1ο μαθητικό φεστιβάλ: Γιατί τα παιδιά μας είναι το "φως"...

[purple anemone]

Η αλήθεια είναι ότι αρχικά είχα αποφασίσει να μην αναφερθώ σ’ αυτήν την εκδήλωση. Ποιος ενδιαφέρεται πια για ένα μαθητικό φεστιβάλ…;
Η αλήθεια επίσης είναι ότι προβληματίστηκα αν θα ‘πρεπε να την αναφέρω σαν άλλη μια μουσική εκδήλωση ή να τη βάλω στο θέμα της εκπαίδευσης ή όπου αλλού – και τελικά επέλεξα το δεύτερο.

Είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα μικρό δείγμα – τέσσερα κομμάτια – από αυτό που θα παρουσιαστεί τη βράδυ της Δευτέρας. Χωρίς πολλά λόγια… εντυπωσιάστηκα!

Μετά από τη σύντομη παρουσίαση της Μεγάλης Συμφωνικής Ορχήστρας – Χορωδίας του ΠΜΓΛΠ (που αριθμεί κάπου 136 παιδιά), ακούστηκαν διάφορα μουσικά σύνολα, σόλο, σύνολα έθνικ, κομμάτια κλασικής μουσικής, τζαζ, ανατολίτικα, κρητικά, σμυρνέικα, όπερα, κλπ.

Άκουσα παιδί της α’ γυμνασίου να τραγουδάει τον «Κεμάλ» με συνοδεία μόνο πιάνου (από συμμαθήτριά της) κι ανατρίχιασα! Τέτοια φωνή!!!

Παιδιά που το όνειρό τους δεν είναι να βγουν στο super idol, που δε θα γίνουν απαραίτητα όλοι μουσικοί, παιδιά που ναι… σερφάρουν στο διαδίκτυο, μπαίνουν στο facebook, κουτσομπολεύουν στο msn – όμως δουλεύουν και το sibelius για να φτιάξουν τις παρτιτούρες τους, βρίσκουν πληροφορίες για την ιστορία της τέχνης, της μουσικής, του πολιτισμού - πάνε στον κινηματογράφο, στην καφετέρια, γελάνε και ξεσηκώνουν το λεωφορείο – δεν κάνουν τίποτα λιγότερο ή περισσότερο απ’ ό,τι θα έπρεπε να κάνουν ως παιδιά.
Όμως κάποια στιγμή, κλείνουν τον υπολογιστή και σκύβουν πάνω απ’ τα όργανά τους, αγκυλώνουν τα δάχτυλά τους, τα χείλη τους, το κορμί τους, μέχρι εξαντλήσεως. Παιδιά που πάνε να πάρουν το κολατσιό τους απ’ την κουζίνα και σταματούν μια στιγμή να κουρδίσουν μια χορδή, να παίξουν κάτι στο πιάνο γιατί εκείνη τη στιγμή το θυμήθηκαν, να ξεχάσουν τον τόπο και το χρόνο… Παιδιά που στις διακοπές τους λένε «Βαρέθηκα! Θέλω να γυρίσω πίσω στο σχολείο ΜΟΥ!»

Καθηγητές που αγαπούν αυτό που αγαπάνε τα «παιδιά τους», που τ’ αγκαλιάζουν, ακούν τους φόβους και τα όνειρά τους, τα συμβουλεύουν, τα παροτρύνουν. Καθηγητές που, στο σωρό των «δημοσίων υπαλλήλων» θα τους κοπεί το δώρο; Καθηγητές που – σε μεγάλο ποσοστό – δουλεύουν ωρομίσθιοι κι όμως δουλεύουν παραπάνω! Καθηγητές που κάθε χρόνο αγωνιούν αν θα έχουν και πάλι δουλειά, αν θα είναι ξανά κοντά στα παιδιά τους, για να συνεχίσουν το έργο που άφησαν ατελείωτο – γιατί ο πολιτισμός είναι ένα έργο πάντα αστείρευτο.

Κι αν υπάρχει ένα τέτοιο σχολείο τότε, υπάρχει και δεύτερο και, θα μπορεί να υπάρχει και τρίτο, και τέταρτο, και χιλιοστό (όχι απαραίτητα μουσικό).

Αν υπάρχουν τέτοια παιδιά και τέτοιοι εκπαιδευτικοί τότε, μπορεί να υπάρχει – υπάρχει! – ελπίδα και φως.

«Καληνύχτα Κεμάλ… αυτός ο κόσμος δε θ’ αλλάξει ποτέ»…
Κι όμως… αυτός ο κόσμος μπορεί ν’ αλλάξει! Γιατί υπάρχουν τα παιδιά, που μπορούν να μας διδάξουν ν’ αλλάξουμε τον κόσμο μας…

Παραθέτω από τις ομιλίες δύο καθηγητών:

