Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Άνθρωπος και Κοινωνία > Ανθρώπινες Σχέσεις και Συναισθήματα
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Αξιολογήστε το θέμα Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 17-09-10, 09:59
Το avatar του χρήστη fazer63
fazer63 Ο χρήστης fazer63 δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-07-11 11:52
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Πώς έγινα Ducatista...... Κεφ. 1ον

Υπότιτλος
H πώς κατάντησα κάτοχος ντουκάτι μάνστερ 800 και να κυκλοφορώ με παπί Χονδα σε50 τζί-ελ-ιξ

Κεφ.1ον.
Όλα άρχισαν –έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στο μυαλό μου-ένα παγερό πρωινό Γενάρη ,του2008 θαρρώ.
Τότε -τι εποχές- ήμουν κάτοχος ενός Φαίηζερ 600 2004 μοδέλο ,και ανέβαινα τυλιγμένος από το παγωμένο αγέρι καβάλα στο γιαπωνέζικο άτι μου την Λ.Γαλατσίου με τον τετρακύλινδρο κινητήρα να γουργουρίζει ωσάν γατούλα ανάμεσα στα πόδια και βαριεστημένα κοίταζα το αστικό τοπίο, όταν το μάτι μου έπεσε σε σειρές φρέσκα μηχανάκια. Οπα λέω νέο κατάστημα Χόνδα άνοιξε στα λημέρια μας –του Καρακώστα ήτανε-και αυτοστιγμή σταματάω και βλεφάριαζα τα παρατεταγμένα ολοκαίνουργια γιαπωνέζικα άτια.
Όμως μέσα σε αυτή την αρμονία χρωμάτων ,κινητήρων και μυρουδιάς καινουργίλας κάτι δεν μου καθότανε καλά –όπως το μυγάκι στο μάτι που δεν μπορείς να το βγάλεις- και κοιτώντας προσεκτικά – ακόμα δεν μου είχε ανεβάσει βαθμούς ο αστιγματισμός μου-βλέπω κάτι παρείσακτο ,εκτός τόπου , ηταν ένα κατάμαυρο ντουκάτι μάνστερ 620 ντάρκ.Δέν ήξερα τι με κατέλαβε –μετά δυστυχώς αργά κατάλαβα για την μαγεία των ντουκάτι-και σαν υπνωτισμένος κατέβηκα από φαζεράκι μου και σαν ζουζούνι που το τραβά το φώς, κατευθύνθηκα προς το ταλαιπωρημένο μηχανάκι ,αδιαφορώντας για τα γιασπάν* θαύματα της Χόνδα-τέτοια ήταν η σκοτεινή δύναμη που ασκούσε πάνω μου-και άρχισα ευλαβικά να το περιεργάζομαι μαγεμένος από την παντελή απουσία σύγχρονης μοτοτεχνολογίας – τουλάχιστον είχε μίζα και όχι μανιβέλα που ασυναίσθητα έπιασα τον εαυτό μου να ψάχνει στο δεξί κάρτερ-και όσο το έβλεπα τόσο αισθανόμουν μια σκοτεινή δύναμη να με τραβά πάνω του και τότε κατάλαβα πώς αισθάνονταν το γκόλουμ όταν έτριβε το δαχτυλίδι και έλεγε «μάι πρέσιους,μάι πρέσιους»
