Ενας χρόνος πέρασε, ένας κύκλος έκλεισε

[Xenios]

Γράφει η ΜΑΡΙΑ Γ. ΣΑΡΑΝΤΗ, Μ.Α. κλινική ψυχολόγος - παιδοψυχολόγος.

Εχει σημασία για τον κάθε άνθρωπο να κάνει τον απολογισμό του, με σκοπό την αξιολόγηση της ζωής του, των πράξεών του, και το αν ζει ή αν προχωράει προς την κατεύθυνση που θα τον οδηγήσει στην ικανοποίηση, την εσωτερική γαλήνη και τη γάργαρη ροή της ζωής. Κατά πόσο, αλήθεια, ζει ο άνθρωπος πάνω σε αυτό τον άξονα;

Το πρώτο βήμα είναι η συνειδητοποίηση του πού βρίσκεται κανείς και από ποια πλευρά κοιτάζει.

Η καλύτερη θέση είναι από την κορυφή, έτσι ώστε να βλέπει όλη τη θέα της ζωής του, δηλαδή την πρόοδο, την αλλαγή, τις άστοχες ή φθοροποιές κινήσεις, όλα όσα χρειάζονται καλύτερη διαχείριση. Υστερα, παίζει μεγάλο ρόλο αν η εικόνα που δημιουργείται έχει ως βάση της το χειμωνιάτικο γκρι ή αν είναι ηλιόλουστη σαν μέρα καλοκαιριού, είναι απαισιόδοξα ή αισιόδοξα τα μηνύματα που δίνει κανείς στον εαυτό του.

Η σταθερότητα, οι άνθρωποι, οι εσωτερικές αλλαγές, οι σχέσεις, η επικοινωνία, το μοίρασμα είναι βασικές προϋποθέσεις μιας ουσιαστικής ζωής.

Υπάρχει μια τάση, και ιδιαιτέρως λόγω συνθηκών στην Ελλάδα, με την κατάσταση της οικονομίας στη χώρα, να δίνουν οι άνθρωποι μεγαλύτερη έμφαση σε όλα όσα στερούνται, σε αυτά που τους ενοχλούν, στους φόβους και τις ανασφάλειες.

Ομως υπάρχουν και όλα τα άλλα που δεν αξιολογούνται: αυτά που έχει ο καθένας και θεωρεί δεδομένα, καθώς και αυτά που έμαθε ή αισθάνθηκε μες στο 2010.

Το 2010, ή αλλιώς η ζωή τον περασμένο χρόνο και οι συνέπειες των πράξεων που έλαβαν χώρα το 2010, τι άφησαν;

Εμαθες κάτι καινούργιο για σένα και πώς θα μπορέσεις να φροντίσεις καλύτερα τον εαυτό σου;

Ακουσες τα συναισθήματά σου, έτσι ώστε να προχωράς πιο κοντά στην αλήθεια σου;

Τι δεν θα επαναλάμβανες; Πώς θα μαζέψεις τις συνέπειες αυτών;

Οι αγαπημένοι σου άνθρωποι είναι ευχαριστημένοι από εσένα, εσύ είσαι από αυτούς; Ποιους έχεις επιλέξει να είναι οι δικοί σου άνθρωποι;

Εχεις έναν/μια πολύ καλό/ή φίλο/η;

Το παιδί σου το ακούς όταν σου μιλάει, τον/τη σύντροφό σου;

Μοιράζεσαι την αλήθεια σου;

Νιώθεις ικανοποίηση με τη ζωή σου ή μήπως περιμένεις κάτι μεγάλο να συμβεί για να χαρείς;

Μήπως περιμένεις τις ιδανικές συνθήκες για να ζήσεις; (Γιατί, αν τις περιμένεις, θα περάσει η ζωή στο παρασκήνιο)

Δεν υπάρχουν ιδανικές συνθήκες σαν άξονας ζωής. Σπανίζει... Αλλιώς, πώς θα μάθαινες;

Πώς θα διαπραγματευόσουν το οτιδήποτε;

Πότε σταμάτησες τελευταία φορά και σκέφτηκες πόσο ευλογημένος/η είσαι που έχεις την υγεία σου και τη σωματική σου ακεραιότητα; Τα θεωρούμε δεδομένα, μα δεν είναι.

Κοίταξε γύρω σου όλα αυτά που έχεις καταφέρει και όλα όσα σου έχει προσφέρει η ζωή και νιώσε τη σημασία τους.

Οσα ακόμη θέλεις να κατακτήσεις, θα γίνουν με την πειθαρχία, τα σωστά βήματα, τη θετική στάση, την υπομονή και τη συμπαντική εύνοια. Μη χάνεσαι στο όνειρο και φύγεις από την πραγματικότητα, γιατί θα είναι σαν να κυνηγάς τον άνεμο.

