Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
#2
|
|
||||
Ποιός χρειάζεται τους Ελληνες στην Ευρώπη σήμερα;
"Βαρβάρων Έπαινος" θα μπορούσε να είναι ο τίτλος αυτού του άρθρου αν έβγαινε από την λόγια πένα του σπουδαίου ελληνιστή Έρασμου από το Ρότερνταμ. Ποιος θα φανταζόταν, 500 περ.χρόνια μετά το μοναδικό στο είδος του σκωπτικό έργο "Μωρίας Έπαινος" (1509), με το οποίο το φωτεινό μυαλό του φιλόσοφου και ελληνολάτρη Έρασμου έπλεκε το εγκώμιο της χαζομάρας των ανθρώπων σαν αίτιο της κάθε συμφοράς ή ευτυχίας μας, ότι θα ερχόταν η στιγμή, που οι Ολλανδοί συμπατριώτες του, οι καθ' ημάς "Βάρβαροι" και μη "πεπαιδευμένοι" με την ελληνική σοφία, θα σφράγιζαν με ένα τόσο ηχηρό χαστούκι την Αρχή του Τέλους μιας πνευματικά ετοιμοθάνατης και υλικά πτωχευμένης Ευρώπης, πού ούτε Πολιτική ούτε Ένωση μπορεί να είναι όσο και αν το προσπαθεί εκ νέου η γερμανική Προεδρία στην ΕΕ. Κι ενώ στις "Θερμοπύλες" του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι έχουν συγκεντρωθεί στα Κοινοβούλια των "ευρωλάγνων", με τις πολυποίκιλτες στολές τους οι μοντέρνοι "Συγκλητικοί" περιμένοντας δήθεν τους "βάρβαρους" της παγκοσμιοποίησης και της πολιτικο-πνευματικής ισοπέδωσης, είναι οι Ολλανδοί και οι Γάλλοι που ανακάλυψαν να έχουν ξαφνικά μέσα τους πιο ζωντανή τη φλόγα και την αρετή της αντίστασης, από ότι εμείς που την διδάξαμε πρώτοι. Όχι βέβαια ότι είναι κι αυτοί άμοιροι της εξέλιξης στην Ευρώπη. Δεν ήταν αυτοί πρώτοι, που αμφισβητώντας την συμβολή του βυζαντινού ελληνισμού της αρνήθηκαν τις πολιτιστικές ρίζες και ξεφώνιζαν "πολυπολιτισμικές" θεωρίες, μέχρι που είδαν τα τζαμιά να τους κρύβουν την θέα από το παράθυρο; Δεν είναι μήπως οι ίδιοι, που μέχρι πριν ένα αιώνα λυμαίνονταν τις τριτοκοσμικές χώρες με την αποικιοκρατική τους πολιτική, ρήμαξαν την Αφρική, καταλήστεψαν την Ασία και τη Λατινική Αμερική και χρειάστηκε ένας Καποδίστριας, στο Συνέδριο του 'Ααχεν (1818), για να εισηγηθεί -πρώτος αυτός και κόντρα στο ρεύμα- την κατάργηση του οργανωμένου δουλεμπόριου, που γέμιζε τα αγγλο-γαλλο-ολλανδικά σεντούκια με χρυσάφι, διαμάντια και ελεφαντόδοντο; Ας μη ξεχνιόμαστε. Αλλ' όμως το γαλλο-ολλανδικό "χαστούκι", το αντιστασιακό όχι του απλού Πολίτη ενάντια στην de facto και ex kathedra βούληση των κ.κ. εγκληματιών του "λευκού περιλαίμιου" (έτσι ονομάζονται οι κυρίαρχοι της Οικονομίας στην ελεύθερη( Αγορά) να "θεσμοθετήσουν" μεσσιανικά για μας χωρίς εμάς" ήχησε δυνατό, αφού έσκασε με δύναμη στα άδεια κεφάλια μας, που βρόντησαν σαν "αλαλλάζοντα κύμβαλα". σαν άδειοι ντενεκέδες Ήταν ένα "όχι" βροντερό και δικαιολογημένο, πού όμως - τι κρίμα- δεν ήρθε από τους έλληνες ακρίτες, ("ότι αυτοί εκοιμώντο γάρ") αλλά από τα μαθητούδια μας, που φάνηκαν τελικά να γίνονται από μας "πολλώ κάρρονες", πολύ καλύτεροί μας. Αλλά τότε αμείλικτο γεννιέται το