Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
||||
Συμφωνώ...όπως έλεγε και ο Λακάν, υπάρχει ο πρώτος και ο δεύτερος θάνατος. Ο πρώτος έχει να κάνει με τη βιολογία και ο δεύτερος -ο πραματικός θάνατος - που επέρχεται μέσα από τη λήθη...
Ο Στέλιος θεωρώ δεν είναι ανάμνηση αλλά υπάρχει μέσα στον/στην καθένα/μία...είμαι σίγουρη έχουμε τόσα ξεχωριστά να πούμε και να μοιραστούμε αλλά και τόσο ίδια...
__________________
«Όποιος έχει το πόδι του έξω από τη φωτιά, μπορεί εύκολα να δώσει συμβουλές σ' αυτούς που καίγονται» Αισχύλος |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Naias για αυτό το μήνυμα: | ||
mimo (30-01-17) |
#3
|
|
||||
Θυμάμαι την πρώτη μου συνάντηση με τον Στέλιο , νομίζω στην Πανεπιστημίου στο ταξιδιωτικό γραφείο που δούλευε για να του δώσω συνδρομή για την τότε GATE. Μου έκανε εντύπωση που ήταν γελαστός και ενεργητικός, ίσως η πιο ενεργοποιημένη φάση που τον είχα δει.
Στη συνέχεια τον θυμάμαι σε συνάντηση στο σπίτι μου που αγόρασε από εμένα ένα στερεοφωνικό με CD τότε, που είχα πάει και τον είχα δει άνετο με τις fluffy σαγιονάρες του στη Φωκίωνος και την επιμονή του να με τρατάρει από τα τυροπιτάκια του. Ατελείωτες συζητήσεις on line, πλάκες με τα pages, πειράγματα. Γκρίνια και πείσμα, τσακωμοί περί αριστεράς και δεξιάς. Στο γάμο μου ο Στέλιος εκεί να μου έχει τραβήξει τις ωραιότερες φωτογραφίες που ακόμα στολίζουν τα σαλόνια αρκετών σπιτιών. Ο Στέλιος εκεί κάθε βράδυ να με παρηγορεί όταν βρέθηκα ένα βήμα πριν την κατάθλιψη και να μου εξιστορεί τις δικές του ερωτικές ιστορίες και απογοητεύσεις. Θυμάμαι τη χαρά του όταν είδες το protoype από την Internetική βάση και πώς με το πάθος του για την Acro την ξαναανέστησε και από το τίποτα καταφέρνοντας να έχει χιλιάδες hits ημερησίως και τα θέματα της να εμφανίζονται πρώτα πρώτα στο google. Μετά είδα την βάση να ξαναμαραζώνει να χάνει τον κόσμο της τον Στέλιο να πέφτει και τον τελευταίο καιρό απλά να επαναλαμβάνει τη ρουτίνα της βάσης ακατάπαυστα. Ήταν η αναπνοή του. Όταν έμαθα ότι πριν από λίγο καιρό ο Στέλιος δεν έμπαινε πλέον στη βάση λόγω της μετεγκατάστασής του, ήμουν σίγουρος ότι ο Xenios δεν θα άντεχε χωρίς να αναπνέει. Και οι εξελίξεις έδειξαν ότι η ζωή του Στέλιου ήταν όντως η Acrobase. Προχθές άκουσα πράγματα από την ανιψιά του που δεν ήξερα για τον Στέλιο και που με βοήθησαν να σχηματίσω ακόμα καλύτερη εντύπωση για την χαρισματική του προσωπικότητα. Αν γνωρίζει κάποιος την ανιψιά του ίσως να μπορούσε να μας δώσει τον λόγο της να τον βάλουμε σε ένα μήνυμα εις ανάμνηση του Στέλιου. Ο Στέλιος ήταν τυχερός , τον αγάπησαν πολλοί άνθρωποι και τον έχουν μέσα στην καρδιά τους. Ήταν τυχερός γιατί θεωρώ ότι είχε μερικούς ανθρώπους που του στάθηκαν δίπλα του με την ανιδιοτελή αγάπη τους. Στέλιο ευχαριστώ.
__________________
Αν περιμένεις από το σύμπαν...περίμενε |
#4
|
|
||||
Θυμάμαι, αυτό που ξέχασε ο ίδιος ...