Ο καινούργιος χρόνος έρχεται. Αυτό που ζεις σήμερα είναι η ζωή σου. Αν έχεις ένα βαθύ παράπονο, ίσως να μην είναι από τη ζωή αλλά από τους γονείς σου.

Μη σπαταλήσεις τη ζωή σου περιμένοντας αυτά που δεν έγιναν τη στιγμή που ήταν για εσένα. Αναπλήρωσε με τους αγαπημένους σου, με τον εαυτό σου, με ψυχοθεραπεία, αν νιώθεις βαθύ το παράπονο.

Προχώρα προς τη ζωή σου αγκαλιάζοντας τα συναισθήματά σου, τους αγαπημένους σου, το ότι υπάρχεις και αυτό που ξέρεις είναι αυτό που ζεις τώρα. Να ονειρεύεσαι πατώντας στη γη, εκτιμώντας αυτό που ήδη έχεις κατακτήσει μέσα σου, γύρω σου, με τους άλλους, και έχε πίστη πως όλα μπορούν να συμβούν γιατί η ζωή είναι αστείρευτη.

Καλή χρονιά, καλή ζωή, αγκαλιασμένη με την πραγματικότητα και την εσωτερική εξέλιξη.

Πηγή : Ελευθεροτυπία

[Chressida]

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Καλή χρονιά, καλή ζωή, αγκαλιασμένη με την πραγματικότητα και την εσωτερική εξέλιξη.

Ενδιαφέρον το άρθρο, ταιριάζει με τη δική μου θεώρηση για τη ζωή, μια αισιόδοξη θεώρηση θα έλεγα, που στηρίζεται θέλω να πιστεύω και στην αυτοκριτική. Δεν ξέρω αν με έχει βοηθήσει, γιατί δεν μπορώ να ξέρω πώς θα ήταν η ζωή μου και οι σχέσεις μου αν ήμουν αλλιώς.

Αυτό που με έχει προβληματίσει πολλές φορές αφορά την "εσωτερική εξέλιξη" που αναφέρεται παραπάνω. Και αναρωτιέμαι: αλλάζει ο άνθρωπος; Όλοι μας έχουμε ακούσει πολλές φορές, ίσως και να το έχουμε πει κιόλας ότι "ο άνθρωπος δεν αλλάζει". Το λέμε συνήθως όταν αναφερόμαστε σε κάποια ελαττώματα του άλλου, που βλέπουμε με τα χρόνια να γίνονται χειρότερα και όχι να βελτιώνονται.

Αν, λοιπόν, πράγματι δεν αλλάζουμε, τότε ποιο το όφελος όλων των παραπάνω;

[Naias]

Αρχική Δημοσίευση από Chressida Αυτό που με έχει προβληματίσει πολλές φορές αφορά την "εσωτερική εξέλιξη" που αναφέρεται παραπάνω. Και αναρωτιέμαι: αλλάζει ο άνθρωπος; Όλοι μας έχουμε ακούσει πολλές φορές, ίσως και να το έχουμε πει κιόλας ότι "ο άνθρωπος δεν αλλάζει". Το λέμε συνήθως όταν αναφερόμαστε σε κάποια ελαττώματα του άλλου, που βλέπουμε με τα χρόνια να γίνονται χειρότερα και όχι να βελτιώνονται. Αν, λοιπόν, πράγματι δεν αλλάζουμε, τότε ποιο το όφελος όλων των παραπάνω;

Αφενός ο άνθρωπος "δεν αλλάζει" (δομικά), αφετέρου μπορεί να αποκτήσει σε μεγαλύτερο βαθμό "συνειδητότητα"-αυτογνωσία, με αποτέλεσμα: την απόκτηση μιας ευρύτητας στην αντίληψη, την κρίση, τη διαχείριση συμπεριφορών ή και καταστάσεων με ένα διαφορετικό τρόπο, κοκ Αυτό θεωρώ ότι έγκειται σ' αυτό που λέμε "εσωτερική εξέλιξη".

Φυσικά η "διαδρομή" αυτή είναι διαφορετική για τον/την καθένα/μία.

"Ο άνθρωπος δεν αλλάζει" αλλά μπορεί/δύναται να εξελιχθεί-"βελτιωθεί", κάτι που βεβαίως δεν γίνεται "αυτόματα" ή συν το χρόνο, παρά μόνο εφόσον υπάρξει προσωπική διάθεση και προσπάθεια να διανύσει κανείς αυτή τη "διαδρομή" που θα τον φέρει κοντά στον εαυτό του -τόσο- όσο αυτός..."αντέχει"!