Τώρα πώς βρέθηκα μέσα στο κατάστημα να παζαρεύω ανταλλαγή του φαίζερ με το μάνστερ με τον Καρακώστα αυτό αποτελεί ένα κενό μνήμης που όσο και αν προσπάθησα δεν κατάφερα να επαναφέρω. Αισθανόμουν σαν κάποια δαιμόνιο, κάποιο στοιχειό με είχε καταλάβει και ενεργούσε για λογαριασμό μου.
Τελικά επιστρατεύοντας μία τελευταία ικμάδα αυτόβουλης θέλησης κατάφερα να μην κλείσω τελική συμφωνία και με τα χίλια ζόρια κατάφερα να απομακρυνθώ και να καβαλήσω το άμοιρο φαζεράκι μου που από την μία στιγμή στην άλλη το αισθανόμουν κάτι ξένο, απόβλητο και ας είχα φάει όλο το προηγούμενο ΣΚ για να του κάνω το σέρβις των 20.000 χλμ.
Μέσα στην ψυχή μου ήταν φωλιασμένη αυτή η απόκοσμη εικόνα του μάνστερ ,που ωσάν παιδί κούκου έδιωχνε το νόμιμο κάτοχο της φωλιάς για να μείνει μόνο αυτό κυρίαρχος.
Το μαρτύριο μου κράτησε για περίπου δύο εβδομάδες ,αν και ναι το αισθανόμουν- αυτή η δαιμονική επίδραση άρχισε να φθίνει αργά μα πολύ αργά. Και το πρόβλημα δεν ήταν ότι συνεχώς ήταν καρφωμένη η εικόνα του μάνστερ στο μυαλό μου –όπως στο Στενές επαφές 3 τύπου όπου η εικόνα του βουνού ήταν καρφωμένη στο μυαλό του Ντρέυφους, εγώ τουλάχιστον δεν έφτιαχνα μάνστερ με τον πουρέ μου-αλλά στο ότι είχα προβλήματα με την γυναίκα μου ,γιατί άρχισα να παραμιλώ στον ύπνο μου με λόγια του στυλ «πάρε μπροστά φλογερή ιταλίδα μου, η έλα να σου αλλάξω τα μπουζί σινιόρα η μη με λαδώνεις άλλο μαντόνα μία»
Ευτυχώς με το πέρασμα ενός μήνα άρχισα να επανέρχομαι σιγά σιγά, το φαζεράκι μου έδινε φοβερή ικανοποίηση στις βόλτες που κάναμε μαζί στις χειμωνιάτικες λιακάδες και η απόκοσμή εικόνα του μάνστερ χάνονταν στα βάθη της ψυχής μου και αισθανόμουν ακριβώς μα ακριβώς όπως όταν γίνεσαι καλά από μια βαριά γρίπη ,κουρασμένος αλλά ανάλαφρος.
Το κακό πέρασε σκέφτηκα και σε αυτό βοήθησε ότι διέγραψα από τις διαδρομές μου την Λ.Γαλατσίου με το καταραμένο μαγαζί. Αλλά πόσο βιάστηκα να μιλήσω, την έπαθα όπως την παθαίνει την πνευμονία αυτός που βγαίνει από γρίπη και δεν φυλάγεται……….