ερώτημα; Ποιος χρειάζεται πια τους ΄Ελληνες; Εμείς δεν είμαστε πάντα εκείνοι, που φυλάγαμε Θερμοπύλες; Που δεν "μηδίζαμε", δεν δίναμε "γη και ύδωρ" στους "χρυσοφόρους Μήδες" και τους σατράπηδες κάθε εποχής; Εμείς, δεν είμαστε οι Σαλαμινομάχοι και Μαραθωνομάχοι, που παλεύαμε για ένα κλαδί ελιάς, εμείς δεν σταματήσαμε τους 'Αβαρους και τους Πέρσες του Χοσρόη με τον Ηράκλειο και τον Σέργιο στην Βασιλεύουσα; Που είμαστε εμείς σήμερα, που "είτε με την Αρχαιότητα είτε με Ορθοδοξία" φτιάχναμε άλλους Γαλαξίες, και συλλαμβάναμε και συνθέταμε πρώτοι με τον Ισοκράτη (τον αιώνιο πρεσβευτή της ελληνικής Παιδείας, 4ος π.Χ αιώνας) ή τον άγιο Επίσκοπο Εφέσου Μάρκο τον Ευγενικό ( το πρώτο χριστιανό αντιστασιακό της Φλωρεντινής Συνόδου (1429-31) στην Ευρώπη του Καρλομάγνου) την Ιδέα της Ευρώπης σαν λίκνο της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της εναντίωσης στην όποια πολιτική και θρησκευτική - μαύρη, καφέ ή κόκκινη- Βία; Πού λουφάξαμε στις ξεραμένες δάφνες της αταβιστικής μας αυτάρκειας; Κι όμως, εμείς οι Έλληνες, και όχι άλλοι, θα έπρεπε να είμαστε οι θεματοφύλακες του Ευρωπαίου Ανθρώπου, οι μπροστάρηδες στον αγώνα για τη προστασία - και όχι για τη στείρα συντήρηση- των ριζών της Ευρώπης. Αλλά ο Νούς μας αμβλύνθηκε από τις υποσχέσεις για καλοζωία στη "Γή της Επαγγελίας", τα Αυτιά μας έχασαν την ευαισθησία να τέρπονται με τις μελωδίες της "καθ΄ημάς" Ανατολής, τα Μάτια μας αλληθώρισαν από τα "χρυσά μοσχάρια" που μας έταξε η ηγεμονία εκείνων, που οι ίδιοι κτίζουν και γκρεμίζουν όποτε θέλουν τους Δίδυμους Πύργους της "ψευτο-ευδαιμονίας" και της "προόδου" μας, μιας νέας αλαζονικής "Βαβέλ", για να δημιουργούν "εχθρούς" όπου και όποτε θέλουν, έτσι για να απασχολείται ο λαουτζίκος και να ξεχνά την πραγματική και υπαρκτική του Πείνα και Δίψα για Ζωή και Ποιότητα. Δεν έχουν άδικο οι λαοί της Ευρώπης που είπαν "Όχι" στο φιάσκο του Ευρωσυντάγματος. Γιατί αυτή η Ευρώπη, που "θεοποιήσαμε" αλλά ξεκόψαμε από τις πολιτικές, ιστορικές, πολιτισμικές και θρησκευτικές της ρίζες π έ θ α ν ε και όλοι πια -παιδιά του Νίτσε και του Ορθού Λόγου- γευόμαστε τη μυρωδιά της θανατικής της σήψης. Και το Ευρωσύνταγμα, η Ληξιαρχική Πράξη αυτού του θανάτου. Και σ΄ αυτό τον αργό θάνατο συμβάλλαμε και εμείς, οι Έλληνες. Αλλά τότε, ποίους Έλληνες χρειάζεται, -αν χρειάζεται-, σήμερα αυτή η γηραιά και εξαθλιωμένη Ευρώπη για να αναστηθεί σαν άλλος Φοίνικας από την "τέφρα" της; Αυτή η Ευρώπη των εκατομμυρίων ανέργων, των κοινωνικά αδικημένων, των πολιτικά και οικονομικά καταδυναστευόμενων, των πολιτιστικά ισοπεδωμένων και των μορφωτικά και εκπαιδευτικά εγκλωβισμένων σε "γνόφο αγνωσίας", στο σύννεφο της αμορφωσιάς και της τηλεοπτικής υποκουλτούρας, στην οποία η στρατηγική των ισχυρών - γιατί περί Στρατηγικής πρόκειται- θέλει να κρατάει τα παιδιά μας; Αν