... το πόσο γλυκός άνθρωπος ήταν!
__________________
VmF Skisters of Mercy © An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη pazo : 21-01-17 στις 22:45 |
#5
|
|
||||
Η μηχανή του χρόνου...
Βλέπω εδώ το πρώτο αυτό μήνυμα του θέματος...
Αχ να είχα μια μηχανή του χρόνου Γράφει ο Στέλιος:
Σαν να ήταν η Acro, ως τώρα, μια μηχανή του χρόνου... που με τις περιγραφές, τις διηγήσεις, τα όνειρα, τις συνταγές... μας έπαιρνε ο Στέλιος σε ένα όμορφο ταξίδι άλλοτε στις αναμνήσεις του, και άλλοτε στα όνειρα του. Οι μηχανοδηγοί της παλιάς γενιάς, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι του μόχθου τότε, ήταν ντόμπροι, ανοιχτόκαρδοι και ενίοτε λίγο γκρινιάρηδες. Έτσι είναι αυτά. Αλλά μήπως και το φαΐ, δεν θέλει το αλατοπίπερο του για να νοστιμίσει;
__________________
Ό,τι προλάβουμε |
#6
|
|
||||
Θυμάμαι που ήρθε σε μια ξενάγηση στο μουσείο της Ακρόπολης παρέα με τον εκλεκτό μας φίλο Vgiagias, πρόθυμος να προσφέρει τις γνώσεις του ..γεμάτος χαρά ανάμεσα στα παιδιά τον θυμάμαι με το χαμογελάκι του...κάπως έτσι είχα κ εγω την ευκαιρία να τον γνωρίσω απο κοντά.
και πόσα άλλα ωραία που είχαμε τη τιμή να ζήσουμε εδώ στην acrobase.και μονο που υπήρχε {και εξακολουθεί} για να μας δίνει βήμα αρκεί...
__________________
Ειναι η ζωη πολυ μικρη....μη το ξεχνας...... |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην maralin για αυτό το μήνυμα: | ||
mimo (30-01-17) |
#7
|
|
||||
Θυμάμαι την παιδικότητα και την αγάπη που αντιμετώπιζε ανθρώπους και καταστάσεις.
Το γιασεμί του και τα καράβια του. Στέλιο, σ' ευχαριστώ για όλα. |
The Following 3 Users Say Thank You to christi For This Useful Post: | ||
#8
|
|
||||
Θυμάμαι πώς μας υποδεχόταν την πρωτοχρονιά στο σπίτι του. Κουβεντούλα όλη νύχτα, χαβαλές. Έφευγα στις 06:00 με το πρώτο ΚΤΕΛ από το Πεδίο Άρεως.
Θυμάμαι τις συναντήσεις στο καφέ του μουσείου. Θυμάμαι τα μακροσκελή μηνύματα που άφηνα με τον line editor, τις εποχές που μπαίναμε με 2400bps (εγώ ήμουν τυχερός, είχα 14400).
__________________
Όποιος είναι ικανός να εκλεγεί δε θα έπρεπε να αφήνεται να κυβερνήσει. -- Douglas Adams |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Stanley για αυτό το μήνυμα: | ||
mimo (30-01-17) |
#9
|
|
||||
Τις αντιδράσεις του, στα online πειράγματα.
Ένα μήνυμα στα πεταχτά... μια ανάρτηση στα θέματα... ... ήταν μερικές φορές, μικρές ευκαιρίες για πείραγμα. Κι οι αντιδράσεις... γούτσου... μαναράκι μου.... χαριτωμένε... κλπ. Πολλές φορές -τουλάχιστον εγώ- ανέβαζα μηνύματα που ήξερα ότι θα προκαλούσα την αντίδραση του. Αρκετές φορές, διάλεγα αναρτήσεις, με ακριβώς αυτό το σκοπό!! Όχι αύξηση πίεσης, αλλά αυτήν την χαρακτηριστική αντίδραση!! Τι είδους μηνύματα; Να... για παράδειγμα όταν προχθές έγραφα το Ο ακριβότερος καφές του κόσμου γελούσα μέσα μου σκεπτόμενος τις αντιδράσεις του Στέλιου... Όμως κόπηκε το γέλιο πριν βγει.
__________________
Ό,τι προλάβουμε |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Easty για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (02-05-19) |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|