Συνέχεια συντόμως στο Κεφ. 2ον

* γιασπάν = γιαπωνέζικα
__________________
Μιά κότα ζωντανή έχει περισσοτερο μέλλον από ένα λιοντάρι πεθαμένο......Joe Bar Team

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη fazer63 : 17-09-10 στις 11:11
Απάντηση με παράθεση
The Following 4 Users Say Thank You to fazer63 For This Useful Post:
CORSAIR (20-09-10), Elrik (17-09-10), Μηδεν_ενα (18-09-10), Xenios (17-09-10)
  #2  
Παλιά 18-09-10, 20:59
Το avatar του χρήστη fazer63
fazer63 Ο χρήστης fazer63 δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-07-11 11:52
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Πώς έγινα Ducatista...... Κεφ. 2ον

Κεφ 2ον
Νόμιζα πώς είχα αποτοξινωθεί από την σκοτεινή επιρροή του διαβολικού μάνστερ. Πόσο λάθος έκανα. Είχε περάσει περίπου ενάμιση μήνας από την αναμέτρηση με το κακό και νόμιζα πως είχα απελευθερωθεί από τη δαιμονική επιρροή του, έβλεπα ντουκάτια στον δρόμο και μου ήταν παντελώς αδιάφορα και μάλιστα όποτε μου δίνονταν η ευκαιρία τα κέρναγα τσαγάκι με το φαζεράκι μου κάνοντας το δήθεν αδιάφορο στα φανάρια.
Και τότε….λύγμ …..ήρθε το τέλος. Ήτανε 12 Φλεβάρη –ναι, ναι το θυμάμαι καλά έχει χαραχτεί στην ψυχή μου σαν μαρκάρισμα που κάνουν οι καουμπόυδες στα βόδια-και ανέβαινα στο πολύγωνο όταν…λύγμ…..έπεσε πάνω μου το μάτι της συντέλειας. Μου φάνηκε τεράστιο με κατακόκκινο φωτοστέφανο να με διαπερνά σαν ισχυρή δόση ακτίνων γ και να υποδουλώνει την θέληση μου στις ακατονόμαστες ορέξεις του. Με είχε καρφώσει με το δαιμονικό του βλέμμα μέσα από την βιτρίνα του μαγαζιού “Mad Bikes”,μόνο του ανάμεσα σε δεκάδες γιασπάν και με οδηγούσε άβουλο πια προς το μέρος του. Ήτανε το μπροστινό φανάρι του μάνστερ μου με το μικρό του κόκκινο φαιριγκάκι. Παράτησα στην είσοδο το φαζεράκι μου και ωσάν ζόμπι κατευθύνθηκα προς το μέρος που ήταν αραγμένο πατώντας στην κυριολεξία πάνω από τα άμοιρα γιασπάν και άρχισα τις δαιμονικές ιεροτελεστίες –όπως μου ανέφερε ο τρομοκρατημένος καταστηματάρχης- ψελλίζοντας ακατάληπτες προσευχές.
Μετά απότομα σταμάτησα ,προφανώς υποκύπτοντας στην θέληση του μάνστερ,και κατευθύνθηκα προς τον έμπορα, οποίος πριν προλάβω να του πώ οτιδήποτε μου απάντησε τέσσερα και το φαίηζερ.Τί τέσσερα του ανταπαντώ κοιτάζοντας ταυτόχρονα το μάνστερ και τότε βλέπω τον έμπορα να αρχίζει ασφυκτιά , λές και τον πνίγανε και με δυσκολία μου απαντά «άντε δώσε ένα χιλιάρικο και το φαζεράκι και είναι δικό σου» κάθιδρος αλλά και ανακουφισμένος γιατί μπορούσε να ανασάνει πάλι.
Αποδεχόμενος την πρόταση του έμεινα έκπληκτος από την ταχύτητα που ετοίμασε τα χαρτιά και το αίσθημα ανακούφισης στο πρόσωπό του και μάλιστα μου είπε το χιλιάρικο να του το δώσω όποτε θέλω. Ήμουν σίγουρος ότι αυτό ήταν δουλεία της σκοτεινής θέλησης του μάνστερ.
Έτσι βρέθηκα να γυρίζω στο σπίτι στη σέλα ενός κατακόκκινου μάνστερ 800 .Η είσοδος στο σπίτι ήταν θριαμβευτική με την γυναίκα να λέει «την έβαψες κόκκινη την μηχανή σου ?» και αμέσως μετά να δαγκώνει την γλώσσα της.
Από κει και πέρα άρχισε η κατρακύλα και η ψυχολογική και η οικονομική. Και να τα σέρβις σε ειδικούς γκουρού ντουκάτι που χρεώνανε την μάνα τους και τον πατέρα τους (μάλιστα ένας τους είχε στην βιτρίνα του για του λόγου το αληθές),και να τα αξεσουάρ ντουκάτι περφόρμανς και να τα «ειδικά» λάδια,και να , και να…..λύγμ λύγμ….
Ζούσα μόνο για υπηρετώ την αχόρταγη θέληση του, η γυναίκα μου βλέποντας τα έξοδα, την μυστικοπάθεια μου άρχισε να με υποψιάζεται ότι έπιασα γκόμενα, πού να ήξερε ότι ο εχθρός ήταν μέσα στο σπίτι της.
Μάλιστα όταν με έπιασε να κρύβω επιμελώς στο μπουφάν μου δύο σπέσιαλ μανέτες ντουκατι περφόρμανς και ένα σέτ βίδες τιτανίου μέσα σε κοσμηματοθήκη με βελούδο ποιος την είδε και δεν φοβήθηκε,
Ημουν σε απόγνωση , όσο και αν ήθελα να ξεφύγω ήταν αδύνατο.Και το χειρότερο άρχισε να επεμβαίνει και στα επαγγελματικά μου…….

