το καταλάβω γιατί γινόταν έτσι και να καταφέρω να το αποβάλλω. Για τις Κυριακές τώρα, για μένα ήταν μελαγχολικές στα μαθητικά μου χρόνια. Τώρα πια όχι! Ίσα ίσα η Κυριακή είναι η ομορφότερη ημέρα! Φροντίζω να έχω να κάνω κάτι, και τα απογεύματα ή το βραδάκι κάνω τον εβδομαδιαίο προγραμματισμό της δουλειάς μου. Θα έλεγα πως για τον καθένα θα υπάρχει κάποιος τρόπος (φίλοι, χόμπυμ, δραστηριότητες) ώστε να κάνει καλύτερη την Κυριακή του. |
#10
|
|
||||
Παράδειγμα το χθεσινο απόγευμα. Νωρις νωρίς μαύρη μαυρίλα πλάκωσε.... αιτία να γράψω και αυτό το μήνυμα... Τελικά μου συμβαίνει συχνά, όταν το γράφω και το μοιράζομαι, νοιώθω μια ανακούφιση, χαρακτηριστικό των εξωστρεφών τύπων σαν και την αφεντομουτσουνάδα μου. Μα χαρά έχω, λύπη έχω, νοιώθω ότι θέλω να την μοιραστώ, ίσως και αυτό είναι η αιτία, που είμαι πολυγραφότατος στην ακρο. Πάντως χθες μετά απ' αυτό, μπήκε κόσμος στην άκρο, ξεκινήσαμε την πάρλα, μετά ήρθε και από εδώ ένας πολύ καλός φίλος και το συνεχίσαμε μέχρι τις .... τρεις το πρωί, συζητώντας για την άκρο και περί άλλων τινών Η μελαγχολία, το πλάκωμα είχαν πάει περίπατο
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#11
|
|
||||
Αυτό με κάνει να πω (και που δεν το είπα πριν ) ότι την τελική λύση την δίνει ο άνθρωπος!
|
#12
|
|
||||
Ξεσάλωμα και άγιος ο Θεός . . άλλωστε είναι πιο εύκολη μια μέρα γεμάτη αναμνήσεις από το προηγούμενο βράδυ . . ε, και ολίγον από πονοκέφαλο . . Αλλά τώρα πια πιστεύω ότι όσο μπορώ ακόμη - εννοώ δεν έχω υποχρεώσεις παιδιά , σκυλιά (οχι σκυλι εχω) γατια - θα περνάω όμορφα , όμορφα , όμορφα . .κι αν πρέπει να σηκωθώ νωρίς τα χαράματα απλώς ΔΕΝ θα κοιμηθώ !
__________________
Άν το σκεφτείς πολύ θα τρελαθείς . . . αν το ζήσεις θα πιάσεις ουρανό ! ! ! |
#13
|
|
||||
Φυσικά είναι καλύτερο να μην έχω την τσεκούρα του πρωινού ξυπνήματος, αλλά αν μια οποιαδήποτε πολύτιμη στιγμή μου προκύψει μεσοβδόμαδα, δε θα τη χάσω γι' αυτό! Οι Κυριακές πάντα ενείχαν μια μεγαγχολία, κατάλοιπο από τα μαθητικά χρόνια ίσως... Αργότερα, ως εργαζόμενη, το ξεπέρασα. Και μετά παντρεύτηκα! Δε θα ξεχάσω ποτέ τη "μυρμηρίαση" του πρώην καλού μου τα απογεύματα της Κυριακής... εξαιρετική εμπειρία ομολογώ! Έχω αρχίσει να επανεκτιμώ με διαφορετικό τρόπο τις "αξίες". Και ναι, μια συντροφιά καλή βοηθάει είτε σε προσωπικό είτε σε φιλικό επίπεδο. Όμως βοηθάμε κι εμείς τον εαυτό μας... Αν δεν είναι παρέα στην άκρο, έξω, στο σπίτι για μπλα μπλα, θα είναι μια κωμωδιούλα στην τιβί, ένα καλό βιβλίο, ένα ποτήρι κρασί για "πάρτυ" μου, λίγο χουζούρι, μια μαχμουρλίαση, κάτι σε τεμπελιό, ένα καλό "αυτοκρατορικό" μπάνιο... κάτι μπορεί να είναι τέλος πάντων! Και για τις "κακές" στιγμές δε φταίν τ' απογεύματα της Κυριακής. Μπορεί να είναι οποιαδήποτε ώρα. Θέλει τρόπο και θέλει "κόπο" ενίοτε, αλλά τελικά... όλα μαθαίνει να τα διαχειρίζεται κανείς...
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της... |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην purple anemone για αυτό το μήνυμα: | ||
μαρια ψαθα (13-10-09) |
#14
|
|
||||
Μπορεί σήμερα να είναι Παρασκευή αλλά εγώ το ποίημα τώρα το ανακάλυψα. Της Κικής Δημουλά.
Οι λυπημένες φράσεις
Mε ημέρα αρχίζει η εβδομάδα, με ημέρα τελειώνει. Kι η Kυριακή, κόμπος σφιχτός να μη λυθούν οι εβδομάδες. Έρχεται πάντα από το ίδιο Σαββατόβραδο και φέρνει λίγο ύπνο παραπάνω το πρωί και το θεό, όσο τον δίνουν οι ορθρινές καμπάνες. Λίγο να σταθείς στ' ανοιχτά παράθυρα και να κοντοσταθείς σ' αυτά που δεν συμβαίνουν, περνάει η ώρα. Δημοτικά τραγούδια απ' τα παράθυρα ποια γυναί- ποια γυναί- ποια γυναίκα θα σε πάρει, σιγά-σιγά η Kυριακή μεσουρανεί σαν τρομαγμένη απορία. [...] Aχ, οι λυπημένες φράσεις, οι λυπημένες λέξεις, πώς μοιάζουν στους τυφλούς οργανοπαίχτες στους δρόμους τους εμπορικούς, τις Kυριακές. Nα είχαμε μιαν άνοιξη. Mη γελάς. Mε πράγματα που δεν υπάρχουν μη γελάς. Aς λένε τα πουλιά κι οι μυρωδιές στα πλάγια πως είναι Aπρίλης. Tο λένε τα πουλιά κι οι έρωτες των άλλων. Eμένα μ' εξαπατούνε οι θεοί κάθε που αλλάζει ο καιρός, κάθε που δεν αλλάζει. Mη γελάς. Έαρ δεν γίνεται με ρίμες ήλιοι-Aπρίλιοι, ήλιοι-Aπρίλιοι, ομοιοκατάληκτες στιγμές, χρόνος χρωμάτων, στρέμματα φωτός, χαμομηλιών ανυπομονησία να μυρίσουν. Δημοτικά τραγούδια απ' τα παράθυρα ποια γυναί- ποια γυναί- ποια γυναίκα θα σε πάρει, και όλα τ' άλλα τρόποι για να πεθαίνουνε ανώδυνα τα ημερολόγια. Tην Kυριακή τραβάει σε μάκρος των τραγουδιών η αγωνία ( ) ποια γυναί- ποια γυναί- Aχ, οι λυπημένες φράσεις, οι λυπημένες λέξεις, στους δρόμους τους εμπορικούς, τις Kυριακές τις ανοιξιάτικες.
__________________
Vis Imaginativa Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Chressida : 12-03-10 στις 10:30 |
The Following 2 Users Say Thank You to Chressida For This Useful Post: | ||
ηλιοσταλακτη (12-03-10), Xenios (12-03-10) |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|