θέλουμε να λέμε, πως εμάς τους Έλληνες μας χρειάζεται η Ευρώπη για να ορθοποδήσει ξανά και να αποκτήσει οντότητα και λόγο ύπαρξης, θα πρέπει να στραφούμε μέσα μας, σαν άτομα και σαν σύνολο, και να ανακαλύψουμε την χαμένη μας ταυτότητα, να συνειδητοποιήσουμε πως η Ελλάδα (όχι αυτή των ελληνόφωνων βαρβάρων ή του βαυαρικού ρομαντισμού) είναι μοναδικός "τρόπος" και όχι "τόπος" ζωής, να ξεπεράσουμε τα κόμπλεξ του ελλαδισμού μας, που μόνο την πίκρα των χαμένων πατρίδων και τη χίμαιρα της Μεγάλης Ιδέας μας χάρισε, και να υψώσουμε τα μάτια σε κάθε πραγματικό Έλληνα, που ζώντας έξω από την Ελλάδα, μια ζωή την κουβάλαγε σαν άσβεστη φλόγα μέσα του, σε αυτόν που αγωνίστηκε και προόδευσε στην ξενιτιά, αφού η πατρίδα του έγινε γι αυτόν "σαν μια ξένη, φορτική", στον Έλληνα που σήκωσε στους ώμους του τόσα χρόνια, σαν Τίμιο Σταυρό και Αγκάθινο Στεφάνι , τη Δυστυχία αλλά και την Τιμή να είναι γέννημα ενός περήφανου Βράχου ριγμένου από τη Θεία Πρόνοια στο ηλιόλουστο Αιγαίο, σε ένα κόσμο, που "όλα τα θεριά ξεσηκώθηκαν να τον φάνε, αλλά αυτός επέζησε, γιατί είχε μαγιά." Ας στρέψουμε το βλέμμα στον απανταχού της Γης Έλληνα, τον "δεξιό" και "αριστερό", τον "άθρησκο" και "θρησκευόμενο", τον ταπεινό και περήφανο, που δουλεύει εργάτης στη φάμπρικα για να σπουδάσει τα παιδιά του, επιστήμονας και πρωτοπόρος ερευνητής, που ανοίγει νέους δρόμους στην Γνώση χωρίς να ξεχνάει τις "αμμουδιές του Ομήρου", που γέννησαν τη Γλώσσα και την Ιστορία του, στον Έλληνα, τον Χωρίς Πατρίδα αλλά και του Κόσμου Πολίτη, σ' αυτόν που καλείται να δώσει σήμερα την απάντηση στο πιο πάνω ερώτημα: Ποιος χρειάζεται τους Έλληνες σήμερα. Γιατί είναι ίσως ο μόνος, που πάνω του μπορούν να στραφούν τα μάτια του Ρήγα Φεραίου, σαν τότε που οραματιζόταν τα σκλαβωμένα Βαλκάνια σαν Ισότιμη Ένωση των Λαών που τους μάστιζε ζυγός ανελεύθερος, με ένα κοινά αποδεκτό Σύνταγμα, τη Χάρτα, που ήταν Κατάφαση και όχι 'Αρνηση ζωής και πολιτισμού, όπως δυστυχώς αποδείχτηκε το πρόσφατο συνταγματικό έκτρωμα. Χρέος μας, όσων ακόμα σκέπτονται κι ελεύθερα συλλογιόνται είναι να επαν-ανακαλύψουμε αυτόν τον Έλληνα, που θα είναι σε θέση να ξαναπάρει τη σημαία και με αιδώ και περίσκεψη να γκρεμίσει τα τείχη της αμάθειας και της εκμετάλλευσης, να αγκαλιάσει την Ευρώπη και τους καταδυναστευόμενους λαούς της - απ τα Βαλκάνια μέχρι την Κορνουάλη- και να αποδείξει για μια ακόμα φορά, πως η Ευρώπη μας χρειάζεται περισσότερο, από όσο τη χρειαζόμαστε εμείς. Σας καλώ λοιπόν φίλοι να αναζητήσουμε μαζί , τι είναι αυτό που θέλουμε να ονομάσουμε ευρωπαϊκή συνείδηση και αν την προσδιορίσουμε, να εξετάσουμε μαζί, αν και με τι προϋποθέσεις μπορεί να λειτουργήσει σαν δημιουργική ή καταστρεπτική συνισταμένη του ελληνικού μας οικοδομήματος. Η Ευρωπη, με τα μάτια του ΄Ελληνα είναι πρόκληση ή πρόσκληση; Καλή συζήτηση.
