Αθροίσματα

[μαρια ψαθα]

Καμιά φορά , χάνεσαι μέσα σε σκέψεις ανούσιες και άτοπες .
Δεν υπάρχει κανένας λόγος κι όμως στεναχωριέσαι για μικροπράγματα , για ένα βλέμμα που δεν είδες , για μια λέξη που δεν άκουσες , για μια αγκαλιά που δεν εισέπραξες , για έναν φίλο που δεν είναι εκεί .

Και μελαγχολείς , σκέφτεσαι αναλύεις , παιδευέσαι .
και έχεις μέσα σου ένα " γιατί " ή μάλλον πολλά " γιατί " .
Που απαιτούν να απαντηθούν εδώ και τώρα , ενώ εσύ θέλεις να κάνεις ένα τελευταιο τσιγάρο και να κοιμηθείς . .

Και σαν ξημερώσει . . ξυπνάς ανακουφισμένη νοιώθοντας πως όλα είναι σε τάξη ή έστω θα μπούν σε τάξη . Και να τα πάλι . .

Θα περάσει καιρός μέχρι να είσαι έτοιμος να δείς κατάματα εσένα . Τα " γιατί " δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από εσένα .
Εσύ γύρεψες το βλέμμα , εσύ έστησες αυτί για την λέξη , εσύ ήθελες αγκαλιά , εσύ νόμιζες πως ήταν φίλος .

Ανάβεις τσιγάρο . . μαζί με τον καπνό βλέπεις να φεύγουν και τα σύννεφα του μυαλού σου . . ξαφνικά είναι όλα ξεκάθαρα ..

Τα βάζεις όλα κάτω τώρα και με υπομονή κάνεις τις προσθέσεις και τις αφαιρέσεις .

Αφαιρείς τις φοβίες και τις απαιτήσεις , αφαιρείς τους ανθρώπους που δεν ήταν εκεί γιατί ποτέ δεν ήθελαν να είναι , αφαιρείς τις φανταστικές αγκαλιές και τις κενές λέξεις . . αφαιρείς τα όποια συναισθήματα είχες για ανθρώπους φαντάσματα .
Τώρα προσθέτεις . . προσθέτεις την γλυκειά καλημέρα του αγαπημένου σου , έναν καφέ με μία φίλη κάτω από έναν πλάτανο , προσθέτεις τα πνιχτά γελιά του σινεμά , προσθέτεις τα χαμόγελα των ανθρώπων που σε ξέρουν και σε αγαπούν , προσθέτεις ακόμη και τον χαιρετισμό του άγνωστου παπούλη στο πάρκο το δειλινό . .μπορείς να προσθέσεις και τον ήλιο που σου φάνηκε σήμερα ποιο λαμπερός από ποτέ . . .

Κάνε το άθροισμα . . τί βγαίνει ?

ΕΣΥ . . ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΟΜΟΡΦΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ . . και όχι απλά επιζών .