Η μαγεία της λογοτεχνίας

[amigos]

Διαβάζοντας ένα απόσπασμα της purple anemone συνειδητοποίησα το εξής.
Οι διάφορες εικόνες που περιγράφει ένας λογοτέχνης, μορφοποιούνται στο μυαλό μας χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες που έχει ο καθένας από την προσωπική του ζωή.
Για παράδειγμα, όταν περιγράφει μια λειτουργία, στο μυαλό έρχονται εικόνες από λειτουργίες που έχει παρακολουθήσει ο καθένας. Όταν περιγράφει μια παραλία στο μυαλό μας έρχονται εικόνες από παραλίες που έχουμε επισκεφτεί και ταυτίζονται το μέγιστο με την δωθείσα περιγραφή.
Η ταινία που προβάλεται στο μυαλό μας σκηνοθετείται με βάση τα βιώματά μας και επειδή ο εγκέφαλος έχει την τάση να συγκρατεί ευχάριστες αναμνήσεις, υλοποιούνται εικόνες από αυτές τις ευχάριστες αναμνήσεις δημιουργώντας ίσως μια ευφορία.
Και εκεί πιστέυω βρίσκεται η όλη μαγεία. Το ίδιο κείμενο, μιλάει στον εγκέφαλο του καθενός από εμάς και δημιουργεί συναισθήματα βασισμένα σε διαφορετικές για τον καθένα εικόνες. Φαντάζομαι ότι εάν ένα κοινό διάβαζε σε μια οθόνη κινηματογράφου ένα βιβλίο και ξαφνικά του πετούσαν μια εικόνα που να δείχνει αυτό που περιγράφει το βιβλίο ή αυτό που φαντάζεται ο συγγραφέας ώστε να τους χαλάσουν την εικόνα που αυτοί είχαν φανταστεί ή απογοήτευση θα ακουγόταν στην αίθουσα.

[Xenios]

Αρχική Δημοσίευση από amigos Οι διάφορες εικόνες που περιγράφει ένας λογοτέχνης, μορφοποιούνται στο μυαλό μας χρησιμοποιώντας τις εμπειρίες που έχει ο καθένας από την προσωπική του ζωή.

Συμφωνώ απόλυτα. Είναι μάλιστα ο κύριος λόγος, που βλέποντας ένα κινηματογραφικό έργο, βασισμένο σε ένα βιβλίο που έχεις διαβάσει, τις πιο πολλές φορές, απογοητεύεσαι.

Η μαγεία του λογοτέχνη έγκειται, στο πως θα αφήσει την φαντασία του αναγνώστη, να οργιάσει κυριολεκτικά και να δημιουργήσει, δεκάδες εικόνες.

[purple anemone]

Ναι, όντως, αυτή είναι η μαγεία της λογοτεχνίας. Να ξυπνάει στον καθένα τα συναισθήματα που επιθυμεί να βιώσει, έστω και πλασματικά. Ίσως ακόμα πολλές φορές να καταφέρει, αν είναι τυχερός ως λογοτέχνης, να μεταφέρει τα δικά του συναισθήματα και εικόνες στον αναγνώστη.
Γι' αυτό και είναι δύσκολη, και συχνά ανεπιτυχής, η μεταφορά ενός βιβλίου στον κινηματογράφο. Ο σκηνοθέτης δεν συλλαμβάνει απαραίτητα την άποψη του συγγραφέα, κι ο θεατής δεν έχει απαραίτητα την άποψη και τις εικόνες του σκηνοθέτη.
Η ανάγνωση ενός συγγράματος σου δίνει το κίνητρο και τη γοητεία να δημιουργήσεις τις εικόνες που επιθυμείς...