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! |
#3
|
|
||||
Καλώς ήρθες Γιώργο και καλώς τα δέχτηκες (τα moderatorιλίκια). Η εισαγωγή σου ακούγεται πολύ ενδιαφέρουσα, και αναμένω θέματα για συζήτηση.
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein |
#4
|
|
||||
Αν είχαν κληθεί οι Έλληνες, με κάποιο δημοψήφισμα, να εκφράσουν την άποψή τους για το Ευρωσύνταγμα, είμαι βέβαιος πως θα είχαν βροντοφωνάξει ΟΧΙ. Η άποψη όμως των δύο μεγάλων κομμάτων, ως γνωστόν, ήταν διαφορετική. Μηχανισμοί που θα μπορούσαν να συσπειρώσουν την κοινή γνώμη, ώστε να δηλώσει την αντίθεσή της και να πιέσει αυτούς που εξέλεξε να την κυβερνήσουν, δεν υπάρχουν πια. Υπήρξαν μόνο ορισμένες "γραφικές" αντιδράσεις. Κάποιες μικροσυγκεντρώσεις στην Πλατεία Συντάγματος, κάποια φυλλάδια που κάποιοι μοίραζαν στο δρόμο και κάποιες ενημερωτικές τηλεοπτικές εκπομπές σε περιφεριακά μικρά κανάλια . Αυτοί που υποτίθεται ότι εκφράζουν και μεταφέρουν την άποψη της κοινής γνώμης, είναι μια μερίδα "υπηρετών" της 4ης εξουσίας (τηλεοπτικής και έντυπης). Κρυμμένα τα συμφέροντά τους, στη σκιά... Όσο λιγότερα ξέρουμε, τόσο πιο χλιαρές θα είναι οι αντιδράσεις μας.
__________________
VmF Skisters of Mercy © An eye for an eye, will make us all blind... Mahatma Ghandi |
#5
|
|
||||
Οραματίζομαι και θα συνεχίσω να το κάνω μια Ευρώπη αρχών, μια ενωμένη ήπειρο, που με τον μοναδικό πολιτισμό της σαν όπλο, θα είναι το αντίβαρο στην ισοπέδωση του κουλτούρας του δολαρίου της Coca Cola και των 7 πετρελαϊκών αδελφών.
Μια Ήπειρος που θα κουβαλάει στις ιδέες της την μεγαλύτερη πολιτισμική άνθιση που γνώρισε ποτέ ο άνθρωπος και από εκεί ξεκίνησαν οι ιδέες της δημοκρατίας, εκεί που άνθησε η φιλοσοφία με Πλάτωνα και Αριστοτέλη, εκεί που οι τέχνες με Ικτίνο Φειδία και Πραξιτέλη, έδωσαν άλλη διάσταση στην τελειότητα και στην αρμονία, εκεί που το θέατρο εκπροσωπήθηκε από έναν Αισχύλο, εκεί που ιατρική είχε τον Ιπποκράτη της, η γεωμετρία, τα μαθηματικά, είχαν τους γνήσιους εκφραστές. Όμως και την κουλτούρα που άφησε ένας Κικέρων, την μουσική που δημιούργησε ένας Μπετόβεν ένας Μότσαρτ και ένας Τσαϊκόφσκι, τις ιδέες του Καρλομάγνου και του Λούθηρου, την δημιουργία του Μιχαήλ Αγγέλου και του Ραφαήλ, την διορατικότητα ενός Κολόμβου και ενός Βάσκο Ντε Γάμα. Αυτή η κουλτούρα έπρεπε να είναι αντίβαρο στον μηδενισμό των ΗΠΑ, έπρεπε να είναι μπροστάρης και οδηγός και όχι να άγεται και να φέρεται από τα φερέφωνα των Αμερικάνων στην Ευρώπη. Ενιαία Ευρώπη, ενιαία πολιτική φωνή, ενιαία άμυνα παντός οποιοδήποτε απειλεί την εδαφική κυριαρχία ενός κράτους μέλους ή κατέχει παράνομα κομμάτι ενός κυρίαρχου κράτους μέλους. Η Ευρώπη ενός Σούμαν, ενός Ντε Γκωλ, ενός Αντενάουερ ήταν στις ενοράσεις ενός μεγάλου Έλληνα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, από τα πρώτα βήματα της ένωσης Χάλυβα και Άνθρακα. Θέλω μια Ευρώπη με όλες αυτές τις αρχές που ανέφερα, δυνατή και αποφασισμένη, ένα κράτος για όλα και όλα τα κράτη για το ένα. Σ.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#6
|
|
|||
Νομίζω ότι όλοι όσοι θεωρούμε εαυτούς Ευρωπαίους πολίτες (δε μου κάθεται καλά το Ευρωπαϊστής) προσυπογράφουμε το τελευταίο μήνυμα (για να μην πω διακήρυξη) του Στέλιου. Να προσθέσω ότι μερος της ομορφιάς της Ευρώπης είναι η ποικιλία στην κουλτούρα που υπάρχει και ξεπήδησε από το σχεδόν κοινό αξιακό σύστημα που χρωστάει πολλά (μεταξύ άλλων) στους Έλληνες για τη διατύπωση και στους Ρωμαίους για τη διάδοση.