Συνέχεια στο Κεφ3………..
__________________
Μιά κότα ζωντανή έχει περισσοτερο μέλλον από ένα λιοντάρι πεθαμένο......Joe Bar Team
Απάντηση με παράθεση
The Following 2 Users Say Thank You to fazer63 For This Useful Post:
CORSAIR (20-09-10), Elrik (18-09-10)
  #3  
Παλιά 20-09-10, 20:47
Το avatar του χρήστη fazer63
fazer63 Ο χρήστης fazer63 δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 09-07-11 11:52
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Κεφ . 3ον
Και εξηγώ.
Το φαζεράκι μου το χρησιμοποιούσα και για επαγγελματικούς λόγους ,είχε κουβαλήσει πισι και οθόνες ούκ ολίγες φορές. Το ίδιο θεώρησα πως θα συνεχίσω να κάνω με το μάνστερ .Πόσο βαθιά νυχτωμένος ήμουνα…
Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα να του φορτώσω μία οθόνη ,κάθε φορά που πήγαινα να δέσω το χταπόδι λυνότανε με μαγικό τρόπο από την αντίθετη πλευρά και το αποτέλεσμα ήταν να βρεθώ στα επείγοντα του ευαγγελισμού με ένα άγκιστρο χταποδιού σφηνωμένο στην μύτη και γύρω συγκεντρωμένο το γιατρολόι (κατά το σκυλολόϊ)να σπάει πλάκα προτείνοντας πειραματικές θεραπείες του στυλ ,¨τι θα λέγατε αν δέναμε το ένα ρουθούνι στο εξεταστήριο και τραβάμε όλοι μαζί το άλλο για να ανοίξει¨ και αμέσως πεταγότανε έτερος επιστήμονας και αντέκρουε «όχι ,όχι αυτό δεν είναι σωστό ,προτείνω να του το περάσουμε σαν piercing είναι και της μοδός», ενώ ο παλαιότερος αυτών προσέθετε « ¨Όχι κύριοι αυτά που προτείνετε είναι κομπογιανίτικα το πρέπον είναι να του κάνουμε κλύσμα».
Τα προβλήματα αυτού του τύπου συνεχίστηκαν και έγινα γνωστός στα επείγοντα ανα την Αττική, μια φορά αν θυμάμαι καλά ήταν και στην Χαλκίδα
Και εκτός της φυσικής ταλαιπωρίας υπήρχε και η ψυχολογική.Κατάφερα μια μέρα να του δέσω με ταινία (δεν την ξαναπάταγα με χταπόδι) ένα μικρό κουτάκι με τροφοδοτικά ,ούτε τρία κιλά, και προσπάθησα να το βάλω μπροστά ,αμ δε πλήρη νέκρα. Το απέδωσα στα ιταλικά ηλεκτρικά και αφού έκοψα τις ταινίες και έβγαλα το κουτί ,ως δια μαγείας πήρε μπροστά, ωραία λέω ,ξανά μανά βάζω ταινία για να δέσω το κουτί , πατάω την μίζα και τζίφος. Για να μην πολυλογώ το πράγμα επαναλήφθηκε δεν ξέρω και ‘γώ πόσες φορές και το τελικό αποτέλεσμα ήταν το κουτί να πάει στον πελάτη με κούριερ και εγώ να φτάσω με καθυστέρηση με το μπουφάν καλυμμένο με αυτοκόλλητη ταινία με αποτέλεσμα ο σεκιούριτυ να μην με αφήσει να μπώ στην εταιρία του πελάτη μου λέγοντας μου «Δεν επιτρέπονται οι ζητιάνοι στην επιχείρησις».
Και το πράγμα χειροτέρευε γιατί εκτός ότι δεν ανέχονταν φόρτωμα δεν ήθελε να πηγαίνει και σε μπανάλ περιοχές, δούλευε μόνο σε Βόρεια Προάστεια ,Γλυφάδα, Βούλα, ολίγο από Π.Φάληρο κτλ κτλ.
Είχα φτάσει σε απόγνωση ,έχανα τους πελάτες μου ,η γυναίκα μου με κοίταγε με μισό μάτι,μάλιστα δύο φορές που εκνευρισμένη το είχε καταβρέξει με βρωμόνερα , βρηκε τη άλλη μέρα στο μάρμαρο της εισόδου λαδιές σε σχήμα πεντάλφας…… Αισθανόμουν πώς είχα «αγοράσει» την δίτροχη Κριστίν και τα δύο κόκκινα ήταν.. Έπρεπε να βρώ λύση γρήγορα και αποφάσισα να πάρω ένα παπί. Το τι τράβηξα δεν λέγεται ,κάθε φορά που πήγαινα να πάρω λεφτά από την τράπεζα για το παπί, την μία είχε πέσει το ρεύμα, την άλλη είχε πέσει το σύστημα, μετά είχε ακυρωθεί άγνωστο πώς η κάρτα μου και τέλος έπεσα και σε ληστεία. Αισθανόμουν παγιδευμένος δεν ήξερα τι να κάνω ώσπου ένας γείτονας θέλοντας να καθαρίσει την αυλή του μου χάρισε το παλιό του παπί .Φυσικά αυτό του βγήκε ξινό γιατί την επόμενη μέρα βρήκε το καινούργιο του αυτοκίνητο καλυμένο με λάδι 10-40 μέχρι και τα καθίματα, εγώ φυσικά έκανα το παγώνι. Το παπί όμως για να τσουλήσει ήθελε γενική ανακατασκευή μια και το είχε παρατημένο για καμιά δεκαριά χρόνια.
Ωραία λέω θα ξεφύγω λίγο ασχολούμενος με το ταλαιπωρημένο παπάκι αλλά δυστυχώς σχεδίαζα χωρίς το μάνστερ………
Συνέχεια στο Κεφ…4ον
__________________
Μιά κότα ζωντανή έχει περισσοτερο μέλλον από ένα λιοντάρι πεθαμένο......Joe Bar Team
Απάντηση με παράθεση
The Following 2 Users Say Thank You to fazer63 For This Useful Post:
CORSAIR (20-09-10), Elrik (20-09-10)
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης Αξιολογήστε αυτό το θέμα
Αξιολογήστε αυτό το θέμα:

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 13:05.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.