Του Λυκειάρχη:
«Μικρό κομμάτι της συναυλίας που θα δώσουμε τη Δευτέρα στο θέατρο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στα πλαίσια του 1ου μαθητικού φεστιβάλ όπερας το οποίο συνδιοργανώνουμε μαζί με τη Λυρική Σκηνή κι ευελπιστούμε ότι θα είναι ένας θεσμός που θα κατορθώσει στο μέλλον να δώσει ακόμα καλύτερα αποτελέσματα, να έχουμε ακόμα περισσότερες συμμετοχές από αυτές τις συμμετοχές που θα έχουμε φέτος που θα καλύψουμε μία μέρα από το πρωί μέχρι το βράδυ, με συναυλίες αλλά και άλλα μουσικά γεγονότα που θα συμβαίνουν όχι μόνο στην κεντρική αίθουσα της Λυρικής Σκηνής αλλά και στο φουαγιέ της κι έξω από το χώρο της Λυρικής. Στόχος όλης αυτής της εκδήλωσης είναι ν’ ανοίξει ο χώρος – μεταφορικά – της Λυρικής για τους νέους, ένα θέαμα κι ακρόαμα, ένα είδος μουσικής που θεωρείται ενδεχομένως πολύ σοβαρό για νέους ανθρώπους, να φανεί ότι δεν είναι έτσι, να φανεί ότι ταιριάζει σε όλους, και στους νέους. Μ’ αυτήν την έννοια ετοιμάσαμε ένα πρόγραμμα, μέρος του οποίου απολαμβάνουμε τώρα. Σας ευχαριστώ.»

Του Καθηγητή και Διευθυντή Ορχήστρας Σπύρου Καζιάνη:
«Εγώ δεν τα ‘χω καλά με τα μικρόφωνα. Είπε πριν ο κύριος διευθυντής του Λυκείου ότι γίνεται μια προσπάθεια από τη Λυρική Σκηνή να ανοίξει το χώρο αυτό προς τους νέους, για να δείξουμε ότι υπάρχει κι αυτή η μουσική η οποία φαίνεται βαριά για τους νέους. Οι Συμφωνικές Ορχήστρες της Βενεζουέλας, του Ούγκο Τζάβεζ, είναι 220. Και είναι όλες από νέους! Η μουσική αυτή, όπως κι όλες οι μουσικές, δεν είναι τίποτε άλλο παρά λαϊκά δημιουργήματα. Απευθύνονται σε όλους. Πλησιάζει το Πάσχα. Τα ‘χουνε όλα ισοπεδώσει τα ΜΜΕ. Εδώ έπρεπε να είναι! Κι όχι να κυνηγάνε… (χαμός από χειροκρότημα, ενώ ψιθυριζόταν αποδοκιμαστικά γνωστό όνομα) Γι’ αυτό το λόγο, απόψε θα σας παίξουμε το επόμενο κομμάτι, το οποίο είναι από την όπερα Jesus Christ Superstar. Είναι το φινάλε και η προσευχή στη Γεσθημανή, μια και πλησιάζει το Πάσχα, και μετά μπορεί να σας κάνουμε κι ένα δώρο ακόμα, ένα μικρό κομμάτι. Αλλά!... Θα σας περιμένουμε όλους στη Λυρική το βράδυ της Δευτέρας…»


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Η Εθνική Λυρική Σκηνή και το
Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο – Λύκειο Παλλήνης
Σας προσκαλούν στο Πρώτο Μαθητικό Φεστιβάλ Όπερας
Που θα γίνει την Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010
Στο θέατρο ΟΛΥΜΠΙΑ
(Ακαδημίας 59-61 τηλ. 2103612461 & 2103643725 και θα περιλαμβάνει
Παραστάσεις, Συναυλίες, Μουσική Δωματίου και Μουσική του Δρόμου.

10:00 π.μ.
«Η Παναγία των Παρισίων» Ροκ Όπερα από το
Ελληνογαλλικό Λύκειο «Ευ. Ντελακρουά»

12:00
«Το Βέλος που δεν πληγώνει» Αυτοσχεδιαστική
Όπερα με το Μουσικό Σχολείο Αλίμου

2:00 μ.μ.
Συναυλία με την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Δημοτικού
Ωδείου Καλαμάτας

4:00 μ.μ.
Συναυλία με τη Χορωδία του Μουσικού Σχολείου Πειραιά

6:00 μ.μ.
«Ποιος έκανε πιπί στο Μισισιπή;»
Παιδική Όπερα με τη Συμφωνική Ορχήστρα και την
Ομάδα Μουσικού Θεάτρου του Μουσικού Σχολείου Ιλίου

8:00 μ.μ.
«Από τον Βέρντι στον Λόυντ-Γουέμπερ:
Δύο αιώνες όπερας χωρίς σύνορα»
Συναυλία με την Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία του
Μουσικού Γυμνασίου – Λυκείου Παλλήνης

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

Επίσης:

Ο Φιλολογικός Σύλλογος Παρνασσός σας προσκαλεί στον εορτασμό της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, την Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010 και ώρα 8.10 μ.μ., στην αίθουσα τελετών του Συλλόγου.
Μετά από πρόλογο του Προέδρου του Συλλόγου, τον πανηγυρικό λόγο θα εκφωνήση ο Επ. Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Ειδικός Γραμματεύς του Συλλόγου κ. Βασίλειος Κωνσταντινόπουλος με θέμα:
«Φιλελληνισμός και Επανάσταση».
Θα ακολουθήσει απόδοση τμήματος του Κανόνος του Ακαθίστου Ύμνου
Από την χορωδία του Μουσικού Σχολείου Παλλήνης,
υπό την διεύθυνση του κυρίου Ηλία Πιλάλη.

[purple anemone]

Βαγγέλη και Μαρία, ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την παρουσία σας!
(εξαιρετικές οι φωτογραφίες Βαγγέλη, δεν έχω λόγια...)