__________________
Mike K - In nomine Astrοrum |
#7
|
|
||||
Σωστα. Χωρίς μεσσιανικές φανφάρες ΠΙΣΤΕΥΩ όμως ότι οι φίλοι Ακροβάσιοι θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε ένα ταπεινό μηχανισμό, σαν τον ζητούμενο. Μικρά ζύμη, όλο το φύραμα ζυμεί. Να η ευθύνη μας.
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! |
#8
|
|
||||
Ας μιλάμε λοιπόν για Ευρωπαίους, με κοινές καταβολες. Και σίγουρα θα διαπιστώσουμε τι μπορεί να σημαίνει Ευρώπη. Το θλιβερό για μένα είναι, ότι σε αυτήν την Ευρώπη που βιώνουμε σήμερα , θέση για τον Θεό δεν υπάρχει. Θα το καταλάβουμε, όταν η πράσινη σημαία του Ισλάμ θα αξιώνει την ύπαρξη της στο οικοδόμημα του Καρλομάγνου. Βλέπετε τώρα γιατι οι Τούρκοι πριν 80 χρόνια απαιτούσαν μια ¨' Ευρωπαϊκή Τουρκία" Στερνη μου γνώση, να σείχα πρώτα...
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! |
#9
|
|
||||
Χάνοντας τα σημεία των καιρών και αποχαυνωμένοι στην εσωστρέφεια της δικής τους αυτάρκειας οι βυζαντινοί προπάτορές μας, που δυστυχώς στο όνομα ενός σχηματοποιημένου χριστιανισμού ξέχασαν την οικουμενικότητα του ελληνικού πνεύματος αλλά και του ορθόδοξου φρονήματος, απώλεσαν την ευκαιρία να δέσουν τον Καρλομάγνο, που ζητούσε επαφή με τον βυζαντινό βασιλικό Οίκο, στο ορθόδοξο άρμα. Αλλη Ευρώπη θα είχαμε σήμερα. Μια ακόμα χαμένη ευκαιρία για τον Ελληνισμό και για την Ανθρωπότητα.
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! |
#10
|
|
|||
Πες τα χρυσόστομε! Γιατί οι περισσότεροι γνωστοί μου που συζητάμε τέτοια θέματα, το έχουν αγιοποιήσει το Βυζάντιο (που ούτε το ίδιο δεν αποκαλούσε έτσι τον εαυτό του) και δεν σηκώνουν κουβέντα ότι μπορεί και να μην ήταν η καλύτερη δυνατή εποχή του ελληνισμού.
Ελπίζω να μην ξεκινήσω κανένα εμφύλιο με αυτό! (άλλο ένα από τα στραβά μας αλλά σταθερά παρόν από την αρχαιότητα ως σήμερα)
__________________
Mike K - In nomine Astrοrum |
#11
|
|
||||
Το πρόβλημα δεν υπήρξε με τους έλληνες που δεν ήταν βυζαντινοί, αλλά με τους "βυζαντινούς" που δεν ήταν ΄Ελληνες.
