Έχετε σκυλοβαρεθεί σε μεγάλη παρέα;

[Xenios]

Πριν μερικά χρόνια και μετά από πολλές προσπάθειες, οι συμφοιτητές μου από το οικονομικό της ΑΣΟΕΕ, αποφασίσαμε να βρεθούμε όλοι μαζί ένα βράδυ.

24 κύριοι 6 κυρίες, είμαστε όλοι και όλοι, όσοι καταφέρουμε να βρεθούμε στο roof garden ενός ξενοδοχείου.
Η πρόταση μου ήταν να πάμε στο παλιό ουζάδικο που μαζευόμαστε συνήθως, αλλά δεν άρεσε η ιδέα μου.

Μετά από λίγο κατάλαβα γιατί.

Αυτά τα παιδιά δεν ήταν τυχαίοι συμφοιτητές, ήταν η πρώτη φουρνιά των αγωνιστών κατά της χούντας, στα δύσκολα χρόνια του 68-69, τότε που αρκούσε ένας ψίθυρος για να βρεθείς σε ανήλια υπόγεια.

Το τι απογοήτευση και πλήξη δέχτηκα δεν περιγράφεται.
Με πλησίασε ο Μάρκος, καλός φίλος, από τις ψυχές της εκτός νόμου ΕΦΕΕ, αυτός που έβαλε και εμένα. Ο Μάρκος ο πιο γρήγορος μαρκαδόρος της Αθήνας, όταν αργά το βράδυ, γράφαμε συνθήματα σε τοίχους και πόρτες.
Ο Μάρκος εμψυχωτής και αρχηγός στην πρώτη ουσιαστική αντίσταση φοιτητών που έγινε στην Ελλάδα, όταν κάναμε λευκή απεργία. το 68...
Ο Μάρκος αντί άλλων λόγων, με ρώτησε τι χαρτιά παίζω στο χρηματιστήριο... Του απάντησα ότι δεν παίζω .... και μου λέει να έρθεις στην εταιρεία μου να σου πω χρήσιμες συμβουλές...

Περίπου όλοι στο ίδιο επίπεδο, ο ένας μίλαγε και το cabrio του, άλλος για το σπίτι του στην Φιλοθέη, άλλος για το κότερο....

Δεν είναι κακό που πέτυχαν οι άνθρωποι, το κακό είναι ότι μεταλλάχτηκαν και αυτό δεν μπόρεσα να το καταλάβω.

Οι συναγωνιστές είχα γίνει γιάπηδες... και εγώ πέρασα ένα απίστευτο πληκτικό βράδυ, όσο λίγες φορές στην ζωή μου.

Σας έχει τύχη να πλήξετε τόσο πολύ;

[Nelly]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Σας έχει τύχη να πλήξετε τόσο πολύ;

οοοουυυυυυυυυυυ (Easty! Πιάσε πέντ'-έξι θαυμαστικά!)

[vgiagias]

Μου έτυχε, όταν πήγα σε μια επίσκεψη σε σπίτι και όλοι οι παρευρισκόμενοι συζητούσαν για τα ταξίδια τους στο εξωτερικό.
Φυσικά στην ερώτηση μου εάν έχουν γνωρίσει την Ελλάδα από την οποία κατάγονται και διαμένουν, η απάντηση τους ήταν ένα βλέμμα απορίας. Απο εκείνη την στιγμή και έπειτα έμεινα βουβός. Κάποιος από την παρέα, μετά από πολύ ώρα με ρώτησε, γιατί δεν λέω κάτι και φυσικά η απάντηση μου ήταν, περιμένω να προσγειωθείτε στην Ελλάδα και θα σας πω για τις ομορφιές της χώρας μας που δεν έχετε πάει.

[Gildor]

Ω ναι.. με την πρωην παρεα μου. Περνουσαμε πολυ ωραια τα πρωτα χρονια αλλα μετα τα γκομενιλικια, τα κουτσομπολια κι αλλες παρεξηγησεις εφεραν τη φθορα.

Επισης το ενδιαφερον χαθηκε οταν καποια ατομα ηρθαν πιο στενα μεταξυ τους, αφηναν απεξω τους αλλους, ενω παραλληλα βρηκαμε 2-3 μερη που μας αρεσαν και πηγαιναμε συνεχεια, συνεχεια και συνεχεια. Η συζητησεις; τα ταξιδια που πηγαιναν, μπαλα, δουλειες και οικονομικα

Απο κει που καναμε βολτες και γνωριζαμε νεα ατομα και μερη (της Αθηνας παντα ), καταντησαμε να ειμαστε μια κλειστη παρεα που παει παντα στα ιδια μερη

Τις τελευταιες φορες που τους ειδα ενιωθα αορατος. Χωρις να μαλωσω η να παρεξηγηθω με καποιον, σταματησα να συμμετεχω ετσι απλα, γιατι το θεωρουσα χασιμο χρονου χωρις να περναω καλα

[tertios]

Πλήξη! Εμπειρία κοινή, όταν οι άλλοι που γνωρίζαμε γίνονται......δήθεν, τα ενδιαφέροντά τους προέρχονται απο το High Society και το Cosmopolitan και όχι απο την καρδιά και το αγαπημένο τους αξεσουάρ είναι ο ....καθρέφτης.

Αλλωστε σήμερα το να είσαι in , σημαίνει να βρίσκεις τους άλλους ....out.

Ω, Ντέμπορα, ώ μπόρες!


ΥΓ Αναφερομαι στη Ντέμπορα (Κερ) τη πρώτη μου αγάπη και τη βροχή που έφαγα για να μπώ στο κινηματογράφω με μιά μεγαλοπαρέα στα 63...χεχε