Τα εγκλήματα των "βυζαντινών" αυτοκρατόρων γεμίζουν εγκυκλοπαίδειες, η φραγγέλωση της Ορθοδοξίας μετα την Νίκαια απο "βυζαντινούς " αυτοκράτορες, η ταλαιπωρία χριστιανικών πληθυσμών ( Συρία, Χαλκηδόνιοι, Αρμένιοι κλπ) απο "βυζαντινούς" πολιτικούς μη της ελληνικής παιδείας μετέχοντας, είχε σαν αποτέλεσμα να χάσουμε ακόμα ένα λεωφορείο. Αυτό του εκχριστιανισμού της Μέσης Ανατολής, προ Ισλάμ. Για φανταστείτε να είχαμε εκεί σήμερα ένα ορθόδοξο τόξο..... Ο δρόμος μας προς το Τέλος της Ιστορίας είναι γεμάτος απο χαμένες ευκαιρίες αλλοιθωριζόντων ομφαλοσκόπων. Αιδώς Αργείοι!
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! |
#12
|
|
||||
Πω πω... Θίγουμε πολλά θέματα εδώ. Μπορούμε λίγο να τα κατηγοριοποιήσουμε σε διαφορετικά threads;;
__________________
"Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, αν και για το πρώτο έχω κάποιες αμφιβολίες" - Albert Einstein |
#13
|
|
||||
Μπορείς όμως να κάνεις μια προσπάθεια να συμμετέχεις σε μια κατα τη γνώμη σου κατηγορία που διέγνωσες ότι σε ενδιαφέρει. Τα θέματα ιστορικής εν - ή ασυνειδησίας είναι απο τη φύση τους πολυσχιδή και περιπλοκα και απαιτούν, για να στο αγκλικάρω λιγακι, an interdisciplinary effort. Γι αυτό και δεν είναι δυνατή και σκόπιμη - τουλαχιστον σε αυτό το αρχικό στάδιο - η τακτοποίηση τους σε threads. Αυτο θα γίνει μόνο του με τον καιρό. Did you get it, fellow?
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! |
#14
|
|
||||
Γκρέμιζε αρχαία Ελληνικά μνημεία για να χτίσει εκκλησίες... Βλέπε Εκατονταπυλιανή στην Πάρο... Βλέπε όλα τα μικρά εκκλησάκια που φυτρώνουν σε λαγγάδια και ρεματιές...
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη tertios : 25-04-07 στις 17:50 Αιτία: Θεωρώ το επίθετο "ηλίθια¨" ως περιττό και απορριπτέο. Δεν βοηθά το κείμενο. Ας με συγχωρέσει ο Diamond |
#15
|
|
||||
Το φαινόμενο του να γκρεμίζει κανείς κάτι παλαιότερο, ενόψει του καινούργιου είναι ενδογενές σε κάθε λαό, ανεξάρτητα απο το πολιτιστικό του επίπεδο. Θα παρακαλούσα να μην ανοίξουμε εδώ αυτή την συζήτηση και να περιοριστούμε στους συντελεστές διαμόρφωσης μιας ευρωπαϊκής συνείδησης, στην οποία ανήκουν και τα βυζαντινά εκκλησάκια.
Συμφωνώ άν επιθυμείτε να συζητησουμε το φαινόμενο της αισθητικής στην αρχιτεκτονική της Ευρώπης. ΄Ισως εκεί εντοπίσουμε, πως ενώ οι γοτθικοί Ναοί δείχνουν απελπισμένα χέρια που υψώνονται να κατεβάσουν τον απόμακρο ουρανό, βυζαντινά εκκλησάκια με τον ολοφώτεινο, αγιοχάρακτο τρούλο τους φαίνεται να κατεβάζουν αβίαστα τον ουρασνό στη γή αγκαλιάζοντας τους προσευχόμενους πιστούς. Δηλαδή , αντίστροφη κίνμηση. Και εδώ θυμίζω ένα όμορφο κομμάτι απο την Καταβασία των Χριστουγέννων: Ιδών ο Κτίστης ολλύμενον (καταστρεφόμενο) τον άνθρωπον χερσίν όν εποίησεν, κλίνας τους ουρανούς κατέρχεται...... Στο βυζαντινό εκκλησάκι ο ουρανός κατεβαίνει αυτόβουλα, εκούσια, δεν βιάζεται απο την ανθρώπινη προσπαθεια του εναγωνίούντος ανθρώπου. Αυτα προς το παρόν
__________________
Omnes ad Forum ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ!!!! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη tertios : 25-04-07 στις